สวัสดีครับสมาชิกทุกคน ผมอยากสอบถามทุกคนว่าผมเป็นลูกเนรคุณมั้ย ที่ผมรู้สึกไม่อยากเจอแม่ของผมเองผมทุกข์ใจมาก เริ่มเรื่องเลยนะครับ ผมอยู่กับแม่สองคนตั้งแต่เด็กจนโตแม่ผมเป็นหนี้นอกระบบมาตลอด หนีหนี่จากที่หนึ่งมาอีกที่หนึ่งแต่ก็ยังมาเป็นหนี้ที่ใหม่อีก ส่วนมากจะมาจากการเล่นแชร์ที่เกินตัวแล้วก็กู้นอกระบบมาส่งแชร์ ดอกแพงมากๆ ร้อยละ15ต่อเดือน บางทีก็กู้หมวกกันน็อคมาลงทุนขายของด้วยการบริหารจัดการของแม่ผมขายมาหลายอย่างมากสุดท้ายก็เจ๊งต้องเลิกไป พอผมอายุได้ 18ปีผมก็เริ่มทำพาร์ทไทม์ ได้เงินมาผมก็ให้แม่หมดแล้วให้เขาส่งให้ผมไป วิทลัยวันละ100บาท ตอนผมทำงานผมต้องใช้รถจักรยานยนต์ก็เริ่มผ่อนเองมาตลอด4ปีที่ผ่อนรถมาก็ลำบากมาก จนกระทั่งผมสอบติดข้าราชการหน่วยหนึ่ง แม่ผมก็เริ่มให้ผมหากู้สหกรณ์มาปิดหนี้ต่างๆของแม่ ผมก็เต็มใจทำให้ หนี้ก้อนแรกของผม 250,000 แม่ผมเอาไปใช้หนี้เบร็ดเสร็จมันก็ยังไม่พออยู่ดีเพราะหนี้จากดอกกลายเป็นทบต้นจำนวยหลายแสนบาท พออายุงานผมได้1ปีแม่ก็ให้ผมกู้ธนาคาร ซึ้งตอนนั้นกู้ได้จำนวน1,300,000บาท แต่จะต้องหักเงินเดือนผม กว่า 80%ของเงินเดือนทั้งหมด ผมก็ชั่งใจ แต่แม่ผมบอกว่าส่วนที่ธนาคารหักเขาจะรับผิดชอบให้ ผมก็กู้มาหลังจากนั้น เขาก็เอาเงินไปใช้หนี้ต่างๆ ลงทุนเปิดร้านขายของชำก็เหมือนจะดีอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายด้วยการบริหารของแม่ผมทุกอย่างเจ๊ง ที่เคยสัญญาไว้กับผมที่จะให้ส่วนที่ธนาคารหัก ผมได้แค่1เดือนหลังจากนั้นผมไม่เคยได้ แล้วเขาก็เริ่มกู้นอกระบบอีกแล้ว ส่วนตัวผมมีภาระผ่อนรถยนต์อีกคันนึงจำนวนเดือนละ6000โดยประมาณ หลังจากที่แม่ผมกู้นอกระบบมาก็เริ่มกู้หลายเจ้า กู้เจ้านึงไปปิดอีกเจ้านึง หลายคนั้งที่กู้มาแล้วไปปิดไม่หมดเอาเงินแบ่งมาลงทุนแล้วก็ขาดทุนย่อยยับเหมือนเดิม หลายครั้งที่ผมจะเข้าไปช่วยดูเรื่องการเงินแต่ด้วยภาระงานของผมทำให้ผมไม่มีเวลาทำได้ หลังจากนั้นมอไซที่ผมผ่อนมา4ปีเต็มก็ถูกแม่ผมเอาไปขาย จนผมไม่มีรถใช้ ขับรถยนต์อย่างเดียวค่าน้ำมันก็แพง ต้องบอกก่อนว่าระหว่างนี้ผมทำงานพิเซษมาตลอดนะครับ เพราะเงินผมเหลือแค่ 3,000 ต่อเดือน ใหนค้องส่งรถอีก ด้วยความที่ผมสงสารแม่ แม่ผมให้ผมไปหากู้มาให้เขาใช้หนี้อีก แล้วบอกจะส่งดอกและส่งต้นให้ จำนวน50,000บาท สรุปผมได้ดอกแค่เดือนแรก ที่เหลือผมต้องทำงานพิเศษรับใช้ไม่ได้หลับนอนสุดท้ายหนี้ก้อนหนี้ก็หมด ผมคิดตลอดว่าผมจะไม่ช่วยแล้วผมไม่ไหวจริงๆ สุดท้าย แม่ผมกผ้หนีหนี้มาพักกับผมทีาห้องพักข้าราชการ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเขามาอยู่แล้วก็กดดันผมหลายๆอย่างให้ช่วยหาเงินให้ทั้งร้องให้ พูดหรอกผมทุกวัน สุดท้ายผมจำใจต้องขายอุปกรณ์การทำงานของผมเพื่อเอาเงินให้เขาไป ก่อนที่ผมจะขายผมถามแล้วถามอีกว่าถ้าได้ก้อนนั้ไปแล้วมันจบเลยมั้ย ถ้ามันไม่จบผมจะแนะนำให้หนีไปบ้านที่เคยหนีมา แล้วผมจะช่วยส่งค่ากินให้ เขาบอกว่าเขาไม่อยากไป ถ้าได้ก้อนนี้ก็จะหมด สุดท้ายผมก็ขายให้ เอาเงินให้เขาอีก 40,000 สุดท้ายก็ไม่หมดอยู่ดี จนตอนนี้เขาต้องหนีจริงๆ แล้วตัวผมเองรถที่ต้องส่งเพราะจำเป็นต้องใช้ เงินเดือนผมก็ต้องถูกหักไปอีก 20ปี จาก 16,000 เหลือ 3,000 งานพิเศษก็เริ่มจะไม่มี โชคดีที่แฟนของผมทำงานดีเลยช่วยซัพพอร์ทค่ารถผมได้ ด้วยความสงสารหรือสมเพชไม่รู้ ครั้งนึงแม่ผมเคยโกหกแฟนผมขอเอาทองไปจำนำแล้วจะถ่ายให้ภายในหนึ่งเดือน แต่และแล้วสามเดือนก็ยังไม่ได้ เรื่องนี้ผมมาทราบที่หลังผมโกรธแม่มากที่ทำแบบนี้ ผมก็เลยรับผิดชอบส่วนนี้ให้แฟนผมไป ผมไม่อยากให้แฟนเกลียดแม่ผม แต่ก็คงไม่ทัน เพราะทุกเหตุการณ์ที่เลวร้ายในชีวิตผม แฟนผมรับทราบทุกอย่าง ที่ผ่านมาแม่ผมมีปัญหาขึ้นโรงพักบ่อยมากทะเลาะกับเจ้าหนี้ผมปวดหัวมาก เจ้าหนี้ก็จะมาเอาหนี้ที่ผมอีก จนผมไม่อยากเข้าบ้านหลังนั้นอีกเลย สุดท้ายแม่ผมก็หนีไปอยู่บ้านที่จากมา ผมไม่เข้าใจแม่ผมเหมือนกันว่าทำไมถึงไปทำงานที่ใหนก็มีปัญหากับเขาตลอดทุกที่ มีปัญหาลาออกเปลี่ยนงานบ่อยมาก แล้วทุกครั้งที่โทรมาก็จะโทรมาเล่าเรื่องร้ายๆ และว่าคนอื่นให้ผมฟังตลอด ผมแทบจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ ด้วยเงินเดือน3000ของผม และภาระที่ผมต้องรับผิดชอบ ผมไม่อยากเจอแม่ของผมเลย ทั้งชีวิตผมทำงานเลี้ยงตัวเองมาทั้งชีวิต ตั้งแต่ป.3 เรียนด้วยทำงานด้วย จนปัจจุบันชีวิตก็ไม่ดีขึ้น เพราะคนที่ทำร้ายผมคือปม่ของผมเอง ที่ผมอยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะมีแฟนค่อยช่วยซัพพอร์ทหางานให้ทำบ้างให้ผมมีรายได้เสริม ส่วนพ่อที่เลิกกับแม่ไปก็มีครอบครัวใหม่ก็ส่งให้เดือนละ1000บาท ลายละเอียดจริงๆมีเยอะกว่านี้มากๆ แต่รวมๆแล้วประมาณนี้ครับ ผมอยากถามทุกคนว่า ในวันนี้ผมควรรู้สึกยังงัย ผมจะเป็นลูกเนรคุณมั้ย ผมยังสงสารและรักแม่มากเสมอเพราะลำบากมาด้วยกัน แต่ตอนนี้ผมก็แย่มากๆ ช่วยเหลือเลีเยงดูเขาไม่ได้แล้ว และใจผมคิดถึงเขาแต่ก็ไม่อยากเจอเขาอีก ขอบคุณทุกคนครับ
ผมเคยคิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง แต่แฟนผมคือคนที่ทำให้ผมยังมีชีวิตอยู่ต่อในวันนี้