แม่ย่า 7 เซียน เริ่มกรุยทางมาตั้งแต่ช่อง 7 เอาเทปมารีรันตอนตี 2 - 3 น้องเฟดต้องตั้งนาฬิกาปลุกแล้วตื่นมาดูในสมัยทีวีหนาเท่าตู้เย็น

จนบ้านน้องเฟดมีจานทรูสปอร์ต รู้สึกพราวเพราะน้องเฟดได้ดู ชชอช. แบบสดๆผ่านทรูสปอร์ต

สมัยที่แสงยังไม่มี โซเชี่ยวมีเดียยังเข้าไม่ถึง ป้าๆ7เซียน เล่นไปยิ้มไป ช่วยกันมีกดดัน มีผ่อนคลาย แต่ผลงานออกมาก็ทำให้แฟนๆชื่นใจและมีศรัทธาได้ทุกครั้ง

จนยุคทองผ่านไป แต่แม่ย่า 7 เซียนก็ยังอยู่ในฐานะนักกีฬาเซเล้บบริตี้ มีชื่อเสียง มีฐานะมั่นคง แต่ฝีมือก็ค่อยๆโรยราลงไปตามกฎธรรมชาติ
แฟนๆที่เคยติดตามก็เข้าใจบทบาทว่าคงไปได้ไกลเพียงเท่านี้
แฟนๆรุ่นใหม่ก็ผลักไสไล่ส่งเพื่อให้รุ่นน้องขึ้นมาอย่างสมบูรณณ์

วันที่รุ่นน้องกำลังจะได้โชว์ฝีมือ โควิดโคใจไปดลบันดาลให้ต้องเรียกบรรดาเซียนกลับมา ด้วยสถานการณ์ที่กองเชียร์ต้องเชียร์แบบปล่อยจอย ปล่อยใจ
แม่ย่าเซียนสามารถทุบเยอรมัน 3-1 และ แคนาดา 3-0 ได้ ไม่บ๊วยทั้งยังสร้างสีสัน สร้างตำนาน สร้างคอนเท้นให้สมาพันธ์ได้แบบจุกๆ 

จนต่อมาฟ้าใส เด็กรุ่นใหม่พร้อมโบยบินกับฝีมือที่เรียกว่า "ชุดเซียนติดปีก" เดบิวต์ด้วยการทุบบัลกาเรีย ทุบจีน ทุบเซอร์เบีย ทุบแคนาดา ทุบเกาหลีนิวเจน เกือบทุบโปแลนด์ ทุบตุรกี ทุบโดมินิกัน ทุบโครเอเชีย ลาก5เซ็ตกับอเมริกา แฟนๆใจสว่างวาบ กราฟเรากำลังพุ่งของจริง 
และเป็นอย่างที่เหล่าเซียนในตำนานได้กล่าวไว้ "เด็กใหม่เก่งกว่าพวกเรามาก"

มาปีนี้สิ่งที่สร้างขึ้นมา ได้ทะยอยพังทะลายลง ได้แมตช์พ้อยกับ 2 แมตช์ระดับคุณภาพแต่ทำไม่ได้ไม่เท่าไหร่ มาแพ้แบบหมดรูปกับยุโรปเกรดบีอย่างโครเอเชีย คะแนนอันดับโลกต่ำ 200 
ทั้งนักกีฬานำโดยสาวผลไม้หัวใจของทีม ที่ดูจะโนสนโนแคร์ทั้งตัวตีและเอฟตี ราวกับว่าสมาคมวอลเลย์บอล เป็นของฉัน/ทีม/และบรรดาโค้ช
การบริหารจัดการแบบครอบครัว การเอาสตาฟโค้ชไปมากมายแต่ไปนั่งเสยผมกับลงรูปในไอจี หันไปดูประเทศอื่น ๆ ที่ฝ่ายจัดแลจะไม่ใคร่ใส่ใจสาดแสงส่องเท่าไหร่นัก นักกีฬาสำรองก็ต้องมีสตาฟติว ขอเวลานอกสตาฟรุมกันติว ไม่ได้ปล่อยให้เฮดโค้ชติวในเรื่องที่นักกีฬาไม่น่าจะได้เปรียบคู่แข่งเลย สตาฟนั่งหน้าผ่องมีกันคนละ 2 ลูกกะตา แทนที่จะช่วยกันว่าเค้าตีทางนั้นทางนี้ ตัวเซ็ตเรายิงวายไป เร็วขนาดไหน ลูกตกลงหน้าบล็อก 4 มือตลอด 
นักกีฬาถ้าเล่นไปแล้วยังต้องแก้เกมไปด้วย เหนื่อย ทีมโค้ชไม่ช่วย นักกีฬาในทีมขนาดรุ่นพี่ไม่มีแล้ว เซ็ตบานเหมือนxีช้างที่คลอดลูกแล้ว 10 ตัว ตัวตีก็ต้องยกนิ้วชมว่าสวย /เอิ่ม

เอาใหม่นะคะ ตั้งสติกลับบ้านเรามารับโอบกอดจากแฟนๆที่เค้ายังรักพวกเธออยู่ ตั๋วในมือของฉัน ฉันยังอยากเข้าไปให้กำลังใจ (ถึงแม้ว่าฉันอยากจะทำป้ายไล่โค้ชกับทีมสมาคมไปด้วยก็ตาม) แพ้ไม่เคยว่าเพราะเล่นกัน 16 ทีม ทีมเราอยู่ 10-15 ก็ตามฝีมือ แต่แพ้และไม่ได้เอาความพ่ายแพ้นั้นมาเป็นบทเรียน แพ้แล้วนัดต่อไปก็ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงปรับปรุง 

ชื่อเสียง แรงอวย จากแฟนๆมันจะค่อยๆหายไป ทีมวอลเลย์บอลไทย แพ้แล้วตามเพจข่าวกีฬาในเฟสบุ๊คกดขำกลิ้งเยอะๆ มันเพิ่งมามีปีนี้เลยนะคะ
ชื่อเสียงที่สูงกว่ายุค 7 เซียน เอนเกจเมนท์จากสื่อ โซเชี่ยวมีเดียสูงกว่า 7 เซียนทั้งนั้น เรียกศรัทธากลับคืนมา ยังเหลือที่บ้านเรา 1 สนาม คัดโอลิมปิกอีก 1 รายการ ชชอช. อีก 1 รายการ เริ่มต้นใหม่ได้ค่ะ สู้ๆค่ะ