การ พูดตรงๆ ในบางเรื่อง  ให้คัดกรองก่อนว่า  มีคำที่จะทำให้ทะเลาะกันได้ไหม
เช่น คำแซะ / คำจิกกัด / คำตัดพ้อ / คำน้อยใจทั้งหลาย …

ถ้าใจอยากจะพูดคำเหล่านี้ออกมา ณ ตอนนั้น   ให้หยุดก่อนค่ะ อย่าพูดออกไป  __ ทำได้ไหม ?__
ถ้าทำไม่ได้ ยังไง ก็จะต้องพูด นั่นคือ คุณกำลังพูดเพื่อ “สนองกิเลสของตัวเอง” อยู่นะคะ

ถ้อยคำออกจากปาก ตอนมีอารมณ์แบบนี้ มักจะเป็นถ้อยคำที่แสลงหูคนฟัง
แม้เจ้าตัวคนพูดจะยืนยัน ว่า “แค่อธิบายเฉยๆ / แค่ต้องการเคลียร์ใจกัน / แค่อยากให้เข้าใจกัน”

แต่คนฟังไม่คิดอย่างนั้นด้วย

คุณ เข้าใจคำว่า “ฟางเส้นสุดท้าย” ไหมคะ ?

ทำไมบางคู่เลิกกัน เพียงเพราะขัดใจกันเรื่องเล็กน้อย คำพูดเพียงคำไม่กี่คำ  เหตุใดทำให้อีกฝ่ายตัดสินใจ ไม่ไปต่อได้ในทันที ?

เมื่อมีความรัก  คนเราจะคาดหวัง ว่ารักจะปลอบประโลม  ยามที่ใจเหนื่อยล้ามาจากข้างนอก
กลับบ้านมา อยากได้รับความผ่อนคลาย กาย / ใจ

เมื่อปัญหาเรื่องคนเรื่องงานรุมเร้า  แบกรับไว้เต็มที่ เหนื่อยล้าเต็มที …
กลับถึงบ้าน เจอคนที่ควรจะเข้าใจเราที่สุด  กลับมากระทืบซ้ำในเวลาที่เราต้องการให้ช่วยใส่ยาให้มากที่สุด

ความเจ็บปวดมันจะทวีคูณ

ความรัก มักจะทนพิษบาดแผลแบบนี้ไม่ไหว

สรุป ความรักที่อยู่กันได้ยาวที่สุด คือความรักที่มีความเห็นอกเห็นใจกัน มากกว่า ความเอาแต่ใจตัวเองค่ะ