เราในวัย22 เพื่อนๆรอบตัวมีแฟนมีคนคุยกันหมด
เวลาว่างไปก็ลงสตอรี่ไปเที่ยว ไปผับ สังสรรค์
ลึกๆเห็นก็อยากมีบ้างแต่ขี้เกียจ ไม่ชอบลงรูป ไม่ชอบถ่ายรูป ไท่ชอบแต่งตัว เคยมีคนชวนไปสังสรรค์บ่อยนะ แต่ถ้าวันเสาร์อาทิตย์ไม่เคยไป งานก็น้องทำ ขี้เกียจอีกด้วย
แต่ถ้าเป็นวันศุกร์ ใครชวน ก็มีไปกินข้าว เสร็จก็กลับ แทบไม่ได้ทำอะไรนอกเหนือจากนั้น เพราะง่วง ขี้เกียจ
ตอนม.ต้นอยากมีแฟนมากแต่พ่อแม่ไม่ให้ กลัวจะมีด้วย พอขึ้นม.ปลายช่วงวัยรุ่น เพื่อนๆเริ่มมีแฟนกัน ส่วนเรา มุ่งเรียนสอบเข้า คิดว่าอยากมีแฟนตอนมหาลัย พอขึ้นมหาลัย งานก็ยุ่งเหมือนเดิม บวกขี้เกียจมากกว่าเดิมอีก
ไม่ชอบนิสัยตัวเองแบบนี้เลย
อยู่บ้านคนเดียวก็เหงา แต่สบายใจนะ อยากมีแฟน อยากมีคนคุย แต่พอจะทำจริงจังกลับไม่อยากทำ ขี้เกียจต้องมานั่งเริ่มทำความรู้จัก พัฒนาความสัมพันธ์
เอาไปปรึกษาเพื่อนก็บอก ให้ออกไปข้างนอกบ้าง แต่คนมันไม่อยากทำไร แค่จะหยิบจับงานแต่ละทียังยาก วันๆเอาแต่นอนดูหนัง รู้สึกปลงและเบื่อตัวเอง
มีใครเป็นเหมือนกันไหม และควรแก้อย่างไร
อยากมีแฟนแต่ขี้เกียจ
เวลาว่างไปก็ลงสตอรี่ไปเที่ยว ไปผับ สังสรรค์
ลึกๆเห็นก็อยากมีบ้างแต่ขี้เกียจ ไม่ชอบลงรูป ไม่ชอบถ่ายรูป ไท่ชอบแต่งตัว เคยมีคนชวนไปสังสรรค์บ่อยนะ แต่ถ้าวันเสาร์อาทิตย์ไม่เคยไป งานก็น้องทำ ขี้เกียจอีกด้วย
แต่ถ้าเป็นวันศุกร์ ใครชวน ก็มีไปกินข้าว เสร็จก็กลับ แทบไม่ได้ทำอะไรนอกเหนือจากนั้น เพราะง่วง ขี้เกียจ
ตอนม.ต้นอยากมีแฟนมากแต่พ่อแม่ไม่ให้ กลัวจะมีด้วย พอขึ้นม.ปลายช่วงวัยรุ่น เพื่อนๆเริ่มมีแฟนกัน ส่วนเรา มุ่งเรียนสอบเข้า คิดว่าอยากมีแฟนตอนมหาลัย พอขึ้นมหาลัย งานก็ยุ่งเหมือนเดิม บวกขี้เกียจมากกว่าเดิมอีก
ไม่ชอบนิสัยตัวเองแบบนี้เลย
อยู่บ้านคนเดียวก็เหงา แต่สบายใจนะ อยากมีแฟน อยากมีคนคุย แต่พอจะทำจริงจังกลับไม่อยากทำ ขี้เกียจต้องมานั่งเริ่มทำความรู้จัก พัฒนาความสัมพันธ์
เอาไปปรึกษาเพื่อนก็บอก ให้ออกไปข้างนอกบ้าง แต่คนมันไม่อยากทำไร แค่จะหยิบจับงานแต่ละทียังยาก วันๆเอาแต่นอนดูหนัง รู้สึกปลงและเบื่อตัวเอง
มีใครเป็นเหมือนกันไหม และควรแก้อย่างไร