เขาเช่าบ้านอยู่ข้างตึกที่เราเช่าห้องอยู่ ปกติเราเลี้ยงในห้องและจะพาเค้าออกมาเดินตอนค่ำๆ หมาเราชิวาว่าตัวเล็กๆแก่ 12 ปีแล้ว เท่าที่ดูในกล้องจะนอนซะส่วนใหญ่ จะตื่นมากินและเล่นบ้างแล้วกลับไปนอนเหมือนเดิม แม้กระทั่งอยู่กับเราเค้าก็จะนอนเยอะเป็นปกติ

แต่แม่แฟนชอบมาขอเอาหมาไปเลี้ยงตอนกลางวันที่เราออกมาทำงาน แล้วเขาจะถ่ายวิดีโอส่งมาให้ดู หมาเราเศร้ามาก คงจะเบื่อ เพราะลูกแฟน 8 ขวบเลิกเรียนมาจะจับตลอดเวลาไม่มีพัก เดี๋ยวอุ้ม เดี๋ยวเอาหน้าไปซุกหมาเรา เราเห็นทุกครั้งที่ลูกแฟนเข้าใกล้ หมาเราจะเดินหางตกหนี แต่ลูกแฟนก็ตามเซ้าซี้หมาเรา จากคลิปที่แม่แฟนถ่ายมาให้ดู อาการจะดูเซ็งๆไม่เหมือนตอนที่เราดูเค้าผ่านกล้อง แม่แฟนบอกมันน่ารัก ไม่ดื้อเลยนอนท่าเดียวทั้งวันคือท่านอนหมอบ(ท่านี้เป็นท่าที่ดูกังวลหลับไม่สนิท) แต่ตอนเราเลี้ยงในห้องคือเขาจะนอนทิ้งตัวราบไปกับที่นอนเลย บางทีเขาก็จะนอนหงายขาชี้ เป็นท่าที่สบายตัว ทุกครั้งที่เราเลิกงานมาจะไปรับหมาเรากลับ พอถึงห้องหมาเราวิ่งพล่าน ดีใจมาก กลิ้งเล่นกับพื้นดูสดใสมีความสุข

เขาชอบปล่อยให้ลูกแฟนพาหมาเราเดินตามบริเวณใกล้บ้านนานมากและบ่อย มีหมาใหญ่หน้าตึกที่คนแถวนั้นช่วยกันเลี้ยง เราไม่ห่วงเรื่องหมาใหญ่จะมากัดหมาเรา เพราะหมาใหญ่ตัวนี้มันรักหมาเด็ก ไม่ว่าจะมีตัวไหนคลอดลูกมาเป็นหมาเด็กกี่รุ่น มันก็ไม่เคยกัดแถมมันยังรักน้องยอมน้องอีก

แต่สิ่งที่เราเจอคือ มันมีเห็บตัวเท่าเล็บนิ้วก้อยเกาะที่คอหมาเรา เมื่อคืนเราอุ้มแล้วมือไปสัมผัสโดนตัวเห็บ เราก็เอาออก คอเค้าเป็นตุ่มบวมแดง ขนบริเวณที่เห็บเกาะจะหลุดร่วงเป็นดวงเลย เราก็เช็ดล้างใส่ยาให้ คิดว่าน่าจะมีเห็บติดมาตอนที่พาหมาออกไปเดินตามบริเวณที่มีหมาใหญ่ที่เลี้ยงแถวนั้น

เราเห็นแล้วรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เพราะเราเลี้ยงมา 12 ปีไม่เคยมีเห็บสักตัว และไม่เคยมีใครมาเซ้าซี้จนหมาเราดูล้าขนาดนี้ เราจะทำอย่างไรดีให้พวกเขาหยุดเอาหมาเราไปเลี้ยง จะใช้วิธีไหนที่ซอฟที่สุด ไม่ให้เขารู้สึกเสียเซลฟ์