จะพยายามเขียนรวบรัดกระชับๆ คร่าวๆก็แล้วกัน เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อนๆ

ส่วนที่ 1 - Story
ผมกับแฟนรู้จักกันตั้งแต่เด็ก และพอเรียนจบ ม.ต้น ก็แยกย้ายกันไปเรียนต่อ มาเจอกันอีกที 15 ปีให้หลังวันที่ เค้ามาเป็นเพื่อนเจ้าสาว 
และผมได้พูดคุยกันทำความรู้จักกันอีกรอบและก็เริ่มคุยพัฒนาความสัมพันธ์ จนมารู้ว่าชีวิตเค้าเจอเรื่องแย่ๆ เช่น เป็นหนี้ ล้มละลาย มีหมายศาล เป็นซึมเศร้า เอาง่ายๆ คือ อยู่ตื่นมา กินยา แล้วก็นอน ใช้ชีวิตไปข้างนอกเป็นปกติ ซึ่งตัวผมก็ไม่ได้คิดว่าสิ่งที่เค้าเจออยู่มันเป็นปัญหา และผมก็เป็นคนที่ยินดีเข้าไปหา ไปดูแลเค้า ทำทุกอย่างคอยช่วยเหลือ มอบสิ่งดีๆให้กัน จนอยู่มาวันนึงเราทะเลาะกัน ( แต่มันหลายเรื่องมาก ขอยกมาคร่าวๆ เป็นข้อๆ )
1. ทะเลาะเรื่องสิ่งที่เคยพูดกันไว้
เวลาคบกันคนทั่วๆไปเวลาครบรอบช่วงไหน เค้าก็อาจจะมีโมเม้นน่ารักๆให้กัน อย่างของผมจะเป็นเอารูปคู่ขึ้น โดยที่แฟนผมก็ได้สัญญาว่าถ้าครบรอบเดือนจะเอาขึ้น แต่พอถึงวันด้วยความที่ผมฟิลผู้ชายก็พูดทำนองแบบไม่ได้ทวงนะ แค่บอกสิ่งที่เค้าเคยจะทำให้เรา '' ผมก็ไปทักว่า ครบเดือนแล้วไหนรูปคู่ '' ซึ่งผมพูดแค่ครั้งเดียวและจบ แต่ผมพูดแบบนี้กับเค้า 3 เดือนแรก พูดทุกวันที่ 1 หรือไม่ก็สิ้นเดือน แต่เดือนละ 1 ครั้ง เค้าก็โมโหและบอกว่า ต้องให้ทั้งโลกรู้หรอว่าคบกัน ผมก็แค่รู้สึกสิ่งที่ผมคบกับเค้า ผมชัดเจนกับเค้าอยู่ฝ่ายเดียว ในระหว่างที่ผมยังเป็นตัวเลือก ผมก็ไม่ได้มีปัญหากับพวกนี้นะ แต่วันนี้ผมเป็นส่วนหนึ่งของเค้า ผมก็อยากได้ความชัดเจน

2. เค้าเคยกินยาจะฆ่าตัวตาย
ต้องกล่าวก่อนเลยว่า ผมไม่เคยเห็นใครฆ่าตัวตายต่อหน้าหรอกนะ วันนั้นทะเลาะกันเค้ากินยา ผมถึงขั้นขอร้องเค้า กราบเค้า จนยอมเดินออกจากชีวิตเค้าเพื่อให้เค้าอย่าทำร้ายตัวเอง สุดท้ายเค้าก็ได้กินยาแล้ว น็อกไปแต่ไม่ถึงขั้นอันตรายมาก แต่ผมอะไม่มีความรู้กับเรื่องพวกนี้เลย สิ่งที่ผมเห็นคือ เค้าหลับไปจนฟื้นมาได้สติ เค้าเชื่องช้า เหมือนคนเมายา ผมก็ดูแลเค้าช่วงที่เค้าเพิ่งฟื้นขึ้นมา จนอยู่มาวันนึงผมบอกเค้าว่า '' อย่าทำแบบนั้นอีกนะ เราไม่อยากเห็นแบบนั้น '' เค้าก็ตอบผมออกมาว่า '' ที่เรากินอะ เรารู้ว่าแค่นั้นอะ มันไม่ตายหรอก เรากินเพื่อให้เธออย่ามายุ่งกับเรา '' มันทำให้ผมเสียความรู้สึกอย่างมากกับการกระทำ

3. เรื่องภาระหนี้สิ้น
ผมรับรู้ถึงภาระทุกอย่างที่เค้าบอกซึ่งมันก็เยอะ ถือว่าเยอะได้ครับ แล้วผมก็ไม่ได้ถอดใจหรือจะเอาตัวเองออกมา ผมเลือกคนที่ผมอยากจะอยู่ด้วยแล้ว ผมมั่นคงและชัดเจนทุกการกระทำ แต่การที่ผมพูดคุยกับเค้าเรื่องพวกนี้ มันทำให้เค้าหงุดหงิดและไม่อยากที่จะฟังทุกครั้ง เค้าเป็นคนที่กินเหล้า สูบบุหรี่ไฟฟ้า แล้วมันต้องคอยเติมน้ำยา ค่าเหล้า ค่าน้ำยา ก็เสียไปทุกครั้งๆ หักจากเงินเดือนที่เค้าได้ เรา 2 คน เคยช่วยกันทำงานและผมก็แบ่งส่วนของผมให้เค้าเหมือนกันเพื่อที่เค้าจะไปจับจ่ายภาระ หรือใช้ในส่วนต่างๆ แต่กลายเป็นว่าปัจจัยที่ผมช่วยเค้าให้เพิ่มเติมไปนั้น มันไปหยุดที่ เหล้า บุหรี่ หรือแม้กระทั่งการเติมเกม คือพอมีเงินก็กล้าที่จะใช้ ไม่ค่อยเลือกที่จะเก็บ ผมเคยบอกว่าได้มาเท่านี้ จ่ายไปให้หมดเลย กินใช้ เรารับผิดชอบดูแลเธอเอง เค้าก็อ้างว่าเกรงใจบ้างล่ะ 
เหมือนเค้าแค่จ่ายเลี้ยงบัตรเครดิตไปเรื่อยๆ ไม่ได้มีความคิดที่จะทำให้หนี้สินหมดไปให้ไวที่สุด

4. เคยคุยกันเรื่องหมั้น + แต่งงาน
ปัจจุบันที่ผมคบกับเค้าก่อนจะเลิกกัน ผมเก็บเงินสินสอดได้ครบแล้ว แต่ผมไม่ได้บอกเค้าไปทั้งหมด ผมแพลนอนาคตที่จะอยู่กับเค้า แต่ผมเข้าใจว่า ฝ่ายที่ทำมากกว่า เค้าต้องรู้สึกมากกว่าฝ่ายที่ไม่ได้ทำอะไร ผมแทบจะคิดทุกอย่างแทนเค้าก่อนหน้า วางแผนสิ่งต่างๆ แต่มันก็ไม่ได้เป็นแบบที่เราคุยกันตอนที่เรายังดีๆกันอยู่ เค้ามีปัญหาเรื่องการใช้เงินอย่างมาก จนเคยมาพูดกับผมว่าอยากจะขอเงินก้อน ไปโปะบัตรเครดิต ซึ่งย้อนไปวันนั้น ผมยินดีจะช่วยเค้านะ แต่เหมือนว่ามันก็มีเหตุบางอย่างอื่นเกิดขึ้น จนผมไม่สามารถช่วยเค้าได้อย่างเต็มที่ ไปต่อที่ข้อ 5 ครับ

5. ที่ว่ามาทั้งหมด ฟังดูเหมือนผมรักเค้าแทบจะมอบทุกอย่างให้กับเค้า ใช่ครับ ก่อนหน้านั้นผมเป็นแบบนั้นจริงๆ ไม่ว่าจะเรื่องเงิน น้ำใจ การเอาใจใส่ ผมมีหลักฐานแทบทุกอย่างในสิ่งที่ผมทำ เพราะผมเป็นคนชอบเก็บรายละเอียดต่างๆในสิ่งที่ตัวเองสร้างโมเม้นนั้นๆ แต่...มันก็มีเหตุการบางอย่างเกิดขึ้น
ผมคบกับแฟนมา 6-7 เดือน ไม่แน่ใจ แต่ผมไม่เคยมีอะไรกับแฟน ผมค่อนข้างให้เกียรติเค้าอย่างมาก อาจจะดูเกินจริงไปสำหรับส่วนนี้ แต่มันคือเรื่องจริง ผมไม่เคยไปทะลึ่งตึงตังอะไรใส่เค้าเลย มีแต่ฝ่ายหญิงที่เป็นฝ่ายเริ่ม ผมยื้อเค้ามาทุกครั้ง แม้กระทั่งทะเลาะกันไล่ผมออกไปนอนอีกห้อง แล้วพูดว่าจะไปทำกับคนอื่น (( แต่เหตุผลที่ผมไม่มีอะไรกับเค้านั้น เพราะผมอาศัยอยู่ในบ้านเค้า และผมไม่อยากให้เค้าคิดว่า เราก็เหมือนคนอื่นๆที่เข้ามาจีบเค้า ชอบเค้า มีอะไรกัน แล้วแยกทาง บวกกับสิ่งที่เค้าเจอเรื่องแย่ๆมา ผมก็เลือกที่จะไม่เป็นแบบนั้น )) แต่พอถึงวันนึง ผมก็เปิดใจและยอมมีเซ็กกับเค้า หลังจากนั้นตัวเองผมก็ได้พูดกับเค้าว่า '' เธอเป็นของเรานะ เราใส่ใจกับอะไรแบบนี้นะ '' เค้าก็พยักหน้ารับ ณ ตอนนั้นความคิดของผม คือ ผมรักเค้ามากกว่าเดิม ผมหวง ห่วง ทุกอย่าง
แต่สุดท้ายหลังจากกลับบ้าน ก็อยุ่บ้านใครบ้านมัน อีก 2 วัน ผมไปหาที่บ้าน เค้ากับคุยกับผู้ชายคนอื่นส่งรูปให้กัน ผมก็เห็นข้อความนั้นทั้งหมด ก่อนที่ผมจะบอกเค้า มันทำให้ผมอะ หมดความไว้วางใจเค้าในเวลาที่เราไม่อยู่ ซึ่งคนที่เค้าคุยก็เป็นแค่คนในเกมออนไลน์แหละครับ แต่เราเคยคุยกันว่าเราจะไม่ให้ใครเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเราและเค้า ซึ่งเค้าก็ทำมันจนได้ พอผมจับได้ และได้คุยกับผู้ชายคนนั้น ฝ่ายนั้นเค้าก็บอกมาว่าแฟนผมไปเริ่มก่อน ไปคุยก่อนและบอกเค้าว่าไม่มีแฟน ส่วนตัวผมที่ทักไปถามนั้นรู้สึกดีใจมาก ที่เค้าเป็นผู้ชายที่ถือว่าดีเลยสำหรับผม และเค้าก็บล็อค ไม่ยุ่งอีกเลย 

ขอเพิ่มเติม จากเรื่องที่ไม่ได้เล่าก่อนหน้าครับ 
เหตุการที่ผมบอกไม่ใช่ครั้งแรก ก่อนหน้าที่ผมยังเป็นตัวเลือกแฟนผมอยู่ เค้าก็คุยหลายคน และนั่นมันสิทของเค้าผมไม่เคยมีปัญหากับส่วนที่ผมยังไม่ชัดเจน จนอยู่มาถึงวันที่ผมชัดเจนขอเค้าเป็นแฟนที่พัทยา หลังจากกลับมาเค้าก็ยังคุยกับคนที่ตามจีบเค้าอยู่ พอผมบอกให้เลิกคุย เรียกได้ว่าอ้อนวอนขอให้ไม่ต้องติดต่อแล้ว ก็ทะเลาะกันอีก สุดท้ายเค้าก้ยอมบล็อคให้ผม เท่ากับว่า ครั้งนั้น ครั้งที่ 1 / และครั้งที่ 2 คือ หลังมีอะไรกัน 2 วัน / และ ครั้งที่ 3 คือเหตุการปัจจุบันที่เค้าทำแบบนี้ ต่อข้อที่ 6. ครับ

6. ผมขอไม่เอ่ยชื่อเกมนะ แต่เป็นเกมเต้นที่ยังมีคนเล่นกันอยู่ ผมก็เล่นกับแฟนบางครั้งแต่ช่วงหลังผมไม่เล่นเลย เพราะสนแต่หาเงิน เก็บเงิน ผมรักการเก็บเงินมาก ๆ แต่แฟนผมไม่คิดแบบนั้นมั้ง เค้าเล่นเกมแล้วเค้าก็คุยกับคนในเกม (( มันมีปัญหาที่เกิดเหตุการณ์นี้ ซึ่งผมจะอธิบายเพิ่มเติมช่วงท้าย ))
การที่แฟนผมเล่นเกมนั้น เค้าก็ให้เฟสจริง ให้ไลน์ส่วนตัว คุยกับคนในเกม ( ผู้ชาย ) และสังคมในเกมของเธอนั้น ขอพูดเลยครับว่า ก็ไม่ใช่อะไรที่ดีเหมือนกัน
เค้าและเพื่อนๆเค้า ไม่เคยรุ้จักกันข้างนอก ผมกับแฟนเรากินนอนอยู่ด้วยกันมาช่วงเวลานึง เรา 2 คนเนี่ยแหละ ที่รู้จักกันดีที่สุด แต่กลายเป็นว่า พวกเพื่อนๆในเกมพูดอะไรเค้าก็ฟังและเชื่อไปหมด เช่น ให้ไปเต๊าะผู้ชายเล่น ไปจีบคนนั้นคนนี้ ทีนี้ขอเบรกไว้ตรงนี้ก่อน ขอเพิ่มเติมบรรทัดล่างครับ
( เพิ่มเติม ) ก่อนหน้านี้ผมกะแฟน มีปัญหากันเรื่องครอบครัว ทำให้ทั้ง 2 บ้านไม่ชอบคอกัน แต่ฝ่ายแฟนผม มาขอโทษและบ้านผมก็ต้อนรับเค้าเหมือนเดิม เรียกได้ว่าเข้าใจกัน บ้านผมง่ายๆ พอถึงวันที่ผมไปขอโทษแม่เค้า ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมทำ มันยังไม่ตอบรับในทางที่ดี แต่พอผมไปถึงบ้านเค้าและนั่งลงจะขอโทษ แม่เค้าก็ลุกหนี ทำให้ผมทำตัวไม่ถูกแล้วรู้สึกหน้างานตอนนั้นมันหมดแรง หมดหวัง หมดทุกอย่างๆ จนผมพูดออกไปว่ามันไปต่อไม่ได้ มันจบไม่สวย ถ้าอนาคตยังเป็นแบบนี้ บ้านเราจะคุยกัน จะมองกันยังไง ด้วยความท้อของผม มันเลยทำให้พูดออกไปว่าเลิกกันเหอะ แต่พอผมถึงบ้าน ผมก็มีสติและคุยกับแฟนผม ในการปรับความเข้าใจ สุดท้ายเรากลับมาคุยกันเข้าใจกัน แต่ช่วงที่ผมท้ออยู่แค่ 1-2 วัน แฟนผมก็ไปคุยกับคนในเกม
( ให้ไลน์ ติดต่อกัน แต่โกหกว่าไม่ได้ให้ ซึ่งอันนี้ฝ่ายผู้ชายที่เค้าคุยเป็นคนบอกเองด้วยซ้ำ รวมถึงในแชทที่ผมไปเห็น )

ตัดมาเหตุการปัจจุบัน : ผมกับแฟนเล่นเกมด้วยกันในวันนั้น และผมไปทำงานบ้าน นัดว่าจะดูหนังกันตอน 4 ทุ่ม แล้วผมก็มาตามเวลาที่นัดไว้ แต่แฟนผมเริ่มแสดงอาการแปลกๆออกมา
ผมทักไปหาเค้าในโปรแกรมแชท 10 กว่าบรรทัด เค้าตอบแค่ ห้ะ ๆ
พอผมพิมพ์ไปว่า เธอเห็นข้อความเรานะ แต่เธอไม่ตอบ เค้าก็ค่อยมาตอบว่าเล่นเกมอยู่กับเพื่อน กับคนในกลุ่มเค้า
แล้วผมก็เข้าเกมไปดู สรุปเค้าเล่นอยู่กับผู้ชายที่เค้าคุยด้วย และตั้งชื่อห้องรอกัน ผมก็ได้เข้าไปคุยกับผู้ชายคนนั้น ก็เหมือนกับเหตุการณ์ก่อนหน้าเลยครับ ฝ่ายชายไม่รู้ว่าเค้ามีแฟน และดีกับแฟน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรฝ่ายชายนะ เหมือนประวัติซ้ำรอยมากๆ แต่อาจจะด้วยวาทะภายในเกม ทำให้ฝ่ายชายก็มีเพื่อนๆเข้ามาในห้องที่เล่นและเริ่มถามปัญหาที่เกิดขึ้น สุดท้ายเป็นฝ่ายแฟนผม ที่หนีออกจากเกมไป และไม่พูดอะไร ผมต้องมานั่งอธิบายให้ฝ่ายชายและเพื่อนของเค้า เข้าใจ ซึ่งมันดีมากครับ ฝ่ายเค้าเข้าใจทุกอย่างและจบด้วยดี ผมขอบคุณเค้ามากๆ ในส่วนนี้ ทำให้ผมกับเค้าทะเลาะด่าว่ากันหนักจนถึงขั้นเลิกลาไป และแยกย้ายกันไปเติบโตในแบบของตัวเอง

ช่วงสุดท้าย เวลาปัจจุบันทุกวันนี้ก่อนหน้าที่ผมโพสกระทู้นี้ แค่ 1 อาทิตย์
ผมรู้มาว่าแฟนผมนิสัยเป็นยังไง เค้าชอบไปพูดกับฝั่งเพื่อนเค้าให้เค้าดูดี ผมกล้าพูดเลย เพราะผมมีหลักฐานทุกอย่างในการสนทนากับเค้าทั้งก่อนหน้าและปัจจุบัน ตอนคบกันผมพูดเตือนสติเค้าทำนองว่า เราทำอะไรมาขนาดไหน เราช่วยเหลือเธอขนาดไหน เผื่อให้เค้าไม่ถอดใจจากเราเหมือนสิ่งที่เค้าทำเรื่องแย่ๆกับเรา เรายังเลือกที่จะมองผ่าน แต่เค้ากลับมองว่า ผมทวงบุญคุณ ถ้าผมจะทวงสภาพอย่างเค้าจะมีอะไรมาให้ผม ผมก็ไม่แน่ใจ หนี้ก็เป็น ล้มละลาย บัตรเครดิต บลาๆ หนี้สิ้นเยอะๆ 

แล้วไหนจะเรื่องที่เอาเรื่องของเราไปพูด ผมมองว่าไม่ได้แปลกนะ เลิกกันหรือคบกันจะเอาไปพูดต่อ บอกต่อ เพราะผมก็ทำเหมือนกัน แต่กรณีของผมมัน คือ เวลาแฟนผมไปหาเจอเพื่อนๆ ผมจะฝากเพื่อนๆที่ไปเจอช่วยดู และบอกในส่วนที่ควรระวังเพราะผมเป็นห่วงเค้าไม่ได้ไปนั่งด่าเค้าลับหลัง นินทาเค้าลับหลัง แต่กรณีของเค้า เค้าก็พูดคุยกับเพื่อนของเค้าแบบผมนี่แหละปกติเลย ซึ่งเรื่องที่เค้าเอาไปพูด มันก็คือเรื่องเดียวกันกับของผมแหละ แต่เค้าแค่พูดไม่หมด พูดให้ตัวเองดูดี ดูน่าสงสาร ซึ่งผมมองว่ามันไม่ดีเท่าไร ตัวอย่างเช่น 

'' ผมกับแฟน ผมดูแลเค้าดี อยู่บ้านเค้าผมก็รับผิดชอบค่ากินค่าใช้ เวลาแฟนขอเงินเติมน้ำมันผมก็ให้ ให้ตั้งแต่ยังไม่ได้คบกันเลยด้วยซ้ำ เงินเดือนที่ได้ก็แบ่งเพิ่มเติมให้ สิ่งของต่างๆ โมเม้นต่างๆ มันก็ใช้เงินทั้งนั้นผมก็ยินดีสร้างขึ้นและมอบให้เค้าเหมือนกัน ผมไม่อยากลงรายละเอียดมากกว่านี้ แต่ผมมีเก็บไว้ทุกๆอย่างในสิ่งที่ผมทำ แม้กระทั่งคลิปที่ผมทำขึ้นมาคู่กับเค้า

ทีนี้ในมุมที่แฟนผมเอาไปพูดกับเพื่อนเค้า 
'' ผมไม่เคยทำอะไรให้เลย ไม่ให้อะไรเลย ไม่กล้าลงทุนอะไรกับเค้าเลย รักเหมือนการลงทุน พอรุ้ว่าเสียเยอะ ก็ไม่กล้าเสีย ซึ่งในส่วนนี้ผมอยากย้อนบัญชีเงินให้เค้าดูมาก ถ้ามีโอกาสเจอกันอีกรอบ ผมจะไปธนาคารกับเค้าและให้ย้อนรายรับรายจ่ายออกมาตั้งแต่วันที่ผมเข้าไปหาเค้าเลย ว่ารายการไหนบ้างที่เป็นของเค้า เพราะผมก็ยังจำได้อยู่เกือบทุกอย่างจนถึงทุกวันนี้ ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าถึงเอาไปบอกคนอื่นแบบนั้น แล้วสิ่งที่ผมทำให้คนอื่นก็เห็นนะ ไม่ใช่ไม่เห็น แปลกมากครับ สังคมเค้ามีแต่แบบนี้เค้าถึงได้เป็นแบบนี้ ผมมองว่าเป็นแบบนั้นแหละ 

'' จะดีหรือเลว มันอยู่ปากคนเล่า '' 
ที่ช้ำใจสุดๆ คือ ให้เพื่อนๆเค้าด่าลามมาถึงพ่อแม่ผม อันนี้ก็ไม่ควร เพื่อนเค้าไม่เคยเจอเค้าจริงๆ ไม่ได้รู้นิสัยเค้าจริงๆ และไม่เคยรู้จักพ่อแม่ผม แต่ทำไมถึงเอามาพูดด่ากัน

รายละเอียดปลีกย่อย ต่อ Part 2 ครับ .