สวัดดีค่ะ เราอยากมาแชร์ประสบการณ์ของการแอบชอบรุ่นพี่ป.6 ถึงมันจะเด็กมากๆ55 เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในฤดูร้อน…

คือตอนนั้นเราอยู่ป.5 แล้วพี่เขาอยู่ ป.6 เราก็เป็นเด็กนักเรียนใหม่ที่ย้ายเข้าโรงเรียนด้วยสิผ่านไปสองสามวันเราก็ได้เพื่อนนะ นิสัยดีมากๆ มีอยู่วันหนึ่งเรานั่งกินข้าวกับเพื่อนอยู่ มีพี่กลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา ถามเรากับเพื่อนว่า “อาหารอร่อยไหม” เราก็แบบ งงๆ ตแ่ก็พยักหน้าเชิงว่า อรอ่ยค่ะ 555

พอหลังเลิกเรียน เรายืนรอพ่ออยู่หน้าโรงเรียน มีกลุ่มผู้ชายเดินผ่านแล้วก็หันมาแซวว่า “ว๊ายไม่มีเพื่อน” บอกเลยตอนนั้นกำหมัดมาก แต่พอหันขึ้นไปดู อ่าว..กี่พี่เขาคนนั้นนิ บังเอิญจัง

หลังจากครั้งนั้นที่เขาแซวเราหน้าโรงเรียนเขาก็มาผ่านเราหน้าโรงเรียนทุกวันเลยอย่างงี้มีใจหรือเปล่านะ555 แต่ว่า มีวันหนึ่งระหว่างวัน เราอยู่ในมินิมาร์ทกับเพื่อนซท้อขนมกันอยู่แล้วตอนนั้นแถวยาวมากกกก ยาวแบบออกจากร้านไปเลย เราอยู่ในแถวที่ใกล้ๆจะจ่ายตัง แล้วกลุ่มพี่เขาก็เดินมาอีกแล้ว เดินเข้ามาในมินิมาร์ทแล้วก็มาเจอเรา พี่เขาเดินไปหยิบขนมกับเพื่อนแล้วก็ตรงมาทางเราเลยแล้วก็พูดว่า “ขออยู่ด้วยได้ไหมครับ” คือจะตอบว่า ไม่ แล้วนะแต่เพื่อนเราส่งซิกว่า ได้ๆ เลยเราก็พูดว่า “ได้ค่ะๆ” โชคดีที่เพื่อนพี่เขามีไม่เยอะ ระหว่างที่อยู่ในแถวพี่เขาก็มองมาทางเราไม่หยุดเลยT^T เขินจะขิตอยู่แล้ว แล้วมีเพือนพี่เขาอีกคนหนึ่งขอเข้ามาอยู่ในแถวด้วย พี่เขาก็บอกว่า “ไม่” นะ แต่ก็ไม่สำเร็จ ตอนแรกเพื่อนพี่เขาที่จะเข้ามาเหมือนจะมายืนข้างๆเราแต่ว่าพี่เขสก็ขยับตัวเองมาอยู่ข้างๆเราแทน แล้วก็หันมาพูดว่า “ไม่เป็นไรอย่างน้อยเราก็ได้อยู่ด้วยกัน” คือแบบ ถ้าพี่ไม่มีใจให้หนู หนูก็ไม่รู้แล้วนะว่าพี่จะพูดทำไม พอจ่ายตังเสร็จเราก็เขินมากเลยอ่ะเพราะกลุ่มพี่เขายังยืนอยู่หน้ามินิมาร์ทเลยเราก็รีบวิ่งไปหาเพื่อนแล้วรีบเดินกลับขึ้นห้องT^T

หลายครั้งแล้วที่เราเดินผ่านกับพี่เขา ทุกครั้งที่เดินผ่านกันก็ชอบจ้องตาพี่เขาก็ยิ้มมาทางเราอ่ะ รอยยิ้มพี่เขาดูสดใสจัง55 เราก็คิดว่า เออเดินๆผ่านกันยิ้มให้กันบ่อยแหละ เรากล้าๆเข้าไปขอเบอร์เลยดีไหมวะ นั้นแหละทุกคน…วันนั้นเราตัดสินใจที่จะไปขอเบอร์พี่เขากับเพื่อน

เราก็เดินเข้าไปหาพี่เขาเพื่อนเราก็พูดว่า “ขอเบอร์หน่อยดิพี่เพื่อนหนูชอบพี่อ่ะ” คือแบบนี้ไม่ใข่สิ่งที่เราตรียมกันไว้เพื่อนนนน แต่เพื่อนพี่เขาก็บอกว่า “เพื่อนพี่มีแฟนแล้วน้อง” …พอได้ยินอย่างงั้นตอนนั้นเรา งง มาก มีแฟนแล้ว? ห้ะ? ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อหรอกนะ แต่ไปเจอแอคเฟสพี่เขาก็เห็นตั้งว่า “กำลังคบหาอยู่กับ…” สรุปพี่เขาก็มีแฟนจริงๆ หลังจากวันนันเรากับพี่เขาก็ไม่ค่อยได้ยิ้มให้กันมองกันอีกเลยเหมือนแบบต่างคนต่างอยู่

อีกไม่นานเราก็ลาออกจากโรงเรียน เราไปเรียนที่นานาชาติต่อ แล้ววันหนึ่งมีคนแอดเฟสมา..ก็คือพี่เขาเอง พี่เขาทักมาเลยนะถามว่า “นี่…หรือเปล่า” เราก็ตอบไปว่า ใช่ๆ แบบไม่คิดอะไร เราก็คุยกับพี่เขานานพอสมควรนะพี่เขาชอบถามว่า “ชอบกินอะไรไม่ชอบกินอะไร ชอบทำอะไร ชอบหนังเรื่องอะไร” คุยไปคุยมาจนเข้ามาถึงเรื่องแฟนพี่เขา เราก็บอกว่า “ขอให้แฟนพี่กับพี่คบกันนานๆนะ” พี่เขาตอบกลับมาว่า “ไม่ใช่ว่าพี่ไม่ชอบน้องนะ แต่ๆๆๆๆ ถ้าไม่ติดว่าพี่มีแฟนแล้ว” ช็อคไปเลย อย่างงี้ก็ได้หรอมีแฟนแล้วอยู่แต่มาชอบเรา?? ทำไมทำอย่างงี้อ่ะถ้าแฟนพี่เขามาเห็นพิมพ์อย่างงี้ละ ไม่ชอบผู้ชายแบบนี้เลย จะชอบใครก็ชอบคนเดียวสิ จะมาชอบสองคนไม่ได้ หลังจากนั้นเรากับพี่เขาก็ไม่ได้ทักไม่ได้คุยกันอีก

แล้วก็นั้นแหละ มันเป็นช่วงฤดูร้อนที่โหดร้ายที่เราเกลียดที่สุดเลย…