มาแชร์ประสบการณ์ที่รู้สึกว่าผิดพลาดที่สุดในชีวิต เราเป็นเด็กต่างจังหวัดที่มาทำงานในกทม.ตอนแรกที่เข้ามาด้วยความที่เป็นเด็กตจว. 
ทุกอย่างดูแปลกใหม่ไปหมด หลงแสงสีหนักมากกกก เราไปเที่ยวออกไปกินเหล้าทุกอาทิตย์ ใครชวนก็ไปหมด ทั้งเพื่อนทั้งพี่ที่ทำงาน 
นอนก็ไม่ค่อยจะนอน บางวันก็ยันหว่าง วันนึงทำงานอยู่แล้วหน้ามืดลมไปเลย ต้องหามส่งโรงบาล หมอบอกเราพักผ่อนน้อย ให้นอนโรงบาลคืนนึง 
เสียเงินไปเกือบห้าพัน เงินก็ไม่มี ทั้งตัวมีอยู่พันเดียว ต้องโทรไปยืมแม่มาจ่าย ยืมมาแล้วก็มาคิดมากเครียดอีก ส่งผลต่อสุขภาพกายและใจสุด ๆ 
ช่วงนั้นก็ยังไม่ได้เลิกออกไปเที่ยวนะ แต่ร่างกายเราเริ่มแย่ ฮอร์โมนผิดปกติ กระเพาะอาหารอักเสบด้วย ใช้เงินเดือนที่หามาได้ไปกับค่ารักษาจนหมด 
แล้วตอนนั้นยังไม่ได้เป็นพนักงานประจำ ประกันสังคมก็ไม่มี สุดท้ายต้องออกจากงานแล้วกลับบ้านต่างจังหวัด ขอกลับไปพักตัวพักใจ 
พอกลับมาแล้วเรารู้สึกว่าเรายังโชคดีที่ครอบครัวยังพอจะมีเงินซัพพอร์ตเรา เป็นกำลังใจให้เรา ดูแลเราได้ ตอนนี้เราหายดีแล้วค่ะ เลยอยากเอาข้อคิดจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นมาแชร์ จริงๆ ไม่ใช่แค่คนที่มาจากต่างจังหวัดอย่างเราหรอก ทุกคนเลยควรมีสติในการใช้ชีวิตมากๆ ไม่หลงเกินเหตติดเพื่อนติดเที่ยว ดูแลตัวเองและสุขภาพให้ดี สำคัญที่สุด จงดูแลรักษามันให้ดี ๆ เพราะอนาคตไม่แน่นอน