ตอนนี้เราอายุ 25 ค่ะ คบกันมาปีนี้ปีที่ 9 มีลูกด้วยกัน 1 คน 2 ขวบค่ะ (เค้าเป็นแฟนคนแรกค่ะ)
อยู่ด้วยกันมาตลอดค่ะ บ้านเดียวกันเลยตั้งแต่เริ่มคบกัน
เราบอกเลิกเค้าตั้งแต่ คบได้ 2 ปีแล้วค่ะ แต่ก็ยังยื้อกันมาเรื่อยๆจนทุกวันนี้
เค้าดีนะคะ แทบจะไม่มีข้อเสียเลย แต่เราเองที่อาจจะเบื่อ เราไม่รู้เลยค่ะว่าปัญหาจริงๆมันมาจากตรงไหน
- เค้าเป็นคนทำงานบ้านทุกอย่างเลยค่ะ ทุกอย่างจริงๆ ส่วนเรามีหน้าที่แค่เลิกงานมาเล่นกับลูก เพราะลูกติดเรามากๆ
- เค้าไปรับไปส่งทุกที่ค่ะ ทุกวันด้วย จะเปลี่ยนที่ทำงานกี่ครั้งก็ไปรับส่งได้ตลอด
- เรารู้สึกว่าเหมือนเราคุยอะไรก็ขัดกันไปหมด เหมือนจะทะเลาะกันตลอด พอถามเค้าก็บอกว่าไม่เป็นอะไร แต่เรารู้สึกว่าเค้าเป็นอ่ะ เค้าเเค่เป็นคนหน้านิ่งอ่ะค่ะ แล้วก็เสียงห้วนๆ เราแยกไม่ออกเลยว่าเป็นอะไรจริงๆหรือเราแค่คิดไปเอง มันขัดๆกันจนเหมือนจะทะเลาะกันแบบนี้ทุกวันเลย ทำให้ไม่ค่อยคุยกันเท่าไหร่
- เรื่องเงินเราแยกกระเป๋ากันใช้นะคะ ดูแลตัวเองกันไป ส่วนของลูก เค้ารับผิดชอบค่านมลูกกค่ะ เพราะส่วนตัวเค้าผ่อนค่ารถยนต์กับมอไซค์ ก็จะไม่พอใช้แล้ว ส่วนของเรา ค่าเนิร์สเซอร์รี่ ค่าของเล่น ของใช้ ค่าบัตรเครดิต ค่าโทรศัพท์ไวไฟที่เหลือค่ะ เดือนๆนึงไม่ค่อยเหลือเหมือนกัน เลยแยกกันใช้ชัดเจนค่ะ
- บ้านเราอยู่บ้านเช่าของครอบครัวเค้ากันอยู่ค่ะ หารกัน
- เซ็กซ์ก็เดือนละครั้ง-สองครั้งค่ะ
- เรื่องครอบครัว เราไม่ชอบครอบครัวเค้า เค้าก็ไม่ได้ชอบครอบครัวเรา แต่ต่างคนต่างอยู่อยู่แล้ว ไม่ได้ดูมีปัญหาอะไรขนาดนั้น
ปัญหาคือ เรารู้สึกอยากเลิกตลอดเวลาเลยค่ะ ทุกวันเลย ต้องคอยหาเหตุผลว่าเราคบกันไปทำไม เรายังรักเค้าอยู่ไหม
ทั้งๆที่มันดูไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย แล้วเค้าก็ดีทุกอย่าง เค้าทำอะไรเราก็ไม่ค่อยถูกใจเราเท่าไหร่เลย เราเคยชอบที่เค้าเป็นเค้านะคะ ซึ่งเค้าก็ยังเป็นเค้าเหมือนเดิม แค่วันนี้เราดันรู้สึกว่า 10 ปี แล้วยังไม่มีบ้านเลย ยังไม่มั่นคงเลย , ทำไมเค้าไม่พยายามทำอะไรขึ้นเลย , 10 ปีแล้ว เค้ายังขับรถแล้วอารมณ์ร้อนอยู่เลย, 10 ปีแล้ว เค้ายังไม่วางแผนอนาคตเหมือนเดิมเลย ซึ่งเราเบื่อแล้วก็เหนื่อยที่จะพูดอะไรแบบนี้แล้วอ่ะค่ะ
จัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ หรือใครเคยเป็นบ้าง อยากให้มาแชร์กันค่ะ
รู้สึกอยากเลิกกับสามีที่คบมา 9 ปี จัดการชีวิตยังไงดีคะ
อยู่ด้วยกันมาตลอดค่ะ บ้านเดียวกันเลยตั้งแต่เริ่มคบกัน
เราบอกเลิกเค้าตั้งแต่ คบได้ 2 ปีแล้วค่ะ แต่ก็ยังยื้อกันมาเรื่อยๆจนทุกวันนี้
เค้าดีนะคะ แทบจะไม่มีข้อเสียเลย แต่เราเองที่อาจจะเบื่อ เราไม่รู้เลยค่ะว่าปัญหาจริงๆมันมาจากตรงไหน
- เค้าเป็นคนทำงานบ้านทุกอย่างเลยค่ะ ทุกอย่างจริงๆ ส่วนเรามีหน้าที่แค่เลิกงานมาเล่นกับลูก เพราะลูกติดเรามากๆ
- เค้าไปรับไปส่งทุกที่ค่ะ ทุกวันด้วย จะเปลี่ยนที่ทำงานกี่ครั้งก็ไปรับส่งได้ตลอด
- เรารู้สึกว่าเหมือนเราคุยอะไรก็ขัดกันไปหมด เหมือนจะทะเลาะกันตลอด พอถามเค้าก็บอกว่าไม่เป็นอะไร แต่เรารู้สึกว่าเค้าเป็นอ่ะ เค้าเเค่เป็นคนหน้านิ่งอ่ะค่ะ แล้วก็เสียงห้วนๆ เราแยกไม่ออกเลยว่าเป็นอะไรจริงๆหรือเราแค่คิดไปเอง มันขัดๆกันจนเหมือนจะทะเลาะกันแบบนี้ทุกวันเลย ทำให้ไม่ค่อยคุยกันเท่าไหร่
- เรื่องเงินเราแยกกระเป๋ากันใช้นะคะ ดูแลตัวเองกันไป ส่วนของลูก เค้ารับผิดชอบค่านมลูกกค่ะ เพราะส่วนตัวเค้าผ่อนค่ารถยนต์กับมอไซค์ ก็จะไม่พอใช้แล้ว ส่วนของเรา ค่าเนิร์สเซอร์รี่ ค่าของเล่น ของใช้ ค่าบัตรเครดิต ค่าโทรศัพท์ไวไฟที่เหลือค่ะ เดือนๆนึงไม่ค่อยเหลือเหมือนกัน เลยแยกกันใช้ชัดเจนค่ะ
- บ้านเราอยู่บ้านเช่าของครอบครัวเค้ากันอยู่ค่ะ หารกัน
- เซ็กซ์ก็เดือนละครั้ง-สองครั้งค่ะ
- เรื่องครอบครัว เราไม่ชอบครอบครัวเค้า เค้าก็ไม่ได้ชอบครอบครัวเรา แต่ต่างคนต่างอยู่อยู่แล้ว ไม่ได้ดูมีปัญหาอะไรขนาดนั้น
ปัญหาคือ เรารู้สึกอยากเลิกตลอดเวลาเลยค่ะ ทุกวันเลย ต้องคอยหาเหตุผลว่าเราคบกันไปทำไม เรายังรักเค้าอยู่ไหม
ทั้งๆที่มันดูไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย แล้วเค้าก็ดีทุกอย่าง เค้าทำอะไรเราก็ไม่ค่อยถูกใจเราเท่าไหร่เลย เราเคยชอบที่เค้าเป็นเค้านะคะ ซึ่งเค้าก็ยังเป็นเค้าเหมือนเดิม แค่วันนี้เราดันรู้สึกว่า 10 ปี แล้วยังไม่มีบ้านเลย ยังไม่มั่นคงเลย , ทำไมเค้าไม่พยายามทำอะไรขึ้นเลย , 10 ปีแล้ว เค้ายังขับรถแล้วอารมณ์ร้อนอยู่เลย, 10 ปีแล้ว เค้ายังไม่วางแผนอนาคตเหมือนเดิมเลย ซึ่งเราเบื่อแล้วก็เหนื่อยที่จะพูดอะไรแบบนี้แล้วอ่ะค่ะ
จัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ หรือใครเคยเป็นบ้าง อยากให้มาแชร์กันค่ะ