ขออนุญาตใช้พื้นที่นี้ ระบายและขอความคิดเห็น หรือคำแนะนำจากเพื่อนๆ
เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมา 7ปีแล้ว
ปัญหามีอยู่ว่า แฟนเราบางทีก็ทำเหมือนเราสำคัญ บางทีก็ทำตัวเหมือนไม่มีเราเลย หรือเพราะว่าเราตามใจเขามากไป เราเป็นคนให้อิสระแฟน เขาอยากไปไหนเราก็ให้ไป เขาอยากทำไรก็ให้ทำ จนมีอยู่ช่วงหนึ่ง เขามีปัญหาเรื่องงาน เราก็คอยปลอบเขา คอยให้คำปรึกษา เขา แต่เขาก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย แต่พอเขาได้ไปอยู่กับเพื่อนเขาก็ดูมีความสุขร่าเริง เราเข้าใจว่า บางทีมันอาจทำให้เขาสบายใจขึ้นจน หลายวันแต่ทุกๆวันเขาจะกลับมาหาเราแค่ตอนนอนเพราะพักด้วยกัน พอวันใหม่เขาก็ไปหาเพื่อน จนบางทีเราก็คิด หรือเราเป็นความสุขของเขาไม่ได้ทั้งที่พยายามทุกทาง จนตลอดมาถึงตอนนี้ เราเลิกงานเร็วเหมือนกันแต่มำงานคนละที่ พอถึงห้องปุ้บเขาก็ออกไปหาเพื่อนๆน้องๆ วันหยุดก็ไป บางทีก็ทั้งวัน กลับมาอีกทีก็เที่ยงคืน คือเราถามเขาว่า เธออยู่กับเรามีความสุขมั้ย เขาก็ตอบว่ามี เราก็เลยพูดไปว่า แต่ดูเหมือนคนอื่นทำให้เธอมีความสุขกว่าเลยนะ ถึงเราจะเลิกงานเร็วพร้อมกัน หยุดตรงกันน้อยมากเลยนะที่เราอยู่ด้วยกัน ... เราก็ร้องไห้เพราะน้อยใจมาก เขาก็ขอโทษบอกจะปรับตัว แต่นั่นแหละค่ะจนถึงตอนนี้ก็เหมือนเดิม ... เขาเป็นคนมีสังคม ส่วนเราเป็นคนไม่ชอบความวุ่นวาย เหมือนทัศนคติเราไม่ตรงกัน เหมือนเรากำลังพยายามฝืน เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำยังไง ควรแรับตรงไหน แก้ตรงไหน หรือไปต่อทางไหนดี ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ ตอนนี้มันไม่มีอะไรเลย
ควรทำยังไงดีคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมา 7ปีแล้ว
ปัญหามีอยู่ว่า แฟนเราบางทีก็ทำเหมือนเราสำคัญ บางทีก็ทำตัวเหมือนไม่มีเราเลย หรือเพราะว่าเราตามใจเขามากไป เราเป็นคนให้อิสระแฟน เขาอยากไปไหนเราก็ให้ไป เขาอยากทำไรก็ให้ทำ จนมีอยู่ช่วงหนึ่ง เขามีปัญหาเรื่องงาน เราก็คอยปลอบเขา คอยให้คำปรึกษา เขา แต่เขาก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย แต่พอเขาได้ไปอยู่กับเพื่อนเขาก็ดูมีความสุขร่าเริง เราเข้าใจว่า บางทีมันอาจทำให้เขาสบายใจขึ้นจน หลายวันแต่ทุกๆวันเขาจะกลับมาหาเราแค่ตอนนอนเพราะพักด้วยกัน พอวันใหม่เขาก็ไปหาเพื่อน จนบางทีเราก็คิด หรือเราเป็นความสุขของเขาไม่ได้ทั้งที่พยายามทุกทาง จนตลอดมาถึงตอนนี้ เราเลิกงานเร็วเหมือนกันแต่มำงานคนละที่ พอถึงห้องปุ้บเขาก็ออกไปหาเพื่อนๆน้องๆ วันหยุดก็ไป บางทีก็ทั้งวัน กลับมาอีกทีก็เที่ยงคืน คือเราถามเขาว่า เธออยู่กับเรามีความสุขมั้ย เขาก็ตอบว่ามี เราก็เลยพูดไปว่า แต่ดูเหมือนคนอื่นทำให้เธอมีความสุขกว่าเลยนะ ถึงเราจะเลิกงานเร็วพร้อมกัน หยุดตรงกันน้อยมากเลยนะที่เราอยู่ด้วยกัน ... เราก็ร้องไห้เพราะน้อยใจมาก เขาก็ขอโทษบอกจะปรับตัว แต่นั่นแหละค่ะจนถึงตอนนี้ก็เหมือนเดิม ... เขาเป็นคนมีสังคม ส่วนเราเป็นคนไม่ชอบความวุ่นวาย เหมือนทัศนคติเราไม่ตรงกัน เหมือนเรากำลังพยายามฝืน เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำยังไง ควรแรับตรงไหน แก้ตรงไหน หรือไปต่อทางไหนดี ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ ตอนนี้มันไม่มีอะไรเลย