อยู่ดีๆก็นึกถึงการ์ตูนขึ้นมาได้เรื่องนึงเก่ามากไม่แน่ใจว่าเกิดปีไหน แต่ผมเกิดปี1989 แล้วดูครั้งแรกประมาณ5-7ขวบ ก็น่าจะราวๆนั้นแต่ผมนึกชื่อเรื่องไม่ออก จำเรื่องราวได้ว่าพระเอกเป็นเด็กชายผมทองชื่อพลูโต้

เราลองนึกภาพตามประโยคที่บางคนบอกว่าเขาเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้ เลยสงสัยว่าเขามองหน้ากันติดเหรอ?? ไม่เขินเหรอ??

คือเป็นเด็กอายุ14คนนึงที่ติดการกัดเล็บมากค่ะ กัดจนเล็บฉีกเวลาคุณครูตรวจบุคลิกหนูเขินเล็บตัวเองมาก เวลาเพื่อนขอดูเล็บก็ให้ดูแบบเขินๆอาย อยากเลิกมาตั้งแต่ประถมแล้วหนูยังทำไม่ได้สักที คุณพ่อคุณแม่ก็บ่นว่

เราชอบผช. คนนึงที่อยู่ในห้อง เราแอบชอบเขามานานแล้วค่ะ หน้าตาเขาธรรมดาๆ แต่เพราะเสน่ห์เขามั้งคะทำให้เราชอบ;-; เราก็ชวนเขาคุยทุกวันนะ ปรึกษาเพื่อนว่าต้องทำยังไง จนวันนึงเพื่อนดันไปถามเขาคนนั้นว่าชอบเราป

คือเราแอบชอบคนคนนึงแล้วเวลาเราเดินผ่านเขา เขามองหน้าเราตลอดไปไหนก็เจอเขามีครั้งนึงเราเดินชนเขเขาก็แบบเหมือนเขินอ่ะเเล้วเขาก็ยิ้มเรางงอ่ะ?

เรื่องมันเป็นอย่างนี้นะคะ คือพึ่งสนิทกับคนๆนึงเขาเป็นรุ่นน้องตอนแรกก็ชอบเถียงกันแบบด่ากันเรื่องนิดเดียวก็เถียงกันจนน่าอึดอัด 🤣 ดูไม่เข้ากับหัวข้อเลย ต่อจากนี้จะเรียกน้องคนนั้นว่า A นะคะ น้องA ชอบมาปั่

เรามีเรื่องจะมาถามคือหมาที่บ้านมันจามไส่หน้าเราแล้วเราก็มีอาการไข้แล้วก็เริ่มหาดูโรคพิษสุนัขบ้าจนวิตกกังวัลหาทุกวันกลัวว่าจะเป็นเราไม่กล้ากินน้ำเลยเพราะกลัวจะเจ็บคอเราหาอยู่อย่างนั่นดูอาการตัวเองทุกวั

น้าผมชอบพูดเสียงดังมากครับ และผมก็รู้สึกได้ว่าคนรอบข้าง ไม่ว่าจะไปที่ไหนทุกที่ ผู้คนมักจะมองด้วยสายตาไม่พอใจ  ไม่ชอบอะไรไม่พูดเบาๆ จะตะโกนให้เขารู้แล้วเดินหนี ตอนนั้นเข้าไปในเซเว่น นึกว่าทะเลาะกั