คือเราชอบทำงานสร้างสรรค์ เช่น วาดรูป ถักโครเชต์ เราทำมันออกมาได้ดี และภูมิใจในตัวเองมากๆ เมื่อก่อนเรามีงานอดิเรกหลายอย่าง แต่มีเพื่อนคนนึงที่เมื่อเห็นเราทำอะไรแบบนี้นางก็จะแบบ ว่างเหรอ กูว่าว่างไปรึเปล่า หางานทำเถอะถ้าจะว่างขนาดนี้ คืองง ต้องการอะไรจากเรา หรือเขาคิดอะไรในใจหรือเปล่าคะ เวลาเราทำอะไรที่เรารู้สึกภูมิใจ เช่นอ่านหนังสือสอบ วาดภาพ เย็บปักถักร้อย ชีก็จะพูดในทำนองที่ว่า เป็นชีชีไม่ทำหรอก เสียเวลา ไม่คุ้มค่าเหนื่อย ทำแล้วได้อะไร ว่างก็ไปหาอะไรทำ เอ๊าา ก็ว่างไงถึงได้ทำ เราพยายามออกห่างชี แต่ชีก็พยายามเข้าหา งงมากกก ภายนอกเราเหมือนไม่รู้สึกอะไร ไม่แคร์อะไร แต่ภายในเราก็แอบมองสิ่งที่ทำอยู่ว่ามันไม่คุ้ม ทำไปทำไม เราไม่ได้ทำขายนะคะ ทำแล้วภูมิใจค่ะ แต่พอชีพูดเราก็เขวๆ คือเราก็ไม่ชอบตัวเองที่เอาคำของชีมาคิด ด่าให้เราสำนึกทีค่ะ เห้ออออ มีหลายอย่างเลยค่ะที่ชีพูดทำนองนี้ ทั้งเรื่องเรียนต่างๆนานา เราเคยพูดว่าไม่ฟังๆๆๆ ไม่ต้องพูดกูไม่ฟัง แล้วเดินหนี ชีก็เดินตามมา แล้วบอกว่าต้องฟัง กูจะพูด คือเห้อออ แบบ อารายยยยยย ออกไป๊!!!! ตอนจะสอบก็เหมือนกัน เรากับเพื่อนอีกคนอ่านหนังสืออยู่ ชีเดินมาแล้วพูดว่าไม่ต้องอ่านหรอก จะอ่านไปทำไมให้เหนื่อย ข้อสอบมันไม่ยาก เราก็อ่านต่อ ชีก็มาชวนคุยจนไม่มีสมาธิอ่าน แล้วพอสอบเสร็จจ้าาาาา ชีบอกว่าข้อสอบตรงตามเฉลยที่ชีได้มาเลย อีนี่ช็อคค่ะ!!!! 0_0!! ก็ว่าทำไมบอกว่าข้อสอบง่าย คือเราพยายามไม่อคติ แต่เราก็อคติไปเลย มาบอกทำไม ไม่ได้อยากรู้เลยจ้าาาา แถมยังเอาเฉลยออกมาอ่านให้ฟังทีละข้อๆ กูอยากร้องมากแม่ จิตใจทำด้วยอารายยยยยยย มีจริงๆค่ะคนแบบนี้ มีจริงๆ คือเราเจอแบบนี้จนจะเป็นปมแล้วอะ แก้ปมให้เราหน่อย จะด่าก็ได้ ให้กำลังใจก็ได้ ทำไงก็ได้ให้ปล่อยวางค่ะ พอรู้ตัวว่าเพื่อนไม่ชอบชีก็ทำดีค่ะ ชีอยู่เป็น คนใจอ่อนก็ใจอ่อนค่ะ แต่เราไม่อยากเสวนาด้วยแล้ว