ผมจบปริญญาตรีครับ อายุ 27 ปี ไปทำงานต่างจังหวัด ตกงาน พ่อแม่บอกให้กลับมาบ้าน มาอ่านหนังสืออยู่บ้าน หาสมัครสอบราชการ พ่อแม่ผมเป็นราชการทั้งคู่ครับแต่เกษียณแล้ว ตอนนี้ว่างงานมา 8 เดือนแล้ว มีไปสอบราชการบ้างครับ แต่ไม่ผ่าน มีผ่านหนึ่งที่แต่ติดสำรองขึ้นทะเบียนไว้ ด้วยความที่ว่างงานนานเงินเก็บก็หมด ผมเลยลองหางานแถวบ้าน ซึ่งงานแถวบ้านผมงานเอกชนไม่ค่อยมีสายงานตรงสายสาขาปริญาตรีที่ผมเรียน ก็เลยลองหาสมัครงานใช้วุฒิแค่ ม.6 กะว่าจะทำชั่วคราว สัมภาษณ์ผ่านให้เริ่มงานวันถัดไป พอไปบอกพ่อแม่ บอกไม่ต้องไปทำงาน ให้อยู่บ้านหางานปริญญาตรี หาสมัครราชการ ซึ่งผมก็อธิบายแล้วว่าทำแค่ชั่วคราว แต่พ่อผมไม่ฟังเลยครับ บอกไม่ให้ไปอย่างเดียว  คือผมคุยกับบริษัทไว้แล้วว่าเริ่มงานพรุ่งนี้ แต่จะไม่ไปดื้อๆยังงี้ก็ไม่ได้ แล้วกว่าผมจะหางานได้หายากมาก ผมเลยมีอารมณ์ขึ้นครับ เลยมีปากเสียงกันกับพ่อ 
 ผมก็เข้าใจครับพ่อแม่เป็นห่วงกลัวผมเหนื่อยลำบาก แต่ตอนนั้นผมอธิบายก็ไม่ฟัง เลยทะเลาะกัน รู้สึกเสียความรู้สึกมากครับ ไม่อยากทะเลาะกับพ่อเลย แต่อารมณ์ตอนนั้นผมคุมไม่ได้เองครับ ตอนนี้อารมณ์ลงมาแล้ว รู้สึกไม่ดีที่พูดไม่ดีกับท่านไปครับ แต่ก็อยากให้ท่านเข้าใจเรา เหนื่อยใจจริงๆ เกิดเป็นมนุษย์