คือเราคบกับเเฟนมาได้จะปีนึงละอะ  เเต่คือเราไม่รู้ว่าผู้ชายจริงๆเเล้วเขาชอบผู้หญิงเเบบไหนกันเเน่อะ คือเเฟนเราเขาไปทำงาน เขาก็จะมาบ่นกับเราว่าทำไมไม่ทักหาเลย เราก็บอกไปว่าเรากลัวเวลาเราทักเขาไปจะไปกวนกับการทำงาน เราเป็นคนที่ไม่งี่เง่าใส่เเฟนเพราะกลัวเเฟนรำคาญ เราพยายามใช้ความคิดเเบบผู้ใหญ่ไม่น้อยใจง่าย ใช้ความคิดเเบบ เเฟร์ๆ ถ้าเเฟนไม่ทักมาเราก็ไม่ทักไปถ้าเเฟนไม่สนใจเราก็จะไม่สน คือ เรากลัวเขาเบื่อเรามากอะ วันๆนึงก็เเทบไม่ได้ทักคุยกันเเต่พอดึกมาก็โทรคุยกัน คาสายกัน เเต่วันๆนึง ถามกันเเค่  ทำไร  กินไรยัง   นานๆเรา2คนจะมาหากันที เรา2คนบ้านอยู่ไกลกันเเต่ไม่ได้ไกลมากเเต่ก็ไม่มีเวลาว่างมาหากันเลย  เราเรียน ส่วนเเฟนก็ทำงาน พอเเฟนทำงานเสร็จก็ไปบ้านเพื่อนทุกวันเลยค่ะไม่เพื่อนมาหาก็ไปหาเพื่อนทุกวันจริงๆค่ะ เขาชอบผิดนัดเราเวลานัดไปหากันเขาบอกว่าที่ไม่มาเพราะเพื่อนเขาช้าเลยหงุดหงิดเเต่เราก็เลยไม่อยากจะนัดเขาไปเที่ยวด้วยกันเเล้วค่ะ เขาชอบบอกว่า รอว่างๆ จะมาหา  พอเขาว่างจริงๆก็ไม่เคยมาหา เเฟนเราเป็นคนที่สาวเยอะมากเเต่เขานก็เปิดตัวเรานะคะ  เราก็ยังกังวลเรื่องสาวๆเขาเยอะเพราะเขาเคยนอกใจเรามาก่อน เเต่พอมาตอนเนี้เขาพยามยามเปิดตัวเรา เเต่เราก็ยังกังวลอยู่ดีเรื่องเเฟนเก่าเขา  คือเเฟนเก่าเขาเเอดเรามา เขาก็มาถามในสตอรี่เราที่เราลงไปเที่ยวว่า ที่เราไปเที่ยวมันคือที่ไหน ทั้งๆที่เราก็ เเท็กที่ๆเราไปเที่ยวเเล้ว  เเฟนเก่าเขาดูสวยกว่าเรามาก  เเต่เราก็ไม่ได้อักคติกับเเฟนเขานะเเต่เราก็นอยๆนะ เราก็พยามยามคิดว่า เรารู้จักกับเเฟนมาก่อนเเฟนเก่าเขา ละคบกันนานกว่า      ( อยากรู้อะถ้าพวกคุณเป็นเเฟนเราพวกคุณจะมีความคิดเห็นไงกับตัวเราอะ)