ตามหัวกระทู้เลยครับผมเป็นวัยรุ่นชายนับถือศาสนาพุทธผมได้คุยกับสาวอิสลามได้เจอกันในเกมเเล้วเราก็ขอคอนแทคติดต่อกันเค้าอายุน้อยกว่าผม3ปีช่วงเเรกๆเราคุยกันดีมาก เค้าเป็นคนตรงๆ ไม่เฟคใส่ผมเลย มีอะไรก็บอกกันผมมีความสุขมากๆผมก็เคยแกล้งๆถามเรื่องอนาคตกับเค้าเค้าก็บอกให้มันเป็นเรื่องของอนาคตผมก็บอกโอเครใช่ตอนนี้ผมอยากใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆเลยเเต่พอผ่านไป1เดือนกว่าๆเค้าบอกผมว่าเราเลิกคุยกันเถอะเค้าบอกว่าเค้าเบื่อผมงงมากทั้งที่ผมมั้นใจในตัวเองมากๆว่าผมไม่ได้น่าเบื่อไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับเค้าเลยเค้าบอกผมว่าคนเป็นคนชอบคนง่ายเเต่เบื่อไว เค้าบอกกับผมว่าผมไม่ได้อินกับเค้าเเค่ฝ่ายเดียวเค้าก็อินกับผมมากๆจนนึกถึงเรื่องอนาคตการใช้ชีวิตเลย เเต่เค้าบอกว่าเค้าไม่เคยคุยกับใครเกิน3เดือนเลยเราก็เคลียปัญหากันจนเค้าบอกเค้าไม่ได้รู้สึกกับผมเหมือนเดิมเเล้ว ผมเลยถามอยากให้ผมไป ให้ผมหายไปจากเค้ามั้ยเค้าก็ดูลังเลๆเค้าบอกไม่รู้เเล้วเราก็เคลียกันต่อจนเค้าบอกว่าไม่ได้อยากให้ผมหายไป เค้าบอกเลิกชอบกันเเต่ก็เป็นเพื่อนกันได้ซึ้งมันยากมากครับตามความเป็นจริงเเต่ผมก็ไม่มีทางเลือกเพราะผมอินกับเค้ามากๆ ก็ตกลงเป็นเพื่อนผมก็บอกเค้าตรงๆนะว่าผมคงยังทำใจไม่ได้ถ้าทักคุยคงสับสนว่าต้องคุยแบบไหนเค้าก็บอกคุยแบบไหนก็ได้เราก็คุยกันเหมือนตอนเเรกๆเลยแต่การพิมพ์ของเค้าก็จะเปลี่ยนๆไปนิดๆเเละก็ไม่ได้โทรคุยกันแบบเมื่อก่อนด้วยเเล้วพอผ่านไป2อาทิตย์กว่าๆเค้าก็หายไป จากแชทที่เราคุยกัน ผมก็ตามไปถามในช่องทางอื่นๆของเค้าเเต่เค้าก็ไม่ได้ตอบไม่ได้อ่าน จนผมเข้าไปทักเค้าในเกมเค้าก็ลบเพื่อนในเกมต่อหน้าต่อตาผมเลย ผมก็เลยไปดูในช่องทางอื่นๆเค้าบล็อคผมครับผมก็บอกเพื่อนกันเค้าทำกันแบบนี้หรอ ซึ้งช่วงนี้ผมเริ่มมูฟออนจากเค้าได้นิดๆเเล้วครับเเต่ก็ไม่มากครับตามตรงเลย ผมก็บอกจะทำร้ายผมไปถึงไหนมีไรทำไมไม่บอกกันตรงๆอย่างน้อยให้ได้ลากันก็ยังดีเค้าก็พิมพ์มาเเค่"โอเคลานะ"แล้วเค้าก็บล็อคช่องทางติดต่ออันสุดท้ายจากผมไป "เราทั้งคู่ยังเด็กมากไม่มีใครอายุเกิน20เลย อาจดูเป็นความรักเด็กๆเเต่ผมเจ็บมากๆครับตอนที่เค้าบอกเลิกชอบผม
ผมร้องไห้หนักสุดในชีวิตเลยเเต่ตอนที่เริ่มเป็นเพื่อนกันเเล้วเค้าทำแบบนี้ผมเจ็บกว่าตอนนั้นมากๆครับเเต่ไม่มีน้ำตาเลยมีเเต่ความผิดหวังล้วนๆเลยครับ"
ขอภัยถ้าพิมพ์เรียบเรียงออกมาไม่เข้าใจนะครับ เรื่องก็ประมาณนี้ครับ คุยกันครั้งสุดท้ายก็วันนี้เลยครับ21/06/2566