สงสัยมานานมากแล้ว   เราเป็นที่เกิดมาเป็นปากแหว่งเพดานโหว่  ปัจจุบันศัลฯรักษามาแล้ว   เหลือแค่พูดไม่ชัดแบบคนทั่วไป  มีผลต่อการใช้ชีวิตร่วมในสังคมบ้าง  เวลาสื่อสาร คนคุยด้วยเค้าไม่ค่อยเข้าใจ   งานบางประเภทก็จำเป็นจะต้องเลี่ยงเพราะไม่เหมาะกับสภาพร่างกายเราเช่นงานด้านการสื่อสาร การบริการ ทางการพูด 

เคยมีญาติมักทักบอกแม่ว่าทำไมไม่ขอบัตรคนพิการให้ลูก คนรู้จักคนนั้นคนนี้ที่เค้ารู้จักได้กันทั้งนั้น ทำไมเราถึงไม่ได้  โดนถามบ่อยจนมันก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมเราไม่ได้  แต่พอไปศึกษามาเกี่ยวกับการขอบัตรรู้มาว่า  คนที่ปากแหว่งฯไม่สามารถขอได้เพราะไม่ได้จัดอยู่ในกลุ่มคนพิการ   แต่พอไปศึกษาเกี่ยวกับเด็กที่เกิดแบบนี้  มักจะใช้คำว่า "ความผิดปกติของร่างกาย" เวลาโดนญาติๆถามจะได้ตอบทีเดียวจบ  มานั่งตอบไม่รู้ๆๆๆตลอด ขนาดเราเองยังรำคาญตัวเองเลยค่ะที่ไม่รู้ข้อมูลตัวเอง
ถ้าสมมติไม่ได้จริงเราก็ไม่มีปัญหาอะไรนะคะ  คิดตลอดว่าถ้าอยากได้ตังก็ทนๆทำงานหาเลี้ยงตัวเองไป แต่ไม่ได้ถึงขั้นเกลียดตัวเอง  หรืออยาก ฆตต. นะคะ ถึงสมัยเด็กจะเป็นคิดๆ  ตอนนี้มูฟออนได้เยอะแล้ว แต่อาจจะนอยส์ๆบ้างเป็นบางช่วงกับการใช้ชีวิตกับคนรอบข้าง  ไม่สบายใจตรงไหนก็จะออกจากตรงนั้นทันที  ปัจจุบันเลยเป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมเลย  ชอบเก็บตัว  มักเป็นรับฟังฝ่ายเดียว หรือนั่งดูผู้อื่นสื่อสาร  (ชอบดูพวกคลิปบันเทิงตามโซเชี่ยล)  

คำถามคือ
1.ความผิดปกติของร่างกาย คนละความหมายกับ คนพิการใช่ไหมคะ  เราจะได้เข้าใจใหม่
2.ทำไมถึงขอบัตรฯไม่ได้  ทั้งที่บางคนขอได้  เป็นไปได้ไหมว่าจะมีเคสพิเศษ หรือหนักเกิน เลยขอได้ ขอเหตุผลที่เข้าใจง่ายนะคะ  เวลาโดนญาติๆถามจะได้ตอบทีเดียวจบ  มานั่งตอบไม่รู้ๆๆๆตลอด ขนาดเราเองยังรำคาญตัวเองเลยค่ะที่ไม่รู้ข้อมูลตัวเอ