คือ เราย้ายโรงเรียนมาต่อม.4ที่ใหม่ค่ะ แรกๆคือคิดถึงเพื่อนเก่ามากๆ แต่ตอนนี้เรา ม.5 แล้วค่ะ อยู่ที่ใหม่ก็แฮปปี้ดี แต่เพื่อนเก่าตอนมอต้นนี่คือที่สุดแล้วค่ะ
ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนเดียวในกลุ่มเลยค่ะที่ลาออกมา ที่ลาออกก็เพราะว่าไกลบ้านค่ะ กลุ่มเรา มี 3 4 คน ที่สนิทกันมากจริงๆ แต่นี่แค่กลุ่มย่อยค่ะ จริงๆกลุ่มใหญ่มี 10 คน พอเราลาออกมา ทุกคนที่อยู่ในกลุ่มต่างย้ายไปคนละห้อง คนละสาย แต่ทุกคนยังสนิทกันหมด ยกเว้นเราที่อยู่รร.อื่น มันเศร้ามากๆ เวลาเห็นเพื่อนในสตร ไปเที่ยวด้วยกัน อยู่ด้วยกัน มันคิดถึงมากๆ เจอกันทีก็อีกนาน มันเลยห่างเหินไปเรื่อยๆ.... จากที่เคยคุยกันในแชทบ่อยๆ ตอนนี้ในแชทร้างไปแล้วค่ะ เราก็พยายามชวนไปเที่ยวนะ แต่ล่มทุกทริปอ่ะ5555555 เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่ของตัวเองที่แบบยุ่งมากๆ อย่างเศร้า ทั้งที่เราพยายามมาตลอดที่จะกอบกู้ความสนิทของพวกเราจนตอนนี้นะ เหลือที่สนิทจริงๆอ่ะ คนเดียวแล้วหล่ะที่ยังติดต่ออยู่บ้าง ส่วนอีกหลายๆคนที่เคยสนิทก็เหมือนไม่รู้จักกันละ แต่ก็ทำไรไม่ได้อ่ะ หลังๆ เพื่อนๆก็เริ่มไปเที่ยวไม่ได้ชวนอะไรเราละ แต่ก็มีชวนบ้างถ้าเป็นทริปใหญ่ๆ เราก็อดไม่ได้ที่จะเทียบตัวเองกันเพื่อนคนอื่นๆที่ยังคอนแทคกับเพื่อนเก่าได้ ทั้งที่เราทำดีแทบตายเนอะ กลับแทบจะไม่ได้อะไรเลย ตอนนี้ก็มีเพื่อนใหม่นี่แหละที่อยู่ข้างๆเรา เป็นการแยกย้ายไปเติบโตคนเดียวที่เจ็บจิ๊ด ก็นั่นแหละ ถือว่าได้เรียนรู้ว่าชีวิตจริงมันเป็นยังไง โตขึ้น ถ้าเข้ามหาลัยแล้วก็อาจจะเจอกันมากกว่านี้ เพราะทุกคนต่างแยกย้ายกันเติบโตแล้วจริงๆ ไม่ใช่แค่เราคนเดียว
เริ่มห่างหายกับเพื่อนที่สนิทขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่พยายามมาตลอดที่จะคีพความสนิทเรื่อยๆ
ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนเดียวในกลุ่มเลยค่ะที่ลาออกมา ที่ลาออกก็เพราะว่าไกลบ้านค่ะ กลุ่มเรา มี 3 4 คน ที่สนิทกันมากจริงๆ แต่นี่แค่กลุ่มย่อยค่ะ จริงๆกลุ่มใหญ่มี 10 คน พอเราลาออกมา ทุกคนที่อยู่ในกลุ่มต่างย้ายไปคนละห้อง คนละสาย แต่ทุกคนยังสนิทกันหมด ยกเว้นเราที่อยู่รร.อื่น มันเศร้ามากๆ เวลาเห็นเพื่อนในสตร ไปเที่ยวด้วยกัน อยู่ด้วยกัน มันคิดถึงมากๆ เจอกันทีก็อีกนาน มันเลยห่างเหินไปเรื่อยๆ.... จากที่เคยคุยกันในแชทบ่อยๆ ตอนนี้ในแชทร้างไปแล้วค่ะ เราก็พยายามชวนไปเที่ยวนะ แต่ล่มทุกทริปอ่ะ5555555 เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่ของตัวเองที่แบบยุ่งมากๆ อย่างเศร้า ทั้งที่เราพยายามมาตลอดที่จะกอบกู้ความสนิทของพวกเราจนตอนนี้นะ เหลือที่สนิทจริงๆอ่ะ คนเดียวแล้วหล่ะที่ยังติดต่ออยู่บ้าง ส่วนอีกหลายๆคนที่เคยสนิทก็เหมือนไม่รู้จักกันละ แต่ก็ทำไรไม่ได้อ่ะ หลังๆ เพื่อนๆก็เริ่มไปเที่ยวไม่ได้ชวนอะไรเราละ แต่ก็มีชวนบ้างถ้าเป็นทริปใหญ่ๆ เราก็อดไม่ได้ที่จะเทียบตัวเองกันเพื่อนคนอื่นๆที่ยังคอนแทคกับเพื่อนเก่าได้ ทั้งที่เราทำดีแทบตายเนอะ กลับแทบจะไม่ได้อะไรเลย ตอนนี้ก็มีเพื่อนใหม่นี่แหละที่อยู่ข้างๆเรา เป็นการแยกย้ายไปเติบโตคนเดียวที่เจ็บจิ๊ด ก็นั่นแหละ ถือว่าได้เรียนรู้ว่าชีวิตจริงมันเป็นยังไง โตขึ้น ถ้าเข้ามหาลัยแล้วก็อาจจะเจอกันมากกว่านี้ เพราะทุกคนต่างแยกย้ายกันเติบโตแล้วจริงๆ ไม่ใช่แค่เราคนเดียว