สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กที่พึ่งจบ ปวส.เมื่อเดือนมีนาที่ผ่านมา มีแผลนไว้ว่าอยากเรียนต่อป.ตรี แต่จะเลือกเป็นเรียนวันอาทิตย์ เพราะจะได้ทำงานไปด้วย เราไม่ได้ขอเงินพ่อแม่ตั้งแต่อยู่ปวส.แล้วนะคะ เพราะตอนนั้นเรากู้เรียนเอา แต่ถ้าต่อป.ตรี เรามีความคิดที่ว่าเราจะไม่กู้เรียนแล้วเนื่องจากเราจะสามารถทำงานได้แล้วเราเริ่มหางานตั้งแต่ช่วงจบส่งเรซูเม่ตามเว็บหางาน มีเรียกไปสัมภาษณ์บ้าง แต่ก็ไม่ได้งานเนื่องจากเรายังไม่มีประสบการณ์มาก ประจวบกับเป็นช่วงที่แม่แฟนเราเปิดร้านอาหารเล็กๆเราก็เลยไปช่วยเค้าที่ร้านพร้อมกับหางานไปเรื่อยๆ  จนเรามีเพื่อนมาบอกเราว่าที่ทำงานของเพื่อนเปิดรับสมัคร และร้านแม่แฟนเราก็ปิดพอดีเนื่องจากขายไม่ดี เราหวังกับงานที่นี่มากเพราะใกล้ที่อยู่มาก แล้วก็หยุดเสาร์อาทิตย์เพราะเรามีแพลนจะเรียนต่อ เนื่องจากที่นี้จะต้องมีการสอบเข้า เราเลยตั้งใจมากๆพยายามอ่านหนังสือ ติวข้อสอบ เพื่อที่หวังจะได้งานที่นี่ พอถึงวันสอบเราผิดเองที่ดันสื่อสารกันไม่รู้เรื่องกับเพื่อน เราไปสาย10นาที เราเลยโดนไม่อนุญาตให้สอบ +กับคนที่มาสอบไม่เห็นด้วยที่เราจะได้สอบ ตอนนั้นมันงงไปหมด เพราะเราเตรียมตัวไปพร้อมมาก เราถามแนวข้อสอบเพื่อนแบบตรงๆซึ่งเรามั่นใจว่าเราสอบได้แน่ เราเลยได้แต่โทษตัวเอง ที่จริงเราวางแผนไว้ว่าวันเสาร์ที่จะถึงเราจะไปมอบตัวเรียนต่อ ซึ่งเป็นอาทิตย์สุดท้ายของการสมัครเรียนแล้ว แต่ตอนนี้เหมือนมันตันไปหมด กลายเป็นเราอยากกำเงินที่มีอยู่ไว้มากกว่า  ตอนนี้เราก็ได้แต่พยายามหางานใหม่ให้เร็วที่สุด  แต่ตอนนี้เหมือนทุกอย่างที่เราคิดมันพังไปหมด  ยังดีที่แฟนเราให้กำลังใจ แต่ทุกครั้งที่มองหน้าแฟนตอนที่แฟนปลอบเรา เราจะยิ่งรู้สึกเศร้ายิ่งขึ้น เหมือนเราไม่โตพอที่จะรับผิดชอบชีวิตตัวเองสักที  ซึ่งตอนนี้แฟนเราก็มีภาระเยอะมากอยู่แล้ว  เราเลยโทษตัวเอง  ตอนนี้เหมือนมันเศร้าไปหมด บางทีอยู่ๆก็ร้องไห้บ้าง พอยิ่งขึ้นถึงอนาคตเราก็มืดไปหมด ไม่รู้จะไปต่อยังไงดี