สวัสดีดีค่ะ หนูอายุ15 หนูเหนื่อยกับครอบครัวมาก หนูอยากให้พ่อแม่เลิกกัน หนูสงสารแม่
หนูจะเล่าปัญหาครอบครัวให้ฟังนะคะ หนูไม่มีใครให้ระบายแล้วจริงๆค่ะ
คือพ่อหนูย้ายมาอยู่ฝรั่งเศสได้15ปี เหลือแม่กับหนูอยู่ไทย พอพ่อไป แม่ก็อยู่รอพ่อที่ไทยค่ะ รอได้10ปีเลย กว่าแม่จะทำหนังสือมาฝรั่งเศสได้
พอพ่อกับแม่มาอยู่ด้วยกันได้แล้ว เลยจะรอทำหนังสือให้หนูมาอยู่ด้วย ระหว่างนั้นหนูอยู่ไทยไปก่อน ตอนแรกหนูคิดว่าพ่อกับแม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วคงมีความสุขดี พอหลังจากนั้นอีก2ปี หนูก็ย้ายมาฝรั่งเศสด้วยค่ะ หนูคิดว่า ทีนี้ครอบครัวเราอยู่กันครบหน้าครบตาละ คงดีคงมีความสุขมาก แต่พอเอาจริงๆไม่เลยค่ะ คิดว่าพ่อเป็นคนทำมาหากิน เป็นคนใส่ใจครอบครัวแต่ไม่เลย พ่อไปหาเพื่อน ไปดื่มเหล้าทุกวัน เหมือนพ่อไม่รู้ว่าตัวเองมีครอบครัว ตอนนี้หนูมาได้3ปี พ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวัน ปัญหาเดิมๆหนูผิดหวังในตัวพ่อมาก หนูเกลียดพ่อไปเลย เพราะพ่อไม่แคร์คนในบ้านเลย เอาแต่ไปหาเพื่อน
พอนานๆวันเข้า พ่อก็ยิ่งไปกว่าเดิม ไปทุกวัน บางทีงานไม่เสร็จพ่อก็ไป แล้วที่บ้านทำงานสวน งานมันหนัก พ่อปล่อยงานทุกอย่างให้แม่ทำคนเดียว ทั้งใส่ปุ๋ยทำทุกอย่าง พอพ่อมาพ่อก็มานอน ทำแบบนี้ทุกวัน แล้วพ่อก็เป็นคนไม่ใส่ใจครอบครัวอีก เห็นคนข้างนอกสำคัญกว่า เวลามีหนังสือพวกสำคัญๆมาที่บ้าน หรือเรื่องการเรียนของหนู พ่อก็ไม่สนใจ สรุปตอนนี้หนูไม่ได้เรียนเพราะพ่อไม่ใส่ใจเรื่องการเรียนของหนู ส่วนแม่แม่ยังพูดภาษาฝรั่งเศสไม่ได้ค่ะ ตั้งแต่แม่มา แม่ก็เอาแต่ทำงานแม่เลยไม่ได้ไปเรียน มันก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆมา หนูก็เบื่อ แม่ก็เบื่อ แม่เลยปล่อยวาง พอมาตอนนี้ปัจจุบันพ่อก็ไปเหมือนเดิมไปหนักยิ่งกว่าเดิม แล้วช่วงหลังมานี้พ่อก็ไปมีคนอื่นอีก พ่อแอบคุยกับผู้หญิง พ่อใส่หูฟังตลอดโทรคุยกับใครก็ไม่รู้ทุกวัน หนูก็เริ่มสังเกต ละหนูก็กลัว กลัวว่าพ่อมีคนอื่น สรุปมีจริงๆ หนูรู้สึกผิดหวังในตัวพ่อมากทั้งเสียใจทั้งผิดหวัง แล้วหนูก็สงสารแม่ แม่รอพ่อมา10ปี พอมาอยู่ด้วยกัน พ่อก็ติดเพื่อน ว่างปุ๊บไปหาเพื่อน ไม่เคยอยู่กับครอบครัว แล้วยังมานอกใจแม่อีก หนูอยากให้ครอบครัวของเราพัง ไม่อยากให้แม่ทนแล้ว หนูควรทำยังไงให้เค้าเลิกกันไวๆ
เราอยากให้พ่อแม่เลิกกัน
หนูจะเล่าปัญหาครอบครัวให้ฟังนะคะ หนูไม่มีใครให้ระบายแล้วจริงๆค่ะ
คือพ่อหนูย้ายมาอยู่ฝรั่งเศสได้15ปี เหลือแม่กับหนูอยู่ไทย พอพ่อไป แม่ก็อยู่รอพ่อที่ไทยค่ะ รอได้10ปีเลย กว่าแม่จะทำหนังสือมาฝรั่งเศสได้
พอพ่อกับแม่มาอยู่ด้วยกันได้แล้ว เลยจะรอทำหนังสือให้หนูมาอยู่ด้วย ระหว่างนั้นหนูอยู่ไทยไปก่อน ตอนแรกหนูคิดว่าพ่อกับแม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วคงมีความสุขดี พอหลังจากนั้นอีก2ปี หนูก็ย้ายมาฝรั่งเศสด้วยค่ะ หนูคิดว่า ทีนี้ครอบครัวเราอยู่กันครบหน้าครบตาละ คงดีคงมีความสุขมาก แต่พอเอาจริงๆไม่เลยค่ะ คิดว่าพ่อเป็นคนทำมาหากิน เป็นคนใส่ใจครอบครัวแต่ไม่เลย พ่อไปหาเพื่อน ไปดื่มเหล้าทุกวัน เหมือนพ่อไม่รู้ว่าตัวเองมีครอบครัว ตอนนี้หนูมาได้3ปี พ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวัน ปัญหาเดิมๆหนูผิดหวังในตัวพ่อมาก หนูเกลียดพ่อไปเลย เพราะพ่อไม่แคร์คนในบ้านเลย เอาแต่ไปหาเพื่อน
พอนานๆวันเข้า พ่อก็ยิ่งไปกว่าเดิม ไปทุกวัน บางทีงานไม่เสร็จพ่อก็ไป แล้วที่บ้านทำงานสวน งานมันหนัก พ่อปล่อยงานทุกอย่างให้แม่ทำคนเดียว ทั้งใส่ปุ๋ยทำทุกอย่าง พอพ่อมาพ่อก็มานอน ทำแบบนี้ทุกวัน แล้วพ่อก็เป็นคนไม่ใส่ใจครอบครัวอีก เห็นคนข้างนอกสำคัญกว่า เวลามีหนังสือพวกสำคัญๆมาที่บ้าน หรือเรื่องการเรียนของหนู พ่อก็ไม่สนใจ สรุปตอนนี้หนูไม่ได้เรียนเพราะพ่อไม่ใส่ใจเรื่องการเรียนของหนู ส่วนแม่แม่ยังพูดภาษาฝรั่งเศสไม่ได้ค่ะ ตั้งแต่แม่มา แม่ก็เอาแต่ทำงานแม่เลยไม่ได้ไปเรียน มันก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆมา หนูก็เบื่อ แม่ก็เบื่อ แม่เลยปล่อยวาง พอมาตอนนี้ปัจจุบันพ่อก็ไปเหมือนเดิมไปหนักยิ่งกว่าเดิม แล้วช่วงหลังมานี้พ่อก็ไปมีคนอื่นอีก พ่อแอบคุยกับผู้หญิง พ่อใส่หูฟังตลอดโทรคุยกับใครก็ไม่รู้ทุกวัน หนูก็เริ่มสังเกต ละหนูก็กลัว กลัวว่าพ่อมีคนอื่น สรุปมีจริงๆ หนูรู้สึกผิดหวังในตัวพ่อมากทั้งเสียใจทั้งผิดหวัง แล้วหนูก็สงสารแม่ แม่รอพ่อมา10ปี พอมาอยู่ด้วยกัน พ่อก็ติดเพื่อน ว่างปุ๊บไปหาเพื่อน ไม่เคยอยู่กับครอบครัว แล้วยังมานอกใจแม่อีก หนูอยากให้ครอบครัวของเราพัง ไม่อยากให้แม่ทนแล้ว หนูควรทำยังไงให้เค้าเลิกกันไวๆ