ผมเห็นเรื่องนี้มาประมาณ 8ปีแล้วครับ จากคนใกล้ตัว
รุ่นพี่หลายคนที่อายุประมาณ 55+ จะได้แพ็คเกจจากบริษัท
บางคนก็โชคดีหางานใหม่ได้ บางคนก็หมดโอกาสกลายเป็นเกษียณไปเลย

ยิ่งอายุเยอะ เงินเดือนสูง ยิ่งเสี่ยง
และด้วยกฎจ่ายชดเชย 400วัน ยิ่งทำให้บริษัทเลือกจ้างออกเร็วขึ้นสำหรับคนที่อายุงานเยอะๆ แล้วทำงานไม่คุ้ม

รู้สึกนานแล้วค่ะ เราบอกเพื่อน น้อง ญาติ ว่าให้ไปสมัครสอบข้าราชการด้วยกัน แต่พวกเขามักพูดว่า.."ไม่ชอบ" แล้วเลือกไปทำงานโรงงาน

ทำงานโรงงานมันก็ดีนะคะ ได้โบนัส ได้เงินเดือนดี แต่ทำงานหนักมาก แล้วมั่นใจขนาดไหนว่าจะทำงานโรงงานไปจนเกษียณ?

เราแค่อยากจะบอกว่า ถ้าสังเกตดีๆในไทยไม่ค่อยมีใครได้ทำงานในทางที่ตัวเองชอบเท่าไหร่ งั้นทำไมเราไม่เลือกทำงานในที่ที่เราได้รับสิทธิประโยชน์ต่อชีวิต ต่อความสบายในบั้นปลายชีวิต ไม่ดีกว่าหรอ?  

ทุกคนมีหลายทางเลือก แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะเก่ง หรือ มีทุน ส่วนใหญ่คนรอบข้างเรามักจะเลือกทำงานเซเว้น ห้าง ร้านอาหาร โรงงาน ได้หยุดวันเดียว เงินเดือนไม่เกิน 15,000 ทั้งๆที่พวกเขาสามารถพัฒนาตัวเองให้ทำงานที่ดีกว่านี้ได้ แต่ไม่ทำ

เราเห็นญาติของแฟนเป็นข้าราชการเกษียณแล้ว แต่ยังได้เงินบำนาญทุกเดือน ราวๆ 30,000+ วันๆเขาทำแค่ตื่นมารดน้ำต้นไม้ อยากกินอะไรก็ได้กิน อยากไปเที่ยวไหนก็ได้ไป ช่างสุขสบายเหลือเกิน เรามองว่าชีวิตตอนแก่หลังเกษียณมันควรเป็นแบบนี้แหละ แก่มาใครๆก็คงอยากพักแล้ว

แต่คนที่ทำงานโรงงาน แม้จะได้เงินเดือนเยอะเก็บเงินไว้เยอะจนเกษียณ แต่พอหลังเกษียณแน่นอว่าก็มีลูกมีหลาน มีอะไรต้องใช้เงินเรื่อยๆ เงินที่เก็บไวก็คงหมดไปเรื่อยๆ นอกจากจะเกษียณแล้วออกมาทำงานอื่นต่อ

ส่วนตัวมองว่า ตอนแก่หลังเกษียณเราคงอยากพักแล้ว คงไม่อยากทำงานต่อ

ส่วนประเด็นที่ถูกเลิกจ้าง จริงค่ะ รู้สึกและเห็นมานานแล้ว รุ่นน้องเราคนนึงทำงานที่ บ.หนึ่ง ส่งออกของไป ตปท. เดือนนึงได้ 30 ล้าน+ ทำได้ 3 ปี ทุกวันนี้เขาเริ่มบีบแล้ว เพราะรุ่นน้องชอบลาป่วยบ่อยเพราะโควิด แต่ข้าราชการจะมีกำหนดให้เราสามารถใช้วันลาหยุดได้เลย จะมีลาป่วยต่อปี เป็นสิทธิ์ที่เราควรได้รับ

สุดท้ายแค่อยากบอกว่า ทั้งหมดที่พูดมาเป็นแค่มุมมองที่เราเคยพบเจอมาจริงๆ อยากเอามาแชร์เท่านั้น ถูกผิดยังไงต่องขออภัยด้วยค่ะ