มีอาการเหมือนซึมเศร้าหลังต้องยอมรับผลงานของผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมือง

ทำไมคนที่เรียกตัวเองว่าผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองไทย  คุณถึงชอบเล่นการเมือง แล้วทำท่าว่าเครียด ห่วงบ้านเมืองไม่ไว้ใจคนที่อายุน้อยกว่าพวกคุณ

แต่พวกคุณก็แก่ๆๆๆมากๆๆๆๆ  น่าจะอยู่อีกไม่นาน  คุณห่วงอนาคตลูกหลานของคุณเองหรอคะ  คงมีลูกหลานเยอะมากๆ ต้องดูแลให้ถึงไปหลายชั่วโครต แล้วถ้าเครียดทำไมไม่ออกไปพักผ่อนอยู่ที่บ้านล่ะ

แถมบางคนยังดูถูกเด็ก ( ที่จริงก็แก่นะแหละ เพียงแต่มีช่วงอายุที่ห่างจากพวกคุณเยอะ  เนื่องจากคุณเกิดก่อนนานเกินไป  ) ว่าจะทำกันเป็นหรอ  บริหารบ้านเมืองได้หรอ   ดูถูกผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งว่าเด็กอายุแค่ 18  

พวกมนุษย์ปู่ ลุง คะ ลืมไปแล้วหรอว่า  บำนาญสส.  หรือแม้แต่ค่าตอบแทนรายได้  ที่พวกคุณได้รับ  มาจากภาษี  คนรุ่นแรงงานพวกนี้แหละค่ะ

พวกคุณแก่  เป็นภาระของพวกเขา  อาศัยอยู่ในเมืองสังคมผู้สูงอายุยังไม่พอ  ยังทำตัวถ่วงความเจริญ

เราเสพข่าวทุกวัน  มีความสุขอยู่กับแสงสว่างปลายอุโมงค์  หลังจากเห็นเหตุการณ์ในสภาผู้แทนราษฎรเมื่อวันที่ 19 พ.ค. 66

เราก็ไม่สามารถดูข่าวได้อีกเลย  ไม่อยากรับรู้แล้ว  สงสารคนรุ่นหลังๆ  ที่ต้องมารับภาระที่พวกคุณก่อเอาไว้  

เมืองไทยจะยังมืดมิดอีกนานไหม  ไม่มีใครตอบได้เลย  อีก 7 ปี เราก็เกษียณแล้วเหมือนกัน  แถมยังมีเงินบำนาญอีกด้วย  สวัสดิการค่ารักษาพยาบาลอีกล่ะ

เงินที่เราใช้ก็คงมาจากพวกรุ่นแรงงานในตอนนี้  ป้าสงสารพวกหนูมากเลยค่ะ  ช่วยอะไรไม่ได้เลย  ตอนพิมพ์นี้ก็ได้แต่น้ำตาไหล  ขอเอาเวลางานมาระบายนิดนึงนะคะ

รับรู้อะไรที่เกี่ยวกับการเมืองไม่ได้อีกต่อไป    ขอดูข่าวสัตว์เลี้ยงแสนรักแทนแล้วกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่