เห็นว่าหนังบาร์บี้ กำลังมาแรง.. ซึ่งผมก็ดูแล้วนะครับ บอกตรงๆว่าชอบมาก ถูกจริตอย่างยิ่ง
พอมาดูแล้วก็หวนนึกถึงหนังเรื่องนึงที่ไรอัน กอสลิงเคยเล่นเมื่อนานมาแล้ว เลยคิดว่าเอามาเขียนรีวิวดีกว่า
เพราะไรอันเล่นกับตุ๊กตาเหมือนกัน 5555 เกี่ยวกันตรงไหน เริ่มเลยดีกว่า.... กับหนังที่ชื่อว่า  Lars and the Real Girl



ลาร์ส ชายหนุ่มในเมืองเล็กๆ เขาเป็นคนเงียบๆ อาศัยอยู่คนเดียวไม่สุงสิงกับใคร 
ถึงแม้ว่าตัวเขาจะมีพี่ชายและพี่สะใภ้ที่พยายามเข้าหา และถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ 
แต่การมีปฏิสัมพันธ์ของลาร์สกับผู้คนรอบข้างนั้นถือเป็นเรื่องที่ยากลำบากมาก ไม่ว่าจะกับใครก็ตามที....



แต่แล้วในเย็นวันหนึ่ง ลาร์สได้บอกข่าวที่น่ายินดีให้กับ กัส พี่ชาย และคาริน พี่สะใภ้ของเขา
ว่าเขามีเพื่อนทางออนไลน์แล้วนะ และที่สำคัญคือเขากำลังจะมาเยี่ยมที่บ้านเราด้วย.. 
เรื่องดังกล่าวสร้างความแปลกใจให้กับกัสและคารินอย่างมากที่อยู่ๆ คนเก็บตัวอย่างลาร์สจะมีเพื่อนด้วย..จนกระทั่งเมื่อแขกคนดังกล่าวมาถึง



ซึ่งนั่นไม่ใช่คน หากแต่เป็นตุ๊กตายาง!!.. ลาร์สแนะนำคนทั้งคู่ว่า ตุ๊กตายางที่ว่านี่ชื่อว่า เบียงก้า 
เป็นมิชชันนารีเคลื่อนที่ด้วยวีลแชร์ซึ่งมีเชื้อสายบราซิลและเดนมาร์ก (ว่าไปนั่น..) 
ลาร์สปฎิบัติต่อตุ๊กตายางเหมือนคนจริงๆทุกอย่าง ทำเอาพี่ชายและพี่สะใภ้เป็นห่วงในเรื่องของสุขภาพจิตลาร์สเป็นอย่างยิ่ง 
เท่านั้นยังไม่พอ ลาร์สยังได้พาเบียงก้า ออกไปพบปะชาวเมืองรวมถึงเพื่อนร่วมงานโดยแนะนำว่า คนนี้ล่ะแฟนเขาเอง...



และด้วยความที่ลาร์สเป็นคนไม่มีพิษมีภัยอะไร ชาวเมืองทุกคนต่างเห็นอกเห็นใจในตัวของชายหนุ่ม 
ดังนั้นทุกคนในเมืองจึงปฏิบัติต่อตุ๊กตายางที่ชื่อว่าเบียงก้า ราวกับว่าเธอมีตัวตนอยู่จริง!!!!



Lars and the Real Girl ผลงานการกำกับของ เคร็ก กิลเลสพี เรื่องราวรักโรแมนติกระหว่างคนกับตุ๊กตายางที่ไม่น่าจะเป็นไปได้... 
ซึ่งแม้ว่าจะทำรายได้ไม่เข้าไป แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับเสียงชื่นชมอย่างมาก 
โดยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาบทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม 
ขณะที่ไรอัน กอสลิง พระเอกของเรื่องก็ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำสาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม
ซึ่งแม้จะไม่ได้รางวัล แต่หนังเรื่องนี้ถือเป็นใบเบิกทางสำคัญที่ทำให้เจ้าตัวกลายเป็นนักแสดงระดับแถวหน้าของวงการในปัจจุบัน
(ส่วนเคร็ก กิลเลสพี นี่ก็เป็นผู้กำกับเรื่อง I, Tonya ที่ Margot Robbie เล่นเป็นนางเอกด้วยนะครับ... โยงไปบาร์บี้อีกล่ะ 55)



ลาร์ส (ไรอัน กอสลิง) ชายหนุ่มที่มีปมในใจในวัยเด็ก การที่เขาเป็นคนไม่สุงสิงกับใคร ไม่ชอบให้ใครมาถูกเนื้อต้องตัว รวมถึงไม่เข้าสังคมนั้น 
ในหนังได้บอกถึงสาเหตุนี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีอยู่จริงในสังคมปัจจุบันครับ เราเรียกอาการนี้ว่า Haphephobia หรือความกลัวในการสัมผัส 
เป็นไปได้ทั้งกับวัตถุหรือตัวบุคคล รวมถึงกลัวในสถานการณ์ที่ต้องพบปะ พูดคุย มองหน้าสบตากับคนรอบตัว



ในหนังเราจะได้เห็นความรักและความเอาใจใส่อย่างมากมายทั้งจากคนในครอบครัวของลาร์ส 
นั่นคือพี่ชายและพี่สะใภ้ที่เป็นห่วงลาร์สอย่างเต็มที่ พวกเขาไม่เคยที่จะตำหนิหรือต่อว่า 
แต่พยายามที่จะทำความเข้าใจในสิ่งที่น้องชายเป็นโดยไม่ปฏิเสธสิ่งต่างๆ เลยสักนิด 
มิหนำซ้ำชาวเมืองทุกคนยังให้ความร่วมมือเพื่อที่จะช่วยให้ลาร์ส มามีชีวิตที่เป็นปกติอีกครั้งให้ได้ 



เบียงก้า (ตุ๊กตายาง) อาจเหมือนเป็นสิ่งที่ลาร์สนั้นสร้างขึ้นเพื่อมาปกป้องจิตใจของตัวเองให้รู้สึกว่าเขานั้นกลับมาแข็งแกร่งให้ได้อีกครั้ง .. 
ซึ่งไรอัน กอสลิง ในบทของลาร์สก็แสดงได้ดีมาก ถ่ายทอดความรู้สึกที่สับสน นิ่ง 
และก็มองไม่ออกเลยว่าในใจของเขาคิดสิ่งใดอยู่ สมแล้วที่ได้เข้าชิงลูกโลกทองคำ



Lars and the Real Girl หน้าหนังอาจจะทำให้เราเข้าใจว่าเป็นหนังตลกเบาสมอง 
แต่จริงๆแล้วนี่คือหนังครอบครัวครับที่ทุกคนควรดู หนังสอนให้เรารู้จักที่จะรักและเข้าใจในผู้คนรอบข้าง 
การแก้ไขปัญหาด้วยความรักนี่ล่ะ ที่จะเป็นพลังและเอาชนะทุกอย่างได้ในท้ายที่สุดครับ 

=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร 
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===