"รสดั้งเดิม"
ยังไม่ทันที่ผมได้จอดรถและดับเครื่องยนต์ รถตู้หลายคันที่มองยังไงก็ไม่น่าใช่คนไทย ก็มาจอดหน้าร้านและดัมพ์คนลงอย่างรวดเร็ว
แปลกแหะผมคิดในใจ เพราะที่ตั้งของร้านไม่ได้อยู่เยาวราช หรือแหล่งจีนใหม่อย่างรัชดา-ห้วยขว้าง
แถมร้านยังแอบซ่อนตัวอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แถวซอยนวลจันทร์ ที่พอผมเลี้ยวเข้ามา
ยังสงสัยว่านี้กูเกิ้ลพาผมหลงหรือเปล่า(ว่ะ)นี้
จากข้อมูลของรุ่นน้องที่ชักชวนผมมาเป็นตัวหาร และพามาเพื่อเพิ่มปริมาณอาหารบนโต๊ะ บอกว่าร้านนี้เป็นร้านอาหารจีนสไตล์ยูนนาน ซึ่งผมเคยสัมผัสมาบ้างที่แถวภาคเหนือของประเทศไทย
อาหารที่นี่รอไม่นานหลังจากที่สั่งไปซักพักทุกอย่างก็ทยอยมาเสริฟ
ผัดถั่วแขก
มาโปโถฟู
เคาหยก
ผัดหมี่
ยำเส้นเต้าหู้
ผัดโอชุน
เนื้อผัดต้นหอมญี่ปุ่น
หลังจากเริ่มชิมอาหารที่ละอย่าง ผมคิดว่าผมเริ่มเข้าใจแล้วว่า ทำไมร้านนี้ถึงชื่อว่ารสดั้งเดิม
อาหารอย่างเนื้อผัดต้นหอมญี่ปุ่น และผัดถั่วแขก เป็นจานที่ผมแนะนำ ถั่วแขกถูกผัดด้วยไฟแรงในเวลาสั้น ๆ ผักยังคงความกรอบ
แต่ไม่เหม็นเขียว รสชาติดีคล้ายผัดพริกเกลือทุกอย่างลงตัว เป็นจานที่ได้กลิ่นเกลือชัด ไม่ใช่เค็มจนขม แต่เค็มแบบสดชื่นประหนึ่งคุณไปยังนั่งอยู่ริมทะเล ในวันที่อากาศดีและมีลมพัดโชยเบา ๆ
เนื้อผัดต้นหอมญี่ปุ่น รสชาติใกล้เคียงกับผัดถั่วแขก แต่ที่พิเศษคือคุณยังได้กลิ่นหอมของซีอิ้วพร้อม รสเกลือเบา ๆ โดยที่รสเนื้อไม่โดนกลบ
ส่วนเคาหยกที่เสริฟมา ทำได้ตามมาตรฐาน หนังนุ่มหยุ่นลิ้น ส่วนเนื้อไม่เละยังคงรูปได้และสวนทางกับส่วนหนัง รสชาติที่ออกมากำลังดีไม่อุดมด้วยกลิ่นพะโล้ ส่วนผักดองที่กองอยู่ใต้ชั้นหมูรสไม่จัดกำลังดีและหอมกลิ่นคล้ายดอกไม้จีน
ผัดหมี่เป็นอีกอย่างที่อยากแนะนำให้สั่ง เส้นหมี่เหลือง ๆ ผัดง่าย ๆ กับผัก เห็ดหอม และไข่
ทางร้านผัดมาแบบไม่แห้ง ไข่ที่ยีลงมาในกะทะออกขลุกขลิก แต่ที่สำคัญเป็นจานที่หอมกลิ่นกระทะและหอมกลิ่นเส้นไหม้นิด ๆ เสียเหลือเกิน
ส่วนมาโปโถฟู และยำเส้นต้าหู้ ข้าพเจ้านั้นขอผ่าน ไม่ใช่ว่ารสแย่ แต่ไม่ถูกจริตกับข้าพเจ้า
ส่วนรสชาตินั้นมาโปโถฟูของที่นี่รสล่าชัดเจน เผ็ดไม่มาก แต่ลิ้นชานี้ของจริง ส่วนยำเส้นเต้าหู้รสจัดออกเปรี้ยวและหอมกลิ่นน้ำมันงา
อีกจานที่แนะนำหากต้องการรสชาติเบา ๆ ไม่จัดจ้านคือผัดโอชุน ผักที่รสชาติบรรยายยาก แต่กรอบและสดชื่นและรู้สึกเย็นยิ่งกว่าการกินฟัก แตงกวา หรือผักสายเย็นอื่น ๆ เป็นจานที่แนะนำกินตอนร้อน หากปล่อยไว้เย็น มันจะเหลือแค่สัมผัสกรอบ ๆ กับรสเย็นชืด ๆ เป็นจานที่มีเวลาของมัน
ทั้งหมดนี้ 7 จาน กับราคาประมาณ 1,600 เป็นร้านที่แนะนำ หากคุณอยากลองอาหารจีนที่ไม่เลี่ยน และอุดมด้วยน้ำมัน
และเป็นร้านที่ผมรู้สึกจริง ๆ ว่า มันเป็นรสดั้งเดิม เป็นรสเกลือ เป็นรสซีอิ๊ว เป็นรสหมาล่า เป็นรสที่คุณกินแล้วสัมผัสได้ถึงถึงเครื่องปรุงและวัตถุดิบ และเป็น
"รสดั้งเดิม"
ที่หาทานได้ยากในนี้ยุคที่อาหารอุดมไปด้วยของปรุงแต่ง
#เหล็กไม่เอาถ่าน
#กินข้าวกับอาเฮีย
"รสดั้งเดิม
ยังไม่ทันที่ผมได้จอดรถและดับเครื่องยนต์ รถตู้หลายคันที่มองยังไงก็ไม่น่าใช่คนไทย ก็มาจอดหน้าร้านและดัมพ์คนลงอย่างรวดเร็ว
แปลกแหะผมคิดในใจ เพราะที่ตั้งของร้านไม่ได้อยู่เยาวราช หรือแหล่งจีนใหม่อย่างรัชดา-ห้วยขว้าง
แถมร้านยังแอบซ่อนตัวอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แถวซอยนวลจันทร์ ที่พอผมเลี้ยวเข้ามา
ยังสงสัยว่านี้กูเกิ้ลพาผมหลงหรือเปล่า(ว่ะ)นี้
จากข้อมูลของรุ่นน้องที่ชักชวนผมมาเป็นตัวหาร และพามาเพื่อเพิ่มปริมาณอาหารบนโต๊ะ บอกว่าร้านนี้เป็นร้านอาหารจีนสไตล์ยูนนาน ซึ่งผมเคยสัมผัสมาบ้างที่แถวภาคเหนือของประเทศไทย
อาหารที่นี่รอไม่นานหลังจากที่สั่งไปซักพักทุกอย่างก็ทยอยมาเสริฟ
ผัดถั่วแขก
มาโปโถฟู
เคาหยก
ผัดหมี่
ยำเส้นเต้าหู้
ผัดโอชุน
เนื้อผัดต้นหอมญี่ปุ่น
หลังจากเริ่มชิมอาหารที่ละอย่าง ผมคิดว่าผมเริ่มเข้าใจแล้วว่า ทำไมร้านนี้ถึงชื่อว่ารสดั้งเดิม
อาหารอย่างเนื้อผัดต้นหอมญี่ปุ่น และผัดถั่วแขก เป็นจานที่ผมแนะนำ ถั่วแขกถูกผัดด้วยไฟแรงในเวลาสั้น ๆ ผักยังคงความกรอบ
แต่ไม่เหม็นเขียว รสชาติดีคล้ายผัดพริกเกลือทุกอย่างลงตัว เป็นจานที่ได้กลิ่นเกลือชัด ไม่ใช่เค็มจนขม แต่เค็มแบบสดชื่นประหนึ่งคุณไปยังนั่งอยู่ริมทะเล ในวันที่อากาศดีและมีลมพัดโชยเบา ๆ
เนื้อผัดต้นหอมญี่ปุ่น รสชาติใกล้เคียงกับผัดถั่วแขก แต่ที่พิเศษคือคุณยังได้กลิ่นหอมของซีอิ้วพร้อม รสเกลือเบา ๆ โดยที่รสเนื้อไม่โดนกลบ
ส่วนเคาหยกที่เสริฟมา ทำได้ตามมาตรฐาน หนังนุ่มหยุ่นลิ้น ส่วนเนื้อไม่เละยังคงรูปได้และสวนทางกับส่วนหนัง รสชาติที่ออกมากำลังดีไม่อุดมด้วยกลิ่นพะโล้ ส่วนผักดองที่กองอยู่ใต้ชั้นหมูรสไม่จัดกำลังดีและหอมกลิ่นคล้ายดอกไม้จีน
ผัดหมี่เป็นอีกอย่างที่อยากแนะนำให้สั่ง เส้นหมี่เหลือง ๆ ผัดง่าย ๆ กับผัก เห็ดหอม และไข่
ทางร้านผัดมาแบบไม่แห้ง ไข่ที่ยีลงมาในกะทะออกขลุกขลิก แต่ที่สำคัญเป็นจานที่หอมกลิ่นกระทะและหอมกลิ่นเส้นไหม้นิด ๆ เสียเหลือเกิน
ส่วนมาโปโถฟู และยำเส้นต้าหู้ ข้าพเจ้านั้นขอผ่าน ไม่ใช่ว่ารสแย่ แต่ไม่ถูกจริตกับข้าพเจ้า
ส่วนรสชาตินั้นมาโปโถฟูของที่นี่รสล่าชัดเจน เผ็ดไม่มาก แต่ลิ้นชานี้ของจริง ส่วนยำเส้นเต้าหู้รสจัดออกเปรี้ยวและหอมกลิ่นน้ำมันงา
อีกจานที่แนะนำหากต้องการรสชาติเบา ๆ ไม่จัดจ้านคือผัดโอชุน ผักที่รสชาติบรรยายยาก แต่กรอบและสดชื่นและรู้สึกเย็นยิ่งกว่าการกินฟัก แตงกวา หรือผักสายเย็นอื่น ๆ เป็นจานที่แนะนำกินตอนร้อน หากปล่อยไว้เย็น มันจะเหลือแค่สัมผัสกรอบ ๆ กับรสเย็นชืด ๆ เป็นจานที่มีเวลาของมัน
ทั้งหมดนี้ 7 จาน กับราคาประมาณ 1,600 เป็นร้านที่แนะนำ หากคุณอยากลองอาหารจีนที่ไม่เลี่ยน และอุดมด้วยน้ำมัน
และเป็นร้านที่ผมรู้สึกจริง ๆ ว่า มันเป็นรสดั้งเดิม เป็นรสเกลือ เป็นรสซีอิ๊ว เป็นรสหมาล่า เป็นรสที่คุณกินแล้วสัมผัสได้ถึงถึงเครื่องปรุงและวัตถุดิบ และเป็น
"รสดั้งเดิม"
ที่หาทานได้ยากในนี้ยุคที่อาหารอุดมไปด้วยของปรุงแต่ง
#เหล็กไม่เอาถ่าน
#กินข้าวกับอาเฮีย