คือว่าเราเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่พบเจอปัญหาเรื่องครอบครัว คือพ่อเราติดยาเสพติด มันทำให้บ้านเราไม่มีความสุขเลย มีเเต่ปัญหาเข้ามาเรื่องอื่นๆอีกมายเเต่คือเเก่ก็ติดมานานมากแล้ว เเละเข้าคุกหลายครั้งเเต่ทุกครั้งที่ออกมา ก็ยังไม่หาย จนถึงปัจจุบันเเก่ทำอาชีพทำฟอนิเจอร์จากไม้ เเละมันก็เกิดเหตุการขึ้น พ่อไปเเอบตัดไม้คนในชุมชนหรือหมู่นี้เเหละ ทั้งที่ไม่ได้รับอนุญาติจากเขา มันทำให้เขามาถามเเล้วโวยวาย อยากจะบอกว่าเหตุการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งเดียว มันเป็นครั้งที่2เเล้ว ครั้งเเรกมันเป็นของคนในญาติกันนี้เเหละค่ะที่โฉนดที่ดินมันติดกันเเล้วมันเป็นที่คาบเกี่ยวทั้ง2คนมันเลยเกิดข้อถกเถียงกัน เเต่มันก็มีจบไปเเล้ว เเต่ครั้งนี้พ่อกลับมาทำอีกเเล้วมันไม่ใช่คนที่เรารู้จักสักเท่าไหร่ เเต่เป็นคนในหมู่บ้านเดียวกัน มันทำให้เราเครียดมากๆในเรื่องนี้ ที่พ่อเราทำลงไปเรารู้ค่ะว่าพ่อเราผิด ผิดมากๆด้วย เเต่เราไม่รู้ว่าเราจะจัดการกับพ่อยังไงดี เราเหนื่อยมากกับการต้องมีชีวิตที่มีอยู่ในสภาพเเวดล้อมตรงนี้ เราเครียดนะคะที่ออกมาพูดเราเเค่อยากระบายมันออกมาเเหละ เพราะเราไม่อยากพูดให้พี่สาวได้ยินเรื่องนี้ไม่อยากให้เขาเครียดปวดหัว ส่วนเเม่ก็ไม่รู้จะทำยังเเล้วเหมือนกันค่ะเพราะเเม่พูดเท่าไหร่พ่อก็ไม่เคยฟังเลย หนูควรทำยังไงดีค่ะ ที่หนูออกมาพูดหนูไม่ได้อยากทำลายครอบครัวตัวเองเลยนะคะเเต่หนูไม่รู้จะระบายกับใครเเล้วจริงๆมันเป็นเรื่องในครอบครัวเเหละหนูรู้เเต่คนในครอบครัวมันไม่มีเซฟโซนให้หนูเลย