เมื่อเช้าวัน29 ผมตื่นมาเพราะพ่อมาปลุกพร้อมนกตัวนึง ตัวเล็กๆ พ่อบอกว่าเห็นมันบินไม่ไหว จะโดนแมวเล่น พ่อเลยเอามาอยู่บนห้องก่อนรอมันพักฟื้น ผมก็ไม่ได้คิดอะไร พอพ่อไปทำงาน ผมก็ต้องเลี้ยงคนเดียว พร้อมดับต้องทำการบ้าน กินข้าว แล้วมันชอบมาก่อกวนผม บางก็มาจิกเล็กเท้า เล็บมือ อึทั่วห้องอีก อาหาร น้ำก็มีแต่เป็นอาหารคนนะครับ เป็นข้าวนิดๆหน่อยๆ

ผมไม่เป็นสุขเลยครับเวลาอยู่กับมัน55555 กวนตลอด พ่อบอกก็ต้องเลี้ยงให้ได้ รอมันบินได้ค่อยปล่อยมันไป มันก็มีแต่คนเชียร์ให้ผมเลี้ยง แต่พอผมเห็นภาพตอนมันโดนขังในกรงแล้วก็แอบสงสาร หน้าหงอย สงสารมากก ยิ่งตอนกลางคืนที่จะนอนก็ต้องขังตลอด กรงแบบประดิษฐ์เอา เป็นโต๊ะเล็กๆคว่ำลง พันรอบด้วยผ้าขาว ข้างบนก็ใช้ตะแกรงพัดลมปิดจะได้เห็นมันตลอด แค่นี้ผมก็สงสารแล้วครับ ไม่อยากให้มันอยู่ในกรงเลย แต่มันก็จะมากวนตลอด อยู่ไม่สุข แต่ถ้าวันนึงมันไป ผมก็คงเศร้า เป็นประสบการณ์ใหม่เลย ใจนึงก็คิดถึงไม่อยากให้ไป แต่ใจนึงก็อยากปล่อยให้มันบินเป็นอิสระดีกว่าทนอยู่ในห้องแคบๆ 

ต้อนนี้ก็พอบินได้แล้วครับ แต่ไม่รู้ว่าเพราะตัวเล็ก ตัวลูกเลยบอนไม่คล้อง แต่ว่าอยากให้มันไปแล้วครับ วันพฤหัสบดีก็เปิดเรียนแล้ว 
 

(ปล.วันนี้ก็เป็นวันที่3แล้วครับ)