เราอยากรู้ว่ามีใครติ่ง proxie บ้างแล้วทำไมถึงชอบแล้วเมนใครในวง ส่วนตัวเราติ่งพ้อกสีเพราะเราชอบแนวเพลงและความคิดของคนในวง และที่สำคัญวันนึงเราเลื่อนตต.อยู่ดีๆละก็เจอกรแล้วทีนี้เราก็หนีด้อมเลยมาถึงตรงนี้ก็ไม่ต้องบอกหรอกว่าเราเมนใครเราเมนกรนั่นเองส่วนลูกเราก็คือน้องวิคปุ๊กปิ๊กมาก ตอนนี้เพื่อนเราก็เมนกรแล้วก็ทะเลาะกันไปมาขำๆ เช่นเจอหน้ากันจะมองเเรงใส่กันแล้วคนนึงก็ตะพูดขึ้นมาว่าเราแฟนกร ด้วยความที่เรายอมไม่ได้เราก็สวนกลับไปว่าเราแฟนกรสวนกันไปมาจนเพื่อนคนอื่นรำคาญ สุดท้ายก็จะเป็นเราที่จะชอบพูดว่า กรสเปคคนครึ่งประเทศละมั้ง ดีขนาดนั้นใครก็อยากได้เป็นแฟน 555มันเป็นเรื่องขำๆระหว่างเรากับเพื่อนคนนี้ที่จะพูดใส่กันทุกวันทุกคกนอย่าดราม่านะ555 ส่วนตัวตอนนี้เราชอบกรมากๆมากถึงมากที่สุดแบบมากที่สุดชอบมากแต่เราก็มีโอกาสไปเจอกรแค่ครั้งเดียวเป็นไปได้เราอยากไปอีกหลายๆครั้งแงต่ติดอยู่ที่แม่เราจะไม่ให้เราไปไหนมาไหนเลยเรียนเสร็จแล้วก็ให้กลับบ้านเลย บางทีเราก็ไม่เข้าใจแม่นะทั้งที่ค่าวินมอไซต์มันแพงกว่าค่ารถเมล์ทำไมแม่ไม่ให้เราขึ้นรถเมล์เราก็งงเหมือนกันเเต่ ในบางครั้งเราก็เข้าใจแม่นะคงเป็นเพราะเราเป็นเด็กต่างจังหวัดที้พึ่งย้ายมากทม.แม่เลยเป็นห่วงไม่ให้ไปไหนเพราะยังไม่รู้ทางดีพอ แต่เราก็สงสัยว่าถ้ไม่ให้ไปเเล้วเราจะรู้ทางมั้ยทำอย่างนี้ก็ไม่รุ้ทางกันสักทีเราว่าก็ควรให้เราออกไปใช้ชีวิตืำตามที่อยากทำบ้าง แม่เราอยากให้เราเป็นพยาบาลแต่เราไม่อยากเป็นพยาบาล แต่เราอยากเป็นศิลปินเราเคยขอพ่อออด้วยครั้งนึงแต่พ่อก็บอกเราว่าอย่างเราคงออไม่ผ่านหรอกความสามารถอะไรก็ไม่มี เราก็แบบอ้าวถ้าไม่ให้เราลองจะรู้หรอ แต่เราก็รู้ว่าทำอะไรไม่ได้หรอกเพราะถ้าเราพูดออกไปก็จะหาว่าเถียงอีก มีครั้งนึงที่แม่เราด่าเรื่องคะแนนสอบแล้วเราก็แอบร้องไห้อยู่คนเดียว แล้วพอแม่เห็นเราร้องไห้ก็บอกกับเราว่าจะร้องไห้ก็ร้องไปกูไม่ได้สงสารชอบเอาน้ำตาออกมาอ้างเราก็แบบเราแค่อยากระบายกับตัวเองไม่ต้องการให้ใครมาสนใจไม่ต้องการให่ใครมาสงสารเราไม่ต้องการให้ใครมายุ่งกับเรื่องของเราแต่ก็เท่านั้นเราว่าเราพิมพ์ยาวละแต่เรื่องของเรายังไม่จบนะใครอยากอ่านต่อก็เม้นไว้เลย👇อย่าลืมตอบคำถามเรื่งพ้อกสีเรานะ หรือใครมีคำแนะนำก็เม้นไว้ได้นะคะ
เรื่องราวของเราที่กะว่าจะเขียนแค่เรื่องถ้อกสีแต่ก็ยาวเลย