เรื่องมีอยู่ว่า แฟนผมได้ซื้อน้องหมามาเลี้ยง1 ตัวครับ ท้าวความไปก่อนน้องหมาจะมานะครับ ตอนนั้นแลดูเธอรักผมมากๆ ใส่ใจเกือบทุกรายละเอียด รักเรามากจนเราสัมผัสได้เลย ทุกความใส่ใจเธอมีให้ผมครับ แต่พอเขาได้น้องหมามา ทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิดๆ จนตอนนี้ผมสัมผัสได้เลยว่า เธอลำเอียงมาก โดยเฉพาะ ตอนทะเลาะกัน เวลาทะเลาะกันผมจะเป็นคนที่ชอบพูดมากงี่เง่าเอาแต่ใจ ชอบพูดอะไรไปเรื่อยแต่ทุกคำมันออกมาจากใจ อยากให้เธอรับรู้ อยากให้เธอปฏิบัติตามที่ผมบอก แต่เธอกลับเมินเฉย ไม่สนใจ แถมด่าผมซ้ำด้วย ชอบจี้ปม คำหยาบ มาหมด และที่เจ็บใจที่สุดเลย คือตอนที่เธออุ้ม หยอกล้อกับน้องหมา น่ารักงุ้งงิ้งๆ แต่เราทะเลาะกันนะครับ ทะเลาะหนักด้วย มันเลยทำให้ผมรู้สึกว่า เห่ย เราคนนะเว้ย ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจกันบ้างเลยหรอ ที่พูดไปทั้งหมด มันไม่ได้เข้าหูเธอเลย มันเจ็บใจมากๆครับ ทุกอย่างของเธอ เธอแทบจะให้น้องหมาหมดแล้ว ผมน้อยใจมากๆ น้อยใจเหลือเกิน เกิดมาเป็นคนแท้ๆ แต่วาสนาดันแพ้หมา ใครไม่เจอเหมือนผม จะไม่มีทางรู้เลย ว่า คำว่าน้อยใจ มันเป็นยังไง และผมควรจะทำยังไงดี