ในแง่การบริหารธุรกิจแบบที่ SM ทำอะถูกครับ การบริหารที่ความเชื่อมั่นของผู้ถือหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทต้องแขวนไว้กับ ศิลปินเพียงไม่กี่คนที่มีอิทธิพลทั้งต่อรายได้และชื่อเสียง เท่ากับบริษัทเป็นลูกไล่ศิลปินทันทีนึกภาพ YGหรือBHตอนนี้  BTSกับBPออกดิอย่างฝั่งBHอาจจะกระทบไม่มากที่สุดแต่จุกเข้ากระดูกแน่ๆถึงจะมีค่ายในเครือเพียบแต่ไม่มีวงไหนการันตีรายได้และชื่อเสียงได้สักครึ่งของBTSเลยสักวงเดียว ยิ่งฝั่งBPนี่ไม่ต้องสืบออกคือค่ายล้มทันทีรายได้หลักร้อยล้านเหรียญหายวับ แถมศิลปินในค่ายตอนนี้พูดแบบตรงๆคือมัดรวมกันทำรายได้แค่10%ของBPเองด้วยซ้ำ

ดังนั้นถ้าเอานักธุรกิจมาเป็นตัวชี้วัดค่ายย่อมไม่อยากให้มีอะไรมาคานอำนาจบริษัทได้ขนาดนั้นแน่นอน เพราะศิลปินเวลาเค้าตัดสินใจคือเค้ามองที่ตัวเค้ากับครอบครัวเป็นหลักการงานต่างๆเค้าสามารถเลือกได้ว่าจะไปทางไหน แต่บริษัทมีภาระที่รับผิดชอบอีก108ทั้งพนักงานยันผู้ถือหุ้นยันพาร์ทเนอร์กับบริษัทแค่คิดก็ปวดหัวแล้ว ลองให้วงนึงหรือศิลปินเดี่ยวสักคนมีพาวเวอร์ขนาดที่ถ้าออกจากค่ายทีทำให้ค่ายยับได้เราเป็นเจ้าของยิ่งไม่ต้องการให้เกิดเรื่องแบบนั้นแน่นอน