เริ่มตั้งแต่ที่เราคิดว่าน้องเขาจะชอบผู้หญิงหรือเปล่า จนกระทั่งมาถึงวันที่น้องเขาบอกว่าเราเป็นเพื่อนกันดีกว่า วันนั้นเราเสียใจมากจริง ๆ แต่ตอนนั้นเราก็คิดว่าถึงเขาไม่ชอบเราก็ไม่เป็นไรขอให้เราได้ชอบเขาก็พอแล้ว แล้วอะไรที่เราทำเพื่อเขาได้เราก็อยากที่จะทำ เราคิดว่าความรู้สึกของเราคงจะสื่อถึงน้องได้ ว่าเราไม่ได้หวังผลตอบแทนอะไรจากน้องเขา มันมีแต่ความรู้สึกที่เราอยากให้เขา ความห่วงใย ความคิดถึง 
   การที่เราไปจีบทอม มันก็เป็นความยาก แล้วก็ท้าทายมาก ๆ เลยนะ มันต้องใช้ความเข้าใจ ความสม่ำเสมอการเลือกจะเป็นเพื่อนที่ดี การเป็นคนที่คอยอยู่ข้าง ๆ โดยเฉพาะน้องเขาที่ไม่เปิดใจกับเรื่องความรัก เนื่องจากเขามีเหตุการณ์ในอดีตที่ข้อที่สูญเสียคนรักไปเมื่อ 8 ปีที่แล้ว แล้วน้องก็ไม่มีใครอีกเลย...
   พอน้องเขาเปิดใจที่จะรับเรา เรากลับรู้สึกกลัว ว่าเราจะทำมันได้ดีหรือเปล่า เราอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับน้องเขา มันเป็นเหมือนความรักที่ไม่ต้องการอะไรตอบแทน และเราก็ไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ เรื่องความรักถ้าไม่เจอกับใครก็จะไม่รู้จริงๆนะ