ตอนที่ 3 https://ppantip.com/topic/42082600

 อ้าว มาถึงเรื่องที่ 13 แล้ว แปลว่า มากกว่า 10 เรื่อง ช่างมันไปก่อน 555

 ความเข้าใจผิดของคนนอกเกี่ยวกับชีวิตคนทำงานออฟชอร์อ่าวไทยค่อนข้างแยกกันได้ไม่สะเด็ดน้ำนัก กับ ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับงาน และ อุตสาหกรรมของเรา

 แฟนเพจอุตส่าห์ให้วัตถุดิบมา ก็ขอเหมารวมต่อเลยก็แล้วกัน

เรื่องที่ 13 ... มีป้า กับ หม่อม คนนึงเข้าใจว่าเราผลิต และ กลั่นน้ำมัน แล้วขายน้ำมันจากแท่นได้เลย

 เรื่องนี้ก็นะ พูดไปหลายรอบแล้ว ในอ่าวไทยเราผลิตก๊าซธรรมชาติ มีน้ำมันอยู่เท่าเยี่ยวแมว ที่เราเห็นเป็นโรงงานอยู่บนแท่นผลิตฯกลางทะเลนั่น มันคือโรงแยก ปรับ สภาพ ก๊าซที่ได้จากหลุมผลิต แล้ว ส่งเข้าท่อขึ้นฝั่ง ไม่ได้กลั่นแมวอะไรที่ไหนเลย

 มีน้องๆที่อยู่ในเหตุการเล่าว่า ตอนไปเยี่ยมชม(จับผิด) ก็ชี้ปังเข้าให้ ในไงน้ำมันสำเร็จรูปที่กลั่นได้

 ชี้หมับเข้าให้ ... ถัง Jet-A1* ใต้ที่จอด ฮ. !!!

* น้ำมันเติม ฮ.

เรื่องที่ 14 ... รวย กินหรู อยู่สบาย

 คนทำงานออฟชอร์ มีแค่ 10 -15% เท่านั้น ที่งานสบาย เงินเดือน รายได้และสวัสดิการดี คนงานส่วนใหญ่เป็นพนักงานผู้รับเหมา ทำงานหนัก อาบเหงื่อต่างน้ำ เสี่ยงอันตราย กินค่าแรงรายวัน ชีวิตไม่ได้หรูหราอย่างที่คนนอกคิด

เรื่องที่ 15 ... แหล่งของเราใหญ่กว่าของซาอุฯ

 โถถังกะละมังแตก ... อะ ก็พูดไปนะ ... ปล่อยๆไปบ้างล่ะกัน คนโง่ในโลกมี 2 ประเภท โง่จริง กับ แกล้งโง่

 โง่จริง ไม่เท่าไร อธิบายกันก็เข้าใจ แต่แกล้งโง่ก็ปล่อยๆไปบ้าง อย่าเอาเป็นอารมณ์ ไปเรื่องต่อไปเลย อย่าไปเสียเวลา

เรื่องที่ 16 ... รีบทำงานแข่งกับเวลา

 อันนี้จริงครับ เวลาเป็นสิ่งสำคัญมากๆ ยิ่งเป็นของลูกค้า 555 เพราะอะไรต่อมิอะไร เราเช่ามาใช้ จ่ายรายวัน ไม่ว่าจะแท่นขุดเจาะ เรือ เครื่องไม้เครื่องมือต่างๆ

 สำหรับแท่นขุดเจาะ เราเรียกค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่ายรายวันนี้ว่า spread cost ที่เงินที่ต้องจ่ายไปทุกๆวัน ค่าเช่า ค่าน้ำค่าไฟ ค่าน้ำมันเชื้อเพลิง ค่าเช่าคนเช่าของจาก บ.services ฯลฯ ที่ที่ผมทำงานอยู่เรียกว่า burning rate แปลตามตัวคือ เหมือนกำลังเผาแบงค์ดอลล่าร์ไปทุกวันๆ

 คนที่ทำงานบนแท่นเจาะฯนอกชายฝั่งจึงมักจะประสาทรัปทานเพราะโดนบี้ให้ทำงานเร็วๆ(แต่ต้องปลอดภัย)

เรื่องที่ 17 ... ทำงานวงการน้ำมันไม่มีตกงาน

 ฟ้าเป็นพยาน ให้ตายซิพับผ่า เห็นๆกันอยู่ ราคาน้ำมันดิบลดที่ไร พวกเราเราก็กลับไปขายเต้าฮวยกันเยอะเยะ

 อย่างว่าแหละ มันเป็นภาพจำเก่าๆ สมัยที่ยังเฟื่องฟู ตอนนี้ก็คงค่อยๆลบภาพนั้นไปทีล่ะเล็กละน้อยแล้วล่ะครับ

เรื่องที่ 18 ... น้ำมันไม่มีหมดจากอ่าวไทย

 อย่างแรก อ่าวไทยมีน้ำมันเท่าเยี่ยวแมว เราผลิตก๊าซ และ เราก็มีไม่เยอะ วันหนึ่งมันหมดแน่นวลครับ แต่หมดหลังผมเกษียณแน่ๆ อิอิ

เรื่องที่ 19 ... สะดวกสบายแบบที่เห็นในรายการต่างๆที่ไปถ่ายออกทีวี

 นั่นมันถ่ายทีวี ก็เหมือน facebook นั่นแหละ ใครจะเอาภาพแย่ๆออกมาให้คนดูล่ะ ไม่ใช่รายการตามล่าหาความจริงเสียหน่อย 555

เรื่องที่ 20 ... ลูกชั้นทำงานเรือน้ำมัน

 คนทั่วไปมักคิดแบบนี้ คุณแม่ผมก็หนึ่งในนั้น ตอนไปทำงานนอกชายฝั่งแรกๆ คุณแม่มักจะประชาสัมพันธ์ไปทั้งซอยว่า ไอ้นกมันไม่อยู่บ้านแล้ว มันได้ไปทำงานเรือน้ำมันอยู่ต่างประเทศ แล้วยิ้มอย่าภูมิใจ 555 (ที่ไหนได้ ไอ้นกมันกำลังมอมแมมเป็นหมาตกบ่อโคลนอยู่บนแท่นเจาะฯไหนสักแท่น)

 สำหรับคนทั่วไป เขาไม่รู้หรอกว่ามีอะไรอยู่นอกชายฝั่งบ้างในกิจการสำรวจและผลิตปิโตรเลียม เขารู้จักแต่เรือบรรทุกน้ำมัน เขาก็เรียกแบบนั้นแหละ

 เอาล่ะ วัตถุดิบที่ได้จะพี่ๆน้องๆหมดพอดี เอามาหากินได้ตั้ง 4 ตอน 20 เรื่อง แน่ะ อิอิ ...

จบแล้วครับ ไม่มีภาคต่อแล้ว

พ่อน้องเฟิร์นและน้องภัทร

เหลียวมองไปข้างหลัง

work and life in dessert