สวัสดีครับ เพื่อนชาวพันทิพย์ ครับ ผมเรียนทางด้านสังคมศาสตร์ จบเกียรตินิยมอันดับสอง เริ่มต้น ผมได้ฝึกงาน ที่ศาลากลางจังหวัด ก็หวังว่าจะมีแววจะได้งาน หัวหน้าฝ่าย สำนักงานแห่งหนึ่งให้ความหวังใว้ แต่แค่ลมปาก แล้วก็เงียบไป แล้วผมได้ไปหางานที่ ภูเก็ต เป็นพนักงานโรงแรมครับ เริ่มจากพนักงานล้างจาน เจอ Toxic เยอะแยะเลยครับ เพราะ คนทำงาน ฟั่นฟั่นเฟือนๆ แบบ ไม่ค่อยมีกาลเทศะ เวลาปฎิสัมพันธ์ กับคน ก็ทนๆ มา 2 ปีครับ เงินเดือนขั้นต่ำ แต่ดีหน่อยที่ มี Service Charge ให้ทุกเดือนครับ แล้วมีคนเสนอให้ ไปขึ้นตำแหน่ง อีกโรงแรม เงินเดือน 11,000 ก็ทำได้ไม่นาน เกิดโควิดครับ แล้วก็ตกงาน ก็เลยหันมาหัดทำสวน ครับ ชีวิตก็ ลำบากพอสมควร หนี้ กยศ ก็ เริ่ม เข้ามา เวลา 1 ปี มันไวมากครับ เวลาเราหารายได้ไม่ทัน ก็อยู่ไม่ไหว ตัดสินใจ หางาน ใกล้บ้าน สมัคร หลายที่มากครับ ใช้ วุฒิการศึกษา ป.ตรี แต่ก็เงียบ และมีที่นึง เปิดโอกาสให้ แต่ ค่าแรงขึ้นต่ำ 320 บาท ข้าวซื้อเอง น้ำซื้อเอง หน้างานก็ไม่ได้เกี่ยวกับสิ่งที่เรียนมาเลยครับ งานเกี่ยวกับทางการแพทย์ วันหยุดก็ไม่นับ แต่ก็บวกกับ ตัวผมเป็นคนที่พร้อมเรียนรู้ทุกอย่าง ลองทำไปก่อนไม่ว่าจะเจออะไร ทุกวันนี้ มีปัญหาเรื่องเงิน มากเลยครับ ประหยัด มากแค่ไหนก็ไม่เหลือเก็บ ซ้ำยังเจอคนที่ทำงานบางคน ชอบเอาเปรียบ ซึ่งเป็นผู้หญิง ตอนช่วงแรกๆที่เข้าทำงานใหม่ๆ ทำตัวเป็น อัมพาท ยกของไม่ได้ ปวดท้องบ่อย บางครั้งผมก็หมั่นใส้อยากจะหยุมหัว ผญ คนนั้นมาก เลย ครับ แต่ก็นะ ได้แค่คิด 

คำถามที่อยากถามคือ 
1.ผมรู้สึกเบื่อที่เวรมาตรงกับ ผญ คนนั้น ทุกวันเลย ขี้บ่น ชอบทำตัวเป็นง่อย ทำงานก็พลาดบ่อย ไม่เรียบร้อย งานผมต้องเก็บตามหลัง 
2.ผมจะจัดการยังไงดี กับ กยศ. และหนี้การศึกษา 
3.ผมจะไปเริ่มชีวิตใหม่ ที่ ภูเก็ตดีใหม แต่ (ก็ไม่รู้ว่าเศรษฐกิจที่นั่นเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า) ภาระที่ต้องจ่ายมันก็สูง ตาม 
4.ผมรู้สึกว่าเสียเวลาชีวิต เคยคิดแบบ กูต้องทนอยู่แบบนี้ทำไม ซึ่ง ไม่ชอบ คำว่า ได้คับพี่ดีคับผม เหมาะสมคับท่าน และไม่ชอบสังคมหน้ากาก แต่ก็เข้าใจว่า มันก็เป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ไม่ได้โลกสวยแต่เป็นคนใส่หน้ากากกับใครไม่เป็น
5.ผมเคยคิดบวกว่า คนเราอย่าไปยึดติดว่าจบมาต้องได้งานตรงสาย หรือ คนเรา ทำอะไรก็ได้ก็สำเร็จได้ ต้องทำตัวเหมือนเป็ด อยู่ทั้งบนบกและในน้ำ
- แต่ผมพบว่า พยายามเท่าไหร่ ขยันเท่าไหร่ แต่เงินเดือนที่น้อย มันบั่นทอนกำลังใจมากเลยครับเมื่อเงินเดือนออกแล้วไม่เหลือใว้ทำอะไรเลย ผมรู้ว่ามีคนที่มีปัญหาชีวิตมากกว่าผม แต่อยากมีคนสักคนที่ช่วยฉุดดึงความรู้สึกผมตอนนี้ให้พ้นจากน้ำทีครับ ผมเหนื่อย และเบื่อกับคนบางคนมากๆเลยครับ

ผมพยายามหาอะไรทำเสริมหลายๆทาง แต่ก็ไม่ได้ดีสักเท่าไหร่ 
ผมจะจัดการความรู้สึกนี้ยังไงดีครับ ที่กล่าวมาทั้งหมด