สมัยก่อนเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆ เคยเป็นผู้รักษาประตูจำเป็นอยู่ช่วงสั้นๆ ช่วงนึง ไม่รู้สึกว่าสนุกเลยครับ แถมน่ากลัวสุดๆ นักฟุตบอลฝั่งตรงข้ามแต่ละคน ยิงลูกฟุตบอลเข้ามาแต่ละที แรงอย่างกับลูกปืนใหญ่

มีอยู่ครั้งนึง กองกลางฝ่ายตรงข้ามยิงไกลเข้ามา เราก็ว่าตรงตัวรับสบาย ลูกพุ่งมาผมจับลูกติดมือแต่ด้วยความแรงของลูกมันหลุดจากมือพุ่งเข้าหน้าผมอย่างแรง ผมล้มทั้งยืน เพื่อนร่วมทีม รุ่นพี่ รุ่นน้องฝั่งเดียวกัน ฝั่งตรงข้ามหันมาหัวเราผมพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ทั้งเจ็บทั้งอาย เข็ดไปเลย

จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่เข้าใจครับว่าตำแหน่งผู้รักษาประตูนี่มันสนุกยังไงเวลาเพื่อนเล่นฟุตบอล เราก็ต้องประจำอยู่ที่หน้าประตูเวลา ไปไหนก็ไม่ได้เวลาคู่แข่งยิงมาแต่ละทีเราก็ต้องเหมือนเป้านิ่งที่ต้องเขาหาลูกฟุตบอลที่ยิงมาอย่างกับลูกปืนใหญ่ต้องใช้ร่างกายปะทะลูกฟุตบอลแรงๆบ่อยๆจะช้ำในไหม ? เวลากระโดดปัดร่างกายตกลงพื้นบางทีก็เจ็บตัว (สนามฟุตบอลบางที่ไม่ได้มาตรฐานเช่นพวกสนามฟุตบอลโรงเรียนพื้นสนามค่อนข้างแข็งบางทีก็ไม่มีหญ้าเลย)

แต่ก็เข้าใจครับว่านานาจิตตัง บางคนอาจจะชอบก็ได้เพราะผมว่ามันก็เท่ดีเหมือนกัน แต่ก็ต้องแลกมากับความเสี่ยงอันตรายทั้งกับลูกฟุตบอลและกับการที่ตัวกระแทกลงพื้นบ่อยๆ

มาจนถึงตอนนี้เลยอยากรู้ครับว่าเพื่อนๆที่มีประสบการณ์ท่านใด ทำไมถึงตัดสินใจเลือกเล่นเป็นผู้รักษาประตูแทนตำแหน่งอื่นๆครับ ประทับใจอย่างไร สนุกอย่างไรตรงไหน รบกวนแชร์ให้ฟังทีนะครับ