สวัสดีค่ะ เรามาตั้งกระทู้วันนี้เพียงเพื่ออยากหาช่องทางกำลังใจให้กับตัวเอง สู้กับสิ่งที่เจออยู่ เราเป็นหนี้นอกระบบทั้งหมด 8 เจ้าค่ะ ยอดรวมๆ 8 หมื่นกว่า ทั้งดอกและต้น เริ่มต้นจากที่ว่า เรามาอยู่กับแฟนเราเริ่มทำงานหาเงิน แฟนก็อยากมีรถ,มีมอไซค์ ก็เริ่มดาวน์มา ช่วงแรกผ่อนไหวค่ะ โรงงานแฟนมีโอทีตลอด รวมรายได้ 2 คน ก็ 3-4 หมื่น (ผ่อนรถยนต์ 12,000 / ผ่อนมอไซค์ 3,600)  ค่ารถ ค่าห้อง ส่งที่บ้าน ตอนนั้นพอจะไปต่อได้ค่ะ แต่พอช่วงหลังมา งานที่แฟนทำเริ่มไม่มีโอที รายได้ลดลงค่อนข้างเยอะค่ะ ของเราเองก็เท่าเดิมไม่มีเพิ่มขึ้นเลย เราก็หาช่องทางเพิ่มค่ะด้วยการกู้นอกระบบ จากเพื่อน จากคนรู้จัก แรกๆ เราส่งดี ส่งตรง เพราะพอเราเอาจากเจ้าที่ 1 มา เราก็จะไปเอาจากเจ้าที่ 2 มาคืนเจ้าที่ 1 ทำวนอยู่แบบนี้หลายเดือนไม่เคยขาดส่ง มีช้าบ้าง เข้าปรับเราก็ยินดีส่ง เราทำมาจนมันเพิ่มมาเป็น 5-6-7-8 เจ้า เพราะเราหาส่งไม่ทันค่ะ เพราะมี 1 เจ้าเลิกปล่อยหลังจากเราคืนยอดไป เราก็เลยตันค่ะ หาจากไหนไม่ได้เพื่อจะไปหมุนเจ้าถัดไป เริ่มรับสภาพไม่ไหว บอกแม่ก่อนแล้วก็บอกแฟนค่ะ แฟนโกรธมาก (ตอนแรกแฟนไม่รู้เพราะเราไม่ได้บอก กลัวเขารับไม่ได้เพราะเขาไม่อยากให้เราเป็นหนี้ แต่ในตอนนั้นมันจำเป็นต้องหาใช้จริงๆ เพราะเขาเองก็หาจากไหนเพิ่มไม่ได้ เราจึงต้องรับจบไปก่อน) เราก็พยายามอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้เขาฟัง ก็โกรธกันไปหลายวันค่ะ แต่เราก็บอกไปว่าที่ทำแบบนี้เพราะไม่อยากให้ลำบากในตอนนั้น เงินกินข้าวก็จะไม่มี ส่วนแม่ก็ได้แค่ให้กำลังใจ บอกให้สู้ต่อค่ะ แต่แม่และที่บ้านเองก็ไม่ได้มีเงินเก็บที่จะช่วยได้ค่ะ ธุรกิจที่บ้านก็ไม่ได้ไปต่อ เริ่มแรกเราพยายามขอความช่วยเหลือจากหลายๆคนค่ะ ญาติ พี่น้อง เพื่อน แต่ก็อย่างว่า มันเป็นปัญหาของเราค่ะ ไม่มีใครช่วยได้ ข้อนี้เราทำใจไว้บ้างแล้วค่ะ เราจึงยอมรับสภาพและได้ขอเจรจากับเจ้าหนี้ทั้งหมด ว่าเราจนปัญญาแล้วเราตันแล้วจริงๆ แรกก็เดือดพอสมควรค่ะ เพราะเงินเขาอ่ะเนาะ เขาก็ต้องอยากได้เงินเขาคืน แต่เราก็ยืนยันค่ะว่าเราไม่มีจริงๆ ถึงก่อนหน้านี้เราจะส่งตรงส่งครบทั้งต้นและดอกมาเสมอมา เราไม่ได้อยากเล่าปัญหาชีวิตให้เจ้าหนี้ฟังหรอกนะคะ เรารู้เขาก็ไม่ได้อยากฟัง เขาอยากได้เงินคืน แต่เราก็พูดตามความจริงค่ะ ว่าสถานการณ์ชีวิตเราตอนนี้ค่อนข้างแย่ ช่วงแรกคือกินไม่ได้ นอนไม่หลับเลยค่ะ ทั้งแชทไลน์ เฟส ไอจี ข้อความเข้ารัวๆ เราก็ยืนยันคำเดิมค่ะ ว่าเราไม่มี หากู้ ธ. ก็ไม่ผ่านค่ะ (เคยติดของ ธ.สีชมพู กับ ทันเด้อ ตอนนี้ใช้หมดแล้ว) แม้แต่สมัครแอฟทั้งถูก กม. ผิด กม. ยังไม่ผ่านเลยค่ะ เงินกินข้าวไม่มี ได้ขอแม่ให้ช่วยค่ะ 4-5 วันขอที 300 ไว้กินข้าวกับมาทำงานค่ะ ค่อนข้างสมเพสตัวเองค่ะที่คิดน้อยไปหน่อยจนเกิดเรื่องแบบนี้ ถ้าถามว่าทางบ้านแฟนหรือแฟนไม่ช่วยเหรอ เขาก็พอช่วยค่ากับข้าวได้ค่ะ เพราะให้เขารับผิดชอบเรื่องงวดรถไปเลย แต่ตอนนี้ก็ค้างรถมอไซต์จะ 4 งวดแล้ว ส่วนรถยนต์พยายามส่งตลอดๆค่ะ ช้าบ้างแต่ก็ส่ง เงินเดือนออกเหลือตังค์กินข้าวทีละไม่ถึงพัน เราก็ว่าเราสู้ชีวิตพอสมควรค่ะ เราพยายามหาทางออกและจะจบปัญหานี้ด้วยตัวเอง เพราะเราสร้างมันขึ้นมาเอง ถ้าถามว่าทำไมตอนนั้นถึงทำแบบนั้น เหตุผลของเราไม่มีอะไรเลยค่ะ เราอยากให้คนรอบข้างเราสบาย ไม่อดอยาก เรายอมที่จะแบกรับมันไว้คนเดียว สุดท้ายก็พังไม่เป็นท่าค่ะ ตอนนี้เรากลายเป็นคนแพนิค กลัว และไม่อยากให้ถึงวันเงินเดือนออกค่ะ เราทำใจไม่ได้ แต่เราก็พยายามฝืนหายใจไปวันๆนะคะ ถ้าเราไม่รักแม่ รักแฟน เราคงเลือกที่จะไม่อยู่ต่อแล้วค่ะ แต่มันทำไม่ได้ เรายังอยากใช้หนี้เจ้าหนี้ให้หมดค่ะ ตอนนี้ที่ทำได้คือ ส่งเจ้าละ 500-1000 ต่อเดือนค่ะ เราไฝว้กับเจ้าหนี้มาพักใหญ่เลยกว่าเขาจะยอมค่ะ แต่เราก็บอกว่า รบกวนรับยอดไว้หน่อยนะ เรามีแค่นี้แต่เราอยากส่งจริงๆ เราทำได้แค่นี้จริงๆ ค่ะ อดข้าวก็ต้องยอม มันเหนื่อยเนาะ ทำงานมาเงินต้องใช้หนี้หมด เราจำยอมค่ะ เราเองก็ยอมตัวเองเหมือนกันที่ปล่อยให่ตัวเองตกอยู่ในสภานการณ์แบบนี้ ถ้าเรายอมอดตั้งแต่วันแรกที่เราไม่มีเงิน เราคงไม่ต้องเผชิญปัญหาแบบนี้เนาะ มีใครตกอยู่ในสถานณ์แบบนี้หรือผ่านมันมาได้ด้วยวิธียังไงบ้างคะ ตอนนี้สภาพจิตใจค่อนข้างแย่ค่ะ แต่ก็พยายามยิ้มสู้เสมอๆ คิดว่าสักวันเราจะหายใจหายคอได้บ้าง 
*** คนที่เข้ามาเพื่อตำหนิหรือมาสมน้ำหน้าเรา ไม่ต้องคอมเม้นท์ก็ได้นะคะ เราสมเพสตัวเองมามากพอแล้วค่ะ ขอแค่กำลังใจก็พอ