สังคมวัยเรียนตั้งแต่มัธยม  ยันมหาวิทยาลัย

ดูแสดงออกกันแบบอ่านง่ายมาก  มักจะหลุดความรู้สึกจริงๆทางสีหน้า แววตา
บางคนก็พยายามเก็บนะ  แต่ยังไม่แนบเนียนเท่าไหร่เราก็ดูออกจากภาษากายหลายๆอย่าง
ดูเป็นตัวของตัวเองมากกว่า

แต่วัยทำงานปั้นหน้ายิ้มๆได้อย่างเป็นธรรมชาติมาก  บางคนเก่งๆหน่อยปกปิดได้ยันภาษากายเลย
ต่อให้คนไม่เก่ง  อย่างน้อยเขาก็นิ่งเป็นทำหน้าเรียบเฉยเป็น   ไม่แสดงออกใดๆเลย
และระวังตัวเองสูงมากไม่พูดอะไรกับใคร  ไว้ใจคนยากกว่าวัยเด็ก  พยายามวางตัวเป็นคนพูดแต่เร่องดีๆซึ่งจริงๆแล้วในใจไม่ได้คิดแบบนั้น

ผมไม่ได้เหมารวมทุกคน  แต่สังเกตเฉลี่ยๆเอาว่าวัยเด็กเก็บความรู้สึกไม่เก่งเท่าวัยทำงาน

อยากทราบว่าสาเหตุเกิดจากอะไรครับ