สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกนอยด์มันเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆเองค่ะแต่เรากลับรู้สึกเหมือนคิดเรื่องนี้วนๆแล้วแอบเอามาน้อยใจ เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นนักวาดค่ะมีอาชีพเสริมคือวาดปกนิยายขายเราได้ส่งรูปปกของตัวเองไปยังกลุ่มของนักเขียนที่ตอนนี้ตั้งเป็นกลุ่มไว้คุยกันแลกเปลี่ยประสบการณ์หรือว่าแชร์รูปภาพต่างๆของนักวาดเพื่อที่จะเอามาทำปกให้เพื่อนๆในกลุ่มเผื่อมีใครสนใจอะไรแบบนี้นะคะ กลุ่มนี้ค่อนข้างสนิทกันประมาณนึงเลยค่ะพูดคุยกันทุกวันคุยกันในหลายๆเรื่อง เราวาดรูปหนึ่งมาตังใจวาดมากๆเรารู้สึกว่ารูปมันดีมากแอบภูมิใจในฝีมือของตัวเองไม่น้อย เราได้ส่งรูปเข้าไปในกลุ่ม เราไม่ได้จะส่งเข้าไปขายนะคะแค่ส่งเข้าไปเพื่อสอบถามราคาว่าเราควรตั้งเปิดประมูลรูปเริ่มต้นที่เท่าไหร่ดีเพราะตัวเราเองก็ยังไม่เคยลองเปิดประมูลรูปเหมือนกันเลยไม่รู้ว่าควรจะเปิดประมูลเท่าไหร่แต่ว่าทุกคนในกลุ่มไม่มีปฏิกิริยาอะไรต่อรูปที่ส่งไปเลย  จากนั้นคนในกลุ่มก็ส่งรูปอื่นมาพูดคุยกันแทนกลายเป็นว่ารูปที่เราส่งไปนั้นมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะเหมือนกับว่าไม่เคยส่งอะไรเข้าไปในกลุ่มมาก่อน

เลยทำให้เรารู้สึกนอยเรื่องนี้ค่ะแบบว่าความสามารถของเรามันยังไม่เป็นที่ต้องการของตลาดนักเขียนรูปวาดของเรามันยังดีไม่พอที่นักเขียนจะเสียเงินเพื่อเอามันไปทำปกนิยายแบบนี้ แต่เราก็พยายามที่จะฝึกตัวเองต่อไปนะคะไม่ได้ถึงขั้นเลิกวาดรูปไปเลยอะไรแบบนั้นแต่เพียงแค่ในใจมันรู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้แค่นั้นเองค่ะ

เราควรจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ