โบลาเวน สิ่งที่เห็น และ มิตรภาพ I ลาวใต้
23-25 มิถุนายน 2566

มือที่วางทาบแป้นพิมพ์ในวันพุธบ่ายโมงตรง ในหัวไตร่ตรอง นึกคิด เรียบเรียง เพราะล่วงเลยมาสิบวันเต็มแล้ว ความสนุก ความประทับใจ ความเหน็ดเหนื่อย และอีกหลายอย่างก็เริ่มเลือนลางไปตามกาลเวลา ขอรวบรัดตัดความทันทีที่เท้าขวาเหยียบพื้นแผ่นดินลาว ราว10.30 น. ทุกคนมีเวลาจัดแจงที่นอน อาบน้ำเพื่อเดินทางช่วงเที่ยงไปยังโบลาเวน ซึ่งผมมักจะพิมพ์ผิดเป็นโบโลน่าเพราะความหิวในตอนนี้(ขณะที่นั่งเขียนงาน) ทุกคนต่างนอนพัก บ้างเดินเล่น บางคนเลือกที่จะอาบน้ำเตรียมตัว ผมเองเลือกที่จะล้างหน้าแล้วนอนเอาแรง ให้เรื่องการอาบน้ำเป็นเรื่องของอนาคต

เพราะอีกหนึ่งถึงสองชั่วโมงเราก็จะเตรียมตัวออกเดินทางไปยังโบลาเวน ผมเตรียมของเท่าที่จำเป็นแต่ก็รู้สึกว่าหนักอยู่ดี คงไม่ต่ำกว่าเจ็ดถึงแปดกิโลเป็นแน่ ระหว่างทางเดินภาพเลือนรางไปมาก แต่ก็พอจำได้ว่าสองข้างทางเป็นป่า ไม้ต้นยืนสูงเด่น มีต้นกาแฟ มีลำธารและก็มีป่า มีต้นไม้หลากหลายรูปแบบตั้งแต่เล็กเท่าแมลงจนถึงสูงเท่าตึกหลายสิบชั้น วนอยู่แบบนี้ระหว่างทางเดิน วันแรกถือว่าไม่ได้ลำบากมากจนถึงจุดกางเต้นท์ราวบ่ายสาม ก่อนถึงจุดหมายราวร้อยเมตรประหนึ่งเส้นชัยที่มีคนต้อนรับ ที่พร้อมหยิบยื่นขวดน้ำเย็น ๆ ให้เราอย่างห่วงใยในราคาหกสิบบาท(จากราคา17-20บ.เพราะแบกมาไกล) ความกระหายทำให้เงินปลิวง่ายดังอยู่กลางทะเลทรายแล้วพระเจ้าประทานน้ำมาโปรด สปอนเซอร์ขวดนี้แม้จะมีราคาแต่ก็ดับกระหายได้ดี เป็นการตลาดที่ต้องยอมจ่ายอย่างแท้จริง
 
กางเต้นท์ออโต้(ป้ายแดงจากลาซาด้า)ที่ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีในการกาง โดยปักสมอแค่สองถึงสามจุดอย่างคนเกลียดคร้านซึ่งไม่รู้ว่าคืนนี้หายนะกำลังจะมาเยือน พลางหยิบจับช่วยเพื่อนเต้นท์ข้าง ๆ เท่าที่เขาบอก
 
ท้องฟ้าปลอดโปร่งอากาศดี ห่างออกไปสิบเมตรไม่ไกลจากเต้นท์ของผมเป็นต้นไม้ที่ถูกปลิดปลิวความเขียวออกจากต้นไปจนหมดสิ้นเหลือเป็นเส้นยึกยือของกิ่งก้านงานอาร์ทไว้ให้ถ่ายรูป และผมก็ชอบมันมากที่พยายามหามุมถ่ายต้นไม้นี้ ผมและเพื่อนใหม่ชื่อบิ๊กที่อายุเท่ากัน ชายพูดน้อยที่เป็นติวเตอร์ฟิสิกส์ เดินหาแหล่งน้ำเพื่ออาบน้ำเดินไปตามคำบอกของเหล่าผู้มาก่อน แต่น้ำนั้นน้อยเกินกว่าที่คิดไว้และคนก็ดูเยอะเกินไปที่จะใส่กางเกงในตัวเดียวได้ เราคุยกันว่าคงต้องย้อนไปทางน้ำตกที่เดินผ่านมาราวครึ่งชั่วโมง ระหว่างรอเวลา การเก็บภาพเดินชมความงามจึงเป็นเรื่องที่น่าทำที่สุด