สวัสดีคะ เเนะนําตัวก่อนนะคะ ชื่อเพียงฝัน นาคสุขไพบูลย์ นักศึกษาปริญญาสาขาเเพทยศาสตร์ ปีสุดท้าย Queen's University Belfast, Northern Ireland ประเทศสหราชอาณาจักร ตอนนี้เป็นนักกีฬายิงธนูอยู่ที่ Meriden Archery Club, Warwickshire county หนึ่งในคลับที่ใหญ่ที่สุดในประเทศสหราชอาณาจักร
วันนี้ขออนุญาตมาเล่าประสบการณ์ การเป็นนักกีฬายิงธนู (Recurve target archery) ในประเทศสหราชอาณาจักรให้ฟัง ซึ่งรวมถึงการที่ได้รับเชิญเข้าร่วมการแข่งขันที่ ราชสมาคมกีฬายิงธนูแห่งประเทศสหราชอาณาจักร (Royal Toxophillite Society) และได้รับการสนับสนุนทางการอุปกรณ์จาก The Fletchers Trust (Worshipful Company of Fletchers) หนึ่งในองค์กรการกุศลด้านกีฬายิงธนูในสหราชอาณาจักร ทั้งๆที่เรายังไม่ได้ถือสัญชาติอังกฤษและเป็นนักกีฬา มือใหม่ที่ยิงมาไมาถึงสองปี แตมีรางวัลค่อนข้างเยอะ
ในระยะเวลาสองปี เราได้ทั้งหมด 26 รางวัล (outdoor season นี้ได้ไป 8 รายการ) ซี่งมาจาก UK Record Status competitions และได้อันดับที่ 5 ในรายการ Guildford WA25 indoors World Record Status (สามารถเคลมสถิติโลกได้) - ซึ่งผู้ได้รางวัลที่หนึ่งคือ มือวางอันดับหนึ่งของโลกสัญชาติอังกฤษ Bryony Pitman
รูปบน : รูปกับรางวัลในการเเข่งขันในปีแรก
รูปล่าง : รางวัลเกือบทั้งหมดที่ได้จากการเเข่งขันในประเทศสหราชอาณาจักร
ก่อนอื่นคงจะต้องเล่าก่อนว่าเริ่มมายิงธนูได้อย่างไร?
หลังจากที่ lockdown เป็นอันเสร็จสิ้นไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราก็อยากที่จะหากิจกรรม คลายเครียดและดีต่อสุขภาพ ระหว่างการเรียนปริญญาเอกที่นี่ หนี่งในกีฬาที่ไม่ต้องใช้แรงเยอะ ไม่ต้องเล่นเป็นทีม (ส่วนตัวเป็นบุคคลออทิสติก) และน่าจะช่วยเรื่องสมาธิได้ ก็คือกีฬายิงธนู ซึ่งตัวเองก็ได้ไปลองยิงแล้วติดใจ ก็เลยตัดสินใจเรียนการยิงธนูระดับเบื้องต้น หลังจากที่เรียนมาได้ประมาณสองเดือน เราก็แอบคิดว่า อยากรู้เหมือนกันว่า ทักษะการยิงของเรานั้นเป็นอย่างไร ก็เลยได้ตัดสินใจลงแข่งครั้งแรกแบบขําๆ ส่วนตัวไม่ได้คิดเลยว่าตัวเองจะได้รางวัล โดยเฉพาะเราได้ยืมธนูฝึกหัดมาใช้ในการแข่งขัน ปรากฎว่า เราได้ chocolate bar มา
หลังจากที่ได้รางวัลแรกเราได้เริ่มฝึกซ้อมมากขึ้นด้วยตัวเองที่สนามและไปลองแข่งไปเรื่อยๆ จนได้ไปเจอน้องคนหนึ่งซึ่งเธอนั้นยิงเก่งมาก ระหว่างการแข่งนั้นเราก็ได้ถามอะไรไปพอควร จนได้ทราบว่ามี ชมรมกีฬายิงธนูที่เป็น performance-based club และมีชื่อเสียงในการผลิตทีมชาติอังกฤษ ไม่ไกลจากเมืองที่เราอาศัยมาก มีโค้ช (สอนฟรีไม่คิดเงินใดๆทั้งสิ้น) มีสนามใหญ่ถึง 90 เมตร มีส่วนของ indoor range ด้วยและเปิดตลอด 24 ชั่วโมง ทุกวัน ไม่เว้นแม้แต่วันคริสต์มาส และราคาค่าสมาชิกประมาณ 6000 บาทต่อปี! เราก็เลยสมัครไปเป็นสมาชิก
ซึ่งเมื่อเราได้ไปดูสถานที่แล้วก็จะเห็นได้ว่ามันใหญ่มากๆ (รูปที่ถ่ายนั้นมาจากที่คลับของเราเอง) มีนักกีฬาทีมชาติสหราชอาณาจักรหลายคนที่มาซ้อมที่นี่ ตั้งแต่ Tom Hall, James Woodgate, Ella Gibson ซุปเปอร์สตาร์ของกีฬาชนิดนี้จากประเทศมารวมตัวกันที่นี่ ซึ่งก็จะเห็นได้จาก รูปที่มี bib ติดบนเพดาน ซึ่งหนึ่งในน้นก็มีของเราด้วย
หลังจากที่ได้ทำการทดสอบ safety assessment แล้วเราก็ได้เจอกับโค้ชที่เป็นผู้สอนเรา (โค้ชเป็น retiree สไตล์เหมือนปู่ในเรื่อง UP มีประสบการณ์ เป็น senior coach ในระดับ development squad ของ TeamGB และมีประสบการณ์ การยิงมาถึง 50 ปี!) ในใจเราคิดว่า เราจะมีเงินให้เค้าสอนเราไหม!? แต่เค้าไม่คิดเงินค่าสอนใดๆ ของแต่เราตั้งใจก็พอ
หลังจากการฝึกซ้อมซึ่งจะเป็นช่วง หลังเลิกงานหรือวันเสาร์ไปสักพักหนึ่งเราก็เริ่มได้ออกไปแข่งขันจริงจังมากขึ้น แม้จะขับรถไม่เป็น ก็แบกกระเป๋าขึ้นรถเมล์ รถไฟ เดินไปถึงสนามการแข่งขัน ฝรั่งที่นี่แรกๆก็จะมองแปลกๆ เพราะไม่เห็นเห็นคนที่ไม่มีรถเดินทางมาแข่งขัน แต่ถว่า เราเลือกสนามแข่งขันที่สามารถ นั่งรถไฟไปถึงได้และเดินทางสะดวกและไม่แพงมากนัก (บางครั้งผู้ปกครอง นักกีฬา ก็จะช่วยมารับเราที่สถานีรถไฟบ้างหรือมารับที่บ้านบ้าง ที่ไหนไกลมาก ก็ไปนอนบ้างเพื่อน บ้านคนรู้จัก ซึ่งเค้าก็จะช่วยเรื่องของกินและขับรถไปส่งที่สนาม) เราถือว่าการเดินทางไปแข่งคือ การผจญภัย และ ได้ลองประสบการณ์ใหม่ๆ
ผลจากการเข้าร่วมการแข่งขันและชนะรางวัลต่างๆ ซึ่งรวมถึง ArcheryGB handicap improvement medal (จนโดนเพื่อนแซวให้มี trophy cabinet) เราก็มีโอกาสรับเชิญ ไปเข้าร่วมการแข่งขัน Worshipful Company of Fletchers Day for Archers with Disabilities ที่ Royal Toxophilite Society ที่ Burnham. Royal Toxophilite Society เป็นสมาคมยิงธนูที่เก่าแก่มากในสหราชอาณาจักร การที่จะเป็นสมาชิกสมาคมได้ จะต้องได้รับเชิญเท่านั้น การที่จะได้ไปแข่งขันที่นี่ก็ต้องได้รับเชิญเท่านั้นเช่นกัน และเราน่าจะเป็นคนไทย คนแรกที่ได้รับเชิญ สําหรับรายการนี้
สำหรับรายการนี้เป็นอะไรที่หรูหรามาก ทุกคนที่เป็นสมาชิกสมาคมแต่งเขียว-ขาวกันหมด (สีโบราณของกีฬาชนิดนี้) มีการเลื้ยงอาหารสไตล์อังกฤษ มีไวน์แจกผู้เข้าแข่งขัน บอกตรงๆว่าตอนแรกก็ทําตัวไม่ถูกเลยแต่ก็โฟกัสในเรื่องการแข่งมากกว่า ผู้เข้าแข่งขันน้นมีตั้งแต่ทีมชาติอังกฤษในรายการต่างๆ และมีเราซึ่งเป็น นักกีฬาน้องใหม่ ซึ่งผลการแข่งขันคือ เราได้รับถ้วยรางวัล Das Clark Trophy ซึ่งเป็นรางวัลสำหรับ novice archer โดยเฉพาะ การได้ไปแข่งรายการนี้ทำให้เราได้รู้จักผู้พิการคนอื่นเยอะมากขึ้น และมีเพื่อนเพิ่มพอสมควร
แล้วเรามาได้ equipment grant ได้ยังไง?
ด้วยความที่เราชนะได้ Das Clark Trophy หนึ่งในสมาชิก Royal Tox ได้เรียกเรามาคุยแล้วบอกว่า ยูทราบไหมว่า ในสมาคม fletchers มีทุนสนับสนุนในการซึ้ออุปกรณ์แข่งขันนะ ลองสมัครไปสิ! ด้วยความเราต้องซื้ออุปกรณ์เพิ่มเติมเพื่อให้สามารถยิงไปถึงระยะ 70 เมตร และยิงอุปกรณ์ดีเท่าไหร่ ก็จะมีผลดีกับเราเท่านั้น แต่ด้วยความที่ราคาแพงมาก รวมๆประมาณเฉียดหนึ่งแสนบาท (เราใช้อุปกรณ์มือสองเยอะ ในราคาย่อมเยาว์) เราเลยเอาละ ลองส่งเอกสารไป พร้อมกับผลรางวัล เอกสารจากโค้ช เอกสารวินิจฉัยว่าเราเป็นบุคคลออทิสติก (ระหว่างการรอ ก็ยืมของจากโค้ชและเพื่อนๆในคลับมาใช้ก่อน) และก็สมัครทุนสนับสนุนกีฬาของมหาวิทยาลัยไปพร้อมกัน สามเดินต่อมา เราได้รับอีเมล์สองฉบับ ว่าได้ทุนจากทั้งมหาวิทยาลัย (เงินทุนสนับสนุนการแข่งขัน) และ fletchers trust (อุปกรณ์ใหม่ทั้งหมด) ซึ่งเราดีใจมากๆ ไม่คิดว่าจะได้! และนอกจากนี้ก็ได้รับความช่วยเหลือเรื่องค่าเดินทางไปแข่งขันในเมืองต่างๆจากเพื่อนของครอบครัวอีกด้วย
ตอนนี้ก็คือฝึกซ้อมหลังเลิกทำวิจัยและแข่งวันอาทิตย์ในรายการต่างๆเพื่อเตรียมความพร้อมในการแบางขัน ArcheryGB National Disability Championships ที่ Lilleshall National Sports Centre (สถานที่ ที่อากาศแปรปรวนที่สุดที่หนึ่งในประเทศสหราชอาณาจักร) ในเดือนกันยายนที่จะถึงนี้ ก่อนหน้านี้ได้ไปแข่งที่ Lilleshall รายการ 168th Grand National Archery Meeting (การแข่งระดับชาติ) ซึ่งเราได้รางวัลที่หนึ่งมาในปีนี้ ก็เลยไม่ตื่นสถานที่เท่าไหร่ ส่วนตัวไม่ทราบว่าจะชนะไหม เพราะการแข่งระดับชาติจะต้องแข่งกับทีมชาติอังกฤษ แต่งานนี้ทุกอย่างเป็นไปได้หมด ตอนนี้เรื่องเรียนก็เต็มที่เพราะเหลือเเต่ส่ง doctoral thesis เเละซ้อมอาทิตย์ละสามวัน หนักพอสมควรเเต่ก็โอเคอยู่คะ
สําหรับใครที่อยากทราบว่า การยิงธนูในอังกฤษเป็นอย่างไรบ้าง หรือ อยากติดตามผลงานฝากไปติดตามได้ที่
https://www.instagram.com/pnaksukpaiboonarchery/
ฝากเอาใจช่วยด้วยนะคะ
เล่าประสบการณ์ การเรียนปริญญาเอกเเละเป็นนักกีฬายิงธนู (ที่ได้รับเชิญไป Royal Tox) ไปพร้อมกันในประเทศสหราชอาณาจักร
วันนี้ขออนุญาตมาเล่าประสบการณ์ การเป็นนักกีฬายิงธนู (Recurve target archery) ในประเทศสหราชอาณาจักรให้ฟัง ซึ่งรวมถึงการที่ได้รับเชิญเข้าร่วมการแข่งขันที่ ราชสมาคมกีฬายิงธนูแห่งประเทศสหราชอาณาจักร (Royal Toxophillite Society) และได้รับการสนับสนุนทางการอุปกรณ์จาก The Fletchers Trust (Worshipful Company of Fletchers) หนึ่งในองค์กรการกุศลด้านกีฬายิงธนูในสหราชอาณาจักร ทั้งๆที่เรายังไม่ได้ถือสัญชาติอังกฤษและเป็นนักกีฬา มือใหม่ที่ยิงมาไมาถึงสองปี แตมีรางวัลค่อนข้างเยอะ
ในระยะเวลาสองปี เราได้ทั้งหมด 26 รางวัล (outdoor season นี้ได้ไป 8 รายการ) ซี่งมาจาก UK Record Status competitions และได้อันดับที่ 5 ในรายการ Guildford WA25 indoors World Record Status (สามารถเคลมสถิติโลกได้) - ซึ่งผู้ได้รางวัลที่หนึ่งคือ มือวางอันดับหนึ่งของโลกสัญชาติอังกฤษ Bryony Pitman
รูปบน : รูปกับรางวัลในการเเข่งขันในปีแรก
รูปล่าง : รางวัลเกือบทั้งหมดที่ได้จากการเเข่งขันในประเทศสหราชอาณาจักร
ก่อนอื่นคงจะต้องเล่าก่อนว่าเริ่มมายิงธนูได้อย่างไร?
หลังจากที่ lockdown เป็นอันเสร็จสิ้นไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราก็อยากที่จะหากิจกรรม คลายเครียดและดีต่อสุขภาพ ระหว่างการเรียนปริญญาเอกที่นี่ หนี่งในกีฬาที่ไม่ต้องใช้แรงเยอะ ไม่ต้องเล่นเป็นทีม (ส่วนตัวเป็นบุคคลออทิสติก) และน่าจะช่วยเรื่องสมาธิได้ ก็คือกีฬายิงธนู ซึ่งตัวเองก็ได้ไปลองยิงแล้วติดใจ ก็เลยตัดสินใจเรียนการยิงธนูระดับเบื้องต้น หลังจากที่เรียนมาได้ประมาณสองเดือน เราก็แอบคิดว่า อยากรู้เหมือนกันว่า ทักษะการยิงของเรานั้นเป็นอย่างไร ก็เลยได้ตัดสินใจลงแข่งครั้งแรกแบบขําๆ ส่วนตัวไม่ได้คิดเลยว่าตัวเองจะได้รางวัล โดยเฉพาะเราได้ยืมธนูฝึกหัดมาใช้ในการแข่งขัน ปรากฎว่า เราได้ chocolate bar มา
หลังจากที่ได้รางวัลแรกเราได้เริ่มฝึกซ้อมมากขึ้นด้วยตัวเองที่สนามและไปลองแข่งไปเรื่อยๆ จนได้ไปเจอน้องคนหนึ่งซึ่งเธอนั้นยิงเก่งมาก ระหว่างการแข่งนั้นเราก็ได้ถามอะไรไปพอควร จนได้ทราบว่ามี ชมรมกีฬายิงธนูที่เป็น performance-based club และมีชื่อเสียงในการผลิตทีมชาติอังกฤษ ไม่ไกลจากเมืองที่เราอาศัยมาก มีโค้ช (สอนฟรีไม่คิดเงินใดๆทั้งสิ้น) มีสนามใหญ่ถึง 90 เมตร มีส่วนของ indoor range ด้วยและเปิดตลอด 24 ชั่วโมง ทุกวัน ไม่เว้นแม้แต่วันคริสต์มาส และราคาค่าสมาชิกประมาณ 6000 บาทต่อปี! เราก็เลยสมัครไปเป็นสมาชิก
ซึ่งเมื่อเราได้ไปดูสถานที่แล้วก็จะเห็นได้ว่ามันใหญ่มากๆ (รูปที่ถ่ายนั้นมาจากที่คลับของเราเอง) มีนักกีฬาทีมชาติสหราชอาณาจักรหลายคนที่มาซ้อมที่นี่ ตั้งแต่ Tom Hall, James Woodgate, Ella Gibson ซุปเปอร์สตาร์ของกีฬาชนิดนี้จากประเทศมารวมตัวกันที่นี่ ซึ่งก็จะเห็นได้จาก รูปที่มี bib ติดบนเพดาน ซึ่งหนึ่งในน้นก็มีของเราด้วย
หลังจากที่ได้ทำการทดสอบ safety assessment แล้วเราก็ได้เจอกับโค้ชที่เป็นผู้สอนเรา (โค้ชเป็น retiree สไตล์เหมือนปู่ในเรื่อง UP มีประสบการณ์ เป็น senior coach ในระดับ development squad ของ TeamGB และมีประสบการณ์ การยิงมาถึง 50 ปี!) ในใจเราคิดว่า เราจะมีเงินให้เค้าสอนเราไหม!? แต่เค้าไม่คิดเงินค่าสอนใดๆ ของแต่เราตั้งใจก็พอ
หลังจากการฝึกซ้อมซึ่งจะเป็นช่วง หลังเลิกงานหรือวันเสาร์ไปสักพักหนึ่งเราก็เริ่มได้ออกไปแข่งขันจริงจังมากขึ้น แม้จะขับรถไม่เป็น ก็แบกกระเป๋าขึ้นรถเมล์ รถไฟ เดินไปถึงสนามการแข่งขัน ฝรั่งที่นี่แรกๆก็จะมองแปลกๆ เพราะไม่เห็นเห็นคนที่ไม่มีรถเดินทางมาแข่งขัน แต่ถว่า เราเลือกสนามแข่งขันที่สามารถ นั่งรถไฟไปถึงได้และเดินทางสะดวกและไม่แพงมากนัก (บางครั้งผู้ปกครอง นักกีฬา ก็จะช่วยมารับเราที่สถานีรถไฟบ้างหรือมารับที่บ้านบ้าง ที่ไหนไกลมาก ก็ไปนอนบ้างเพื่อน บ้านคนรู้จัก ซึ่งเค้าก็จะช่วยเรื่องของกินและขับรถไปส่งที่สนาม) เราถือว่าการเดินทางไปแข่งคือ การผจญภัย และ ได้ลองประสบการณ์ใหม่ๆ
ผลจากการเข้าร่วมการแข่งขันและชนะรางวัลต่างๆ ซึ่งรวมถึง ArcheryGB handicap improvement medal (จนโดนเพื่อนแซวให้มี trophy cabinet) เราก็มีโอกาสรับเชิญ ไปเข้าร่วมการแข่งขัน Worshipful Company of Fletchers Day for Archers with Disabilities ที่ Royal Toxophilite Society ที่ Burnham. Royal Toxophilite Society เป็นสมาคมยิงธนูที่เก่าแก่มากในสหราชอาณาจักร การที่จะเป็นสมาชิกสมาคมได้ จะต้องได้รับเชิญเท่านั้น การที่จะได้ไปแข่งขันที่นี่ก็ต้องได้รับเชิญเท่านั้นเช่นกัน และเราน่าจะเป็นคนไทย คนแรกที่ได้รับเชิญ สําหรับรายการนี้
สำหรับรายการนี้เป็นอะไรที่หรูหรามาก ทุกคนที่เป็นสมาชิกสมาคมแต่งเขียว-ขาวกันหมด (สีโบราณของกีฬาชนิดนี้) มีการเลื้ยงอาหารสไตล์อังกฤษ มีไวน์แจกผู้เข้าแข่งขัน บอกตรงๆว่าตอนแรกก็ทําตัวไม่ถูกเลยแต่ก็โฟกัสในเรื่องการแข่งมากกว่า ผู้เข้าแข่งขันน้นมีตั้งแต่ทีมชาติอังกฤษในรายการต่างๆ และมีเราซึ่งเป็น นักกีฬาน้องใหม่ ซึ่งผลการแข่งขันคือ เราได้รับถ้วยรางวัล Das Clark Trophy ซึ่งเป็นรางวัลสำหรับ novice archer โดยเฉพาะ การได้ไปแข่งรายการนี้ทำให้เราได้รู้จักผู้พิการคนอื่นเยอะมากขึ้น และมีเพื่อนเพิ่มพอสมควร
แล้วเรามาได้ equipment grant ได้ยังไง?
ด้วยความที่เราชนะได้ Das Clark Trophy หนึ่งในสมาชิก Royal Tox ได้เรียกเรามาคุยแล้วบอกว่า ยูทราบไหมว่า ในสมาคม fletchers มีทุนสนับสนุนในการซึ้ออุปกรณ์แข่งขันนะ ลองสมัครไปสิ! ด้วยความเราต้องซื้ออุปกรณ์เพิ่มเติมเพื่อให้สามารถยิงไปถึงระยะ 70 เมตร และยิงอุปกรณ์ดีเท่าไหร่ ก็จะมีผลดีกับเราเท่านั้น แต่ด้วยความที่ราคาแพงมาก รวมๆประมาณเฉียดหนึ่งแสนบาท (เราใช้อุปกรณ์มือสองเยอะ ในราคาย่อมเยาว์) เราเลยเอาละ ลองส่งเอกสารไป พร้อมกับผลรางวัล เอกสารจากโค้ช เอกสารวินิจฉัยว่าเราเป็นบุคคลออทิสติก (ระหว่างการรอ ก็ยืมของจากโค้ชและเพื่อนๆในคลับมาใช้ก่อน) และก็สมัครทุนสนับสนุนกีฬาของมหาวิทยาลัยไปพร้อมกัน สามเดินต่อมา เราได้รับอีเมล์สองฉบับ ว่าได้ทุนจากทั้งมหาวิทยาลัย (เงินทุนสนับสนุนการแข่งขัน) และ fletchers trust (อุปกรณ์ใหม่ทั้งหมด) ซึ่งเราดีใจมากๆ ไม่คิดว่าจะได้! และนอกจากนี้ก็ได้รับความช่วยเหลือเรื่องค่าเดินทางไปแข่งขันในเมืองต่างๆจากเพื่อนของครอบครัวอีกด้วย
ตอนนี้ก็คือฝึกซ้อมหลังเลิกทำวิจัยและแข่งวันอาทิตย์ในรายการต่างๆเพื่อเตรียมความพร้อมในการแบางขัน ArcheryGB National Disability Championships ที่ Lilleshall National Sports Centre (สถานที่ ที่อากาศแปรปรวนที่สุดที่หนึ่งในประเทศสหราชอาณาจักร) ในเดือนกันยายนที่จะถึงนี้ ก่อนหน้านี้ได้ไปแข่งที่ Lilleshall รายการ 168th Grand National Archery Meeting (การแข่งระดับชาติ) ซึ่งเราได้รางวัลที่หนึ่งมาในปีนี้ ก็เลยไม่ตื่นสถานที่เท่าไหร่ ส่วนตัวไม่ทราบว่าจะชนะไหม เพราะการแข่งระดับชาติจะต้องแข่งกับทีมชาติอังกฤษ แต่งานนี้ทุกอย่างเป็นไปได้หมด ตอนนี้เรื่องเรียนก็เต็มที่เพราะเหลือเเต่ส่ง doctoral thesis เเละซ้อมอาทิตย์ละสามวัน หนักพอสมควรเเต่ก็โอเคอยู่คะ
สําหรับใครที่อยากทราบว่า การยิงธนูในอังกฤษเป็นอย่างไรบ้าง หรือ อยากติดตามผลงานฝากไปติดตามได้ที่ https://www.instagram.com/pnaksukpaiboonarchery/
ฝากเอาใจช่วยด้วยนะคะ