กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีหัวขโมยผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหัวขโมยที่ไม่เคยโดนตำรวจจับ มีคดีปล้นแบงค์เป็นคดีหลักและปล้นร้านค้าเป็นรอง แต่ก็แปลกใจที่จอมโจรผู้นี้ไม่เคยโดนตำรวจจับ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่หัวขโมยนั้น ต้องการจะปล้นธนาคารแห่งหนึ่งในเมือง จอมโจรผู้นี้ก็ได้พกปื่นสั้น 1 กระบอก พร้อมกับถุงที่นับไปเก็บเงิน แต่รอบนี้ไม่เป็นไปตามคาด เพราะ ตำรวจในเมืองสามารถจับหัวขโมยได้ ตำรวจได้พาหัวขโมยขึ้นรถไปและสอบปากคำ แต่ระหว่างทางที่กำลังจะไปโรงพัก ชาวบ้านได้ตะโกนบอกกับตำรวจว่า "ปล่อยเค้าไปเถอะ ปล่อยเค้าไปซ่ะ" ตำรวจก็งงว่า "เอ๊ะ ทำไมชาวบ้านถึงตะโกนบอกแบบนั้นทั้งๆที่เป็นจอมโจรที่มีหมายจับ" พอถึงโรงพัก ตำรวจได้นำของกลางมาตรวจดู พบ ปืนสั้นจำนวน 1 กระบอก แต่ข้างในของปืนสั้นนั้นไม่มีลูกกระสุนแม้แต่ลูกเดียว ตำรวจเลยสงสัยว่า จะปล้นไปทำไม จอมโจรเลยบอกว่า "ทุกครั้งที่ผมปล้นผมไม่เคยโหลดกระสุนไปแม้แต่ครั้งเดียวและนำเงินที่ปล้นได้ไปบริจาคให้กับคนไม่มีตังและไม่มีจะกิน" จอมโจรได้ถูกจำขังเข้าคุก สุดท้ายแล้วชาวบ้านที่อยู่ระแหวกนั้นได้เข้าใจว่าปล้นไปทำไมและได้สถาปนาให้เป็น"จอมโจรเจ้าเสน่ห์"แห่งเมืองนี้
นิทานเรื่อง : จอมโจรเจ้าเสน่ห์