ทางตันของชีวิตทุลักทุเลมาถึงวันนี้เเต่วันนี้มันเหนื่อยเกินไปเเล้วรู้เลยว่าตัวเองไม่ไหวปัญหาใหญ่กว่าตัวมากเป็นหนี้ตกงานไม่มีงานทำไม่มีบ้านเป็นของตัวเองไม่มีสรรพสินอะไรติดตัวเลย. มี20บาทติดตัวเเต่ไม่กล้าใช้ทำอะไรเลย เพราะรู้ว่ามันหายากเเล้วการไม่มีเงินมันเจ็บปวดหิวก็ต้องทน จะขยับตัวไปไหนก็ไม่ได้เพราะต้องใช้เงินหันไปทางไหนก็ไม่เจอใคร  ก็พยายามด้วยตัวเองเเต่ตอนนี้มันสุดเเล้ว เครียดจนนอนไม่ได้เลยหลับไปหลับไป1-2ชมก็นอนไม่ได้อีก จนตอนนี้ร่างกายจะรับไม่ไหวร้องไห้ท้อเเต่ก็ไม่รู้จะคุยจะระบายกับใคร เคยคิดว่าถ้าไม่อยุ่เเล้วมันอาจจะสบายกว่านี้ เเต่เราก็ยังอยากเห็นชีวิตตัวเองดีขึ้นมากกว่าเเต่มันก็ไม่รุ้เริ่มเเก้ยังไง จะกลับมาตั้งตัวได้ยังไง

ปล.ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ได้ระบายบ้างก็ดีเหมือนกัน