สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 32
ขออภัยที่เราวิจารณ์ว่า เป็นพฤติกรรมที่มีปัญหาทางจิตนะคะ
มีความกลวงโบว๋ในใจ ซึ่งอยากได้สิ่งเติมเต็ม
ความกลวงโบว๋ เช่น ต้องการการยอมรับจากสังคม (คนเหล่านี้จะถ่ายรูปแล้วโพสต์ค่ะ )
ความกลวงโบว๋ เช่น รู้สึกขาดแคลนในวัยเด็ก (ตอนนี้พอจ่ายได้ ก็พยายามเติมให้รู้สึกว่า ไม่ขาดแคลน ชั้นมีชีวิตดีดีแล้วนะ)
ความกลวงโบว๋ เช่น ความอิจฉา (สาเหตุคือส่องคนอื่น แล้วต้องพยายามหาจุดเด่น หรือลบจุดด้อย ว่าชั้นก็มีสไตล์นะจ๊ะ)
ความกลวงโบว๋ เช่น พยายามมีตัวตน (ว่าชั้นคือนักชิม ชั้นคือคนที่ทุ่มเท)
ความกลวงโบว๋ เช่น หมุนรอบคนอื่น (ส่องโซเชียลไปมา ก็บ้าเอง)
ความกลวงโบว๋ เช่น ชั้นไม่รู้ทิศทางชีวิต ไม่มีเป้าหมาย ก็สร้างเป้าหมายเล็กๆที่เข้าถึงได้ (จริงๆการมีเป้าหมายคือดีย์ เป้าหมายเล็กๆให้พิชิตได้บ่อยๆคือดีย์ แต่ทำไปทำมา ไม่บาลานซ์ค่ะ กลายเป็นวิ่งตามเมฆ ที่เหมือนควันจางและเลือนหาย)
ฯลฯ
ขออภัยนะคะ เราคงโดนทัวร์ลง ..... คนรุ่นใหม่ "พยายาม" ใช้ชีวิตมากๆ เหมือนไต่เขาตลอดเวลา
สาเหตุเร่งเร้าปัญหาทางจิตคือ โซเชียล
....การเห็นคนอื่นโพสต์"สร้างภาพ"เยอะๆๆๆๆๆๆ เราก็บ้าที่จะไล่ตาม"สิ่งที่เกินความจำเป็น"
ท้ายที่สุด ก็ไม่รู้เสียเวลาไปกับ การวิ่งตามอะไร .... (แล้วเงินก็ไม่พอใช้ , ปัญหาอื่นก็ตามมามากมาย)
โซเชียล ทำให้เราได้รับรู้ข้อมูลดีเว่อร์ๆของคนอื่น .. แล้วล่อลวงให้เราทำตาม ไต่เขาที่ไม่มีจุดจบ
และอีกด้าน โซเชียล ทำให้เราต้องโพสต์สิ่งดีเว่อร์ เพื่อให้เราไม่รู้สึกด้อยกว่ามาตรฐาน
.... แล้ว มัน จบ ลง ที่ ตรง ไหน ??
มีความกลวงโบว๋ในใจ ซึ่งอยากได้สิ่งเติมเต็ม
ความกลวงโบว๋ เช่น ต้องการการยอมรับจากสังคม (คนเหล่านี้จะถ่ายรูปแล้วโพสต์ค่ะ )
ความกลวงโบว๋ เช่น รู้สึกขาดแคลนในวัยเด็ก (ตอนนี้พอจ่ายได้ ก็พยายามเติมให้รู้สึกว่า ไม่ขาดแคลน ชั้นมีชีวิตดีดีแล้วนะ)
ความกลวงโบว๋ เช่น ความอิจฉา (สาเหตุคือส่องคนอื่น แล้วต้องพยายามหาจุดเด่น หรือลบจุดด้อย ว่าชั้นก็มีสไตล์นะจ๊ะ)
ความกลวงโบว๋ เช่น พยายามมีตัวตน (ว่าชั้นคือนักชิม ชั้นคือคนที่ทุ่มเท)
ความกลวงโบว๋ เช่น หมุนรอบคนอื่น (ส่องโซเชียลไปมา ก็บ้าเอง)
ความกลวงโบว๋ เช่น ชั้นไม่รู้ทิศทางชีวิต ไม่มีเป้าหมาย ก็สร้างเป้าหมายเล็กๆที่เข้าถึงได้ (จริงๆการมีเป้าหมายคือดีย์ เป้าหมายเล็กๆให้พิชิตได้บ่อยๆคือดีย์ แต่ทำไปทำมา ไม่บาลานซ์ค่ะ กลายเป็นวิ่งตามเมฆ ที่เหมือนควันจางและเลือนหาย)
ฯลฯ
ขออภัยนะคะ เราคงโดนทัวร์ลง ..... คนรุ่นใหม่ "พยายาม" ใช้ชีวิตมากๆ เหมือนไต่เขาตลอดเวลา
สาเหตุเร่งเร้าปัญหาทางจิตคือ โซเชียล
....การเห็นคนอื่นโพสต์"สร้างภาพ"เยอะๆๆๆๆๆๆ เราก็บ้าที่จะไล่ตาม"สิ่งที่เกินความจำเป็น"
ท้ายที่สุด ก็ไม่รู้เสียเวลาไปกับ การวิ่งตามอะไร .... (แล้วเงินก็ไม่พอใช้ , ปัญหาอื่นก็ตามมามากมาย)
โซเชียล ทำให้เราได้รับรู้ข้อมูลดีเว่อร์ๆของคนอื่น .. แล้วล่อลวงให้เราทำตาม ไต่เขาที่ไม่มีจุดจบ
และอีกด้าน โซเชียล ทำให้เราต้องโพสต์สิ่งดีเว่อร์ เพื่อให้เราไม่รู้สึกด้อยกว่ามาตรฐาน
.... แล้ว มัน จบ ลง ที่ ตรง ไหน ??
สมาชิกหมายเลข 1819322 ถูกใจ, flax ถูกใจ, แม่มลน้องมีน ถูกใจ, Aeykun หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 720056 ถูกใจ, รักจริงหวังแต่ง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6905372 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5886135 ถูกใจ, JumpingJupiter ถูกใจ, asv_aj ถูกใจรวมถึงอีก 7 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 5
“ ทะเลาะกับแฟนบ่อยมากเรื่องนี้ ” …
สำหรับเรา ตรงนี้ก็ไม่คุ้มแล้วค่ะ
สมมุติชอบไม่ตรงกัน ความเห็นไม่ตรงกัน ก็ไปกินคนละร้าน (เราไม่จำเป็นต้องลากใครไปกิน ในสิ่งที่เราไม่มีความสุขด้วย)
เรื่องอาหาร นอกจากรสชาติต้องอร่อยแล้ว
บรรยากาศในร้าน / การบริการ / วิว / ความโปร่งตา ความสบายใจ ความเงียบสงบ มุมส่วนตัวของร้าน … ฯลฯ
ก็เป็นจุดสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
สำหรับเรา ตรงนี้ก็ไม่คุ้มแล้วค่ะ
สมมุติชอบไม่ตรงกัน ความเห็นไม่ตรงกัน ก็ไปกินคนละร้าน (เราไม่จำเป็นต้องลากใครไปกิน ในสิ่งที่เราไม่มีความสุขด้วย)
เรื่องอาหาร นอกจากรสชาติต้องอร่อยแล้ว
บรรยากาศในร้าน / การบริการ / วิว / ความโปร่งตา ความสบายใจ ความเงียบสงบ มุมส่วนตัวของร้าน … ฯลฯ
ก็เป็นจุดสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
สมาชิกหมายเลข 726287 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1142689 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4852604 ถูกใจ, Sunset Addicted ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1171324 ถูกใจ, noonette ถูกใจ, RABBIT_BB ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4436391 ถูกใจ, blackcat'eye' ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1194491 ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
การรอคิวร้านอาหารดังๆเป็นชั่วโมง ยิ่งเจ้าของร้านไม่รับแขก มันคุ้มค่าจริงๆหรอ
เรื่องของเรื่องคือแฟนผมรักการกินมาก และโดยเฉพาะร้านดังๆ คิวยาวๆนี่ยิ่งชอบเลย
ทุกวันหยุด ผมต้องถูกบังคับให้พาไปร้านอาหารต่างๆ ยิ่งรีวิวเยอะๆ แน่นๆ ฮิตๆช่วงไหนคือตามเก็บหมด
หลายๆร้านที่จอดรถก็หายาก แทบไม่มี บางทีผมต้องไปหาที่จอดติ้กต้อกไว้ โดนไล่บ้างอะไรบ้าง ต้องขับวนอยู่แบบนั้น
แล้วในร้านคนก็เยอะมากกกกกกกกกกก ที่มาอดทนยืนรอ บางที่ไม่มีแอร์ ไม่มีที่นั่ง ตากแดด ยืนแออัดแบบนั้นเป็นชั่วโมงๆ บางทีสองชั่วโมงขึ้น ก็อดทนไม่ไปไหนกัน คือยอมใจมากๆ
หลายๆร้าน เจ้าของ พนักงาน เหวี่ยงวีนสุดๆ หยิ่งสุดๆ เหมือนมาขอกินฟรี ก็ยอมโดนเขาด่า โดนเขาวีนแบบนั้น ร้านก็จัดการไม่ดี วุ่นวาย
เป็นผม คือฟรีก็ไม่กิน ทะเลาะกับแฟนบ่อยมากเรื่องนี้ แล้วอาหารที่ได้มา มันก็ไม่ได้อร่อยสมการรอคอยขนาดนั้น แล้วรอนานขนาดนั้น โดนวีนขนาดนั้นก็หมดอารมณ์กินไปละ
อยากทราบว่า มันคุ้มค่าที่จะรอจริงๆหรอ กับการกินแค่ไม่กี่นาที