สวัสดีค่ะเรามีเรื่องมาปรึกษาคือเราชอบคนนึงที่เรียนด้วยกัน เราจะเจอกันแค่วันอาทิตย์วันเดียวเราชอบเขามากๆแต่เขาเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงมากๆเลยค่ะใครคุยด้วยก็ไม่ค่อยคุยไม่ค่อยสนใจใครเราเรียนวันอาทิตย์วันเดียวค่ะเลยทำให้เราได้เจอกับเขาชอบเขามากแต่ไม่มีโอกาศได้ใกล้ชิดถึงได้ใกล้บ่อยๆคุยด้วยก็จะไม่ค่อยคุยจนมาเมื่อ3-4อาทิตย์ที่เราเปิดอกทักไปค่ะคือเหมือนส่งงานให้เจ้าตัวเขาก็ตอบนะคะแต่ตอบแบบอิโมมาเราก็ยังดีเนาะตอบกลับเราไม่กล้าทักไปเพราะกลัวเขารำคาญมากๆจนอาทิตย์นึงที่เราทักไปชวนเล่นเกมเขาก็ตกลงมาเล่นก็เล่นด้วยกันอยู่อาทิตย์นึงพอวันไปเรียนเจอกันเขาทำตัวแปลกมากเวลาคุยก็จะชอบยิ้มให้เราตลอดชวนคุยอะไรก็คุยแต่ก็คุยน้อยนะคะแต่เปิดอกคุยมากกว่าแต่ก่อนมีบ้างจังหวะของเราตกก็เก็บให้ปกติเขาไม่เคยเก็บให้ใครเลยค่ะเวลาของใครตกก็เก็บเองเลยจ้ามีครั้งนี้เก็บแถมมีจังหวะเขาเล่นเกมแล้วต้องเขียนชื่อเขาก็ยื่นมือถือให้เราเล่นแทนคือก็แอบตกใจอยู่เพราะไม่เคยเห็นเขามุมนี้พอกลับก็ถือกระเป๋าให้แบบใช่แกจริงๆหรอพอกลับเราก็ทักชวนเล่นเกมก็เล่นแต่เขาดูไม่ค่อยอยากจะตอบเราไม่ค่อยอยากคุยพอทักถามก็ตัดบทสนทนาแบบดื้อๆตอนแรกก็คิดว่าชวนคุยไม่เก่งแต่พอนานไปเรารู้สึกว่าเขาดูไม่ค่อยอยากคุยกับเราเช่นถามคำตอบคำอะไรแบบนี้อะค่ะหรือบ้างที่ทิ้งนานๆมาตอบแต่เวลาบ้างทีบทจะคุยก็คุยถามเราบ้างที่เราก็งงว่าอะไรของคุณพรี่ค่ะเนี่ยบ้างที่เขาก็อยากคุยกับเราหรือบ้างที่ก็เออไม่คุยหายไปเลยเราก็ไม่กล้าทักไปเรากลัวเขารำคาญมากๆจนไปเข้าค่ายตอนนั้นเราแอบตัดใจเล็กๆนะคะเพราะว่าเขาคงไม่ชอบเราหรอกเพราะเขาไม่อะไรเราเลยก็เกือบตัดใจไปแล้วพอไปเข้าค่ายก็เจอกันแต่ไม่ค่อยคุยกันแล้วอยู่ๆอะไรดนจิตดนใจอยากกินน้ำก็เลยลากเขาไปสรุปไปที่นี้ก็ตามตูดเราตลอดทิปเลยค่ะเราหยุดถ่ายรูปวิวตรงไหนเขาก็ยืนมองเรารอเราบ้างที่ไปยืนตรงต้นไม้มองเราก็แอบคิดนะแกกับคนในแชตคนเดียวกันแน่นะวิพอทิปแรงจบก็เดินทางไปอีกทิปขึ้นเรือที่นี้เราได้นั่งด้วยกันนะคะเราเป็นคนเอาความมั่นหน้าไปนั่งกับเขาก็คุยเล่นกันแต่ไม่เยอะนะคะนางก็ยังคงเก็บความเงียบแต่ก็ไม่เงียบจนแบบไม่ตอบเหมือนเจอกันตอนแรกพอเดินไปกัน2คนไปขึ้นเรือก็คือเดินตามเราตลอดแต่พออยู่2คนดูเขาจะพูดกับเราเก่งมากนะคะแต่ก็ไม่พูดเยอะแต่ก็พูดขำกับเราขำเราเล่นมุขอะไรแบบนี้อะคะพอลงเรือเราอยากได้ตุ๊กตาเลยให้เขาเลือกสีก็ช่วยเลือกให้เราเดินมาดูหยิบก็ได้ไปเลย1ตัวแล้วก็ไปถึงทิปสุดท้ายไปที่ทะเลบังเอิญฝนตกตอนแรกที่เดินไปกัน4คนพี่อีก2แยกไปหาของกินเหลือเรากับเขาเราก็ถามจะไปไหนเขาก็บอกจะไปรอที่รถไอเราก็เออไปด้วยก็ได้เพราะฝนเริ่มแรงที่นี้เขาก็ถอดเสื้อเขาออกแล้วยื่นให้เราไอเราก็งงแต่พอเขายื่นให้เลยพอเข้าใจในหัวเราก็แบบให้เราบังฝนหรอน่ารักเป็นบ้าแต่พอเขายื่นให้ไอเราก็ดันไปถามห๊ะอะไรหรอนางก็บอกเอามั้ยไอเราก็เอาไปทำไมหรอเขาก็ถามอีกเอามั้ยเราก็บอกเอาไปทำไมไม่เป็นไรตอนนี้นคืออยากตบปากตัวเองมากเขาก็เก็บแต่หน้ามีเขินๆอายๆอยู่อารมณ์แบบนอยๆที่เราไม่เอาแล้วอยู่ฝนก็หยุดเราเลยบอกไปหาของกินมั้ยเขาก็ไปพอเดินๆไปมีใครไม่รู้มองเราน่ากลัวมากค่ะมองแบบน่ากลัวจริงๆตอนนั้นคือใจคอไม่ดีมากๆเลยรีบหันไปบอกเพื่อนว่าทำไมเขามองน่ากลัวจังเขาก็รีบเดินมาถามใครมองเราก็ชี้เขาก็หันตามที่นี้เขาก็เดินข้างเราเลยค่ะพอจบทิปกลับนั่งรถคือเรากับเขาหลับทั้งคู่เลยค่ะแต่เขินมากแขนชนกันขาชนกันฮือออมันดีไปหมดเลยพอถึงบ้านวันแรกนางคุยดีมากค่ะวันสองก็ดีพอมาอีกวันสามก็คือเริ่มเหมือนเดิมที่นี้เราก็แอบนอยๆแล้วค่ะจนเรามีปัญหาส่วนตัวเลยทำอะไรไม่คิดทำร้ายตัวเองเขาก็มาเห็นก็ทักมาถามเร็วมากค่ะพอเขาเห็นแต่เราไม่ตอบเลยเขาก็ลบข้อความทิ้งพออีกวันก็ทักมาถามอีกจนเราตอบก็คุยแค่นิดๆค่ะพอเราหายเขาก็คุยดีอะไรดีมากๆแต่นั้นแหละค่ะแป๊บเดี๋ยวเขาก็เริ่มเหมือนเดิมไม่อยากตอบดองนานๆถามคำตอบคำจบบทสนทนาสรุปแล้วมันยังไงหรอค่ะบ้างที่ก็งงทุกคนว่าเขาคิดยังไงกับเราหรอค่ะแล้วที่เขาทำกับเรามันคือยังไง