คือว่าเรากับแฟนอยู่ กทม.ด้วยกัน เรากลับมาเรียนที่ เชียงใหม่ มาแค่2 เดือน เดียวก็กลับกทม.แล้ว คือเรานัดกับทางที่บ้านไงว่า ช่วงหยุด เสาร์ อาทิตย์ เราจะกลับบ้านแม่ เป็นช่วงงานวัดด้วย มันเป็นจังหวะที่เเฟนเราไม่สบายปวดท้อง ทั้งชีวิตไม่เคยไป รพ. คนเดียว เค้าเห็นว่าเราหยุดยาวพอดีจึงอยากให้ไปหา เราก็อยากให้เค้าไป รพ. เรารู้ว่าเค้าอยู่คนเดียว แต่เค้าจะไม่ยอมไป เพราะไม่เคยไปคนเดียว ซึ่งเราเองก็ลำบากใจตรงที่ เดินทางก็ต้องค่าใช้จ่ายเยอะ อีกอย่างเราก็นัดกับครอบครัว และอีกอย่างนึงคือ มาหนักใจตรงที่เราจะสอบเราจะอ่านหนังสือแต่ปัญหามาให้เครียดตรงกันพอดี ซึ่งก่อนจะลำบอกใจเรื่องนี้ เรามีเรื่องลำบากใจอยู่ก่อนหน้าอีกเรื่อง คือ สมัครโครงการ บรรจุงาน ซึ่งเราก็ปรึกษาแฟนนะว่าอยากสมัคมีแค่รอบเดียวแต่เค้าลำบากใจมากถ้าเราสมัครอาจจะต้องแยกกันอยู่อีก เราเลยยอม ไม่สมัคร...ปล. แต่แฟนเราเค้าอยู่คนเดียวมีแค่เราคนเดียว เค้าทิ้งทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับเรา ข้อนี้ข้อเดียวแหละที่ทำให้เราต้องยอมสละทุกอย่างเพราะเราทำให้เค้าต้องอยู่คนเดียวเราจึงเสียใจลึกๆในบางเรื่องที่อยากทำอะไรก็ทำไม่ได้ .และที่สำคัญแฟนเราห่วงที่บ้านห่วงครอบครัวเรานะ แต่ไม่กล้าไม่แสดงตัวกับทางบ้านเราเท่าไหร่
ขอโทษด้วยคับที่พูดยาวไป ถ้าเป็นเพื่อนคือจะทำไงอะคับ ตอนนี้เราก็อาจจะตัดสินใจว่า สอบเสร็จปุ๊บ คงจะเดินทางไปหาเค้า ยอมผิดนัดกับทางบ้าน เพื่อเขาคนเดียว
เราควรตัดสินใจไงดีอะ คือเราคนกลาง มันลำบากใจไม่รู้ระหว่าง ทางที่บ้านเรา กับแฟนเรา
ขอโทษด้วยคับที่พูดยาวไป ถ้าเป็นเพื่อนคือจะทำไงอะคับ ตอนนี้เราก็อาจจะตัดสินใจว่า สอบเสร็จปุ๊บ คงจะเดินทางไปหาเค้า ยอมผิดนัดกับทางบ้าน เพื่อเขาคนเดียว