คือเหมือนหัวเรื่องเลยค่ะ อยากรู้วิธีมูฟออนจากคนที่เราชอบ เราเคยคุยกันกันค่ะ เมื่อตอนเราอยู่ ม.5 ได้ พี่เขาอยู่ ม.6 เราคุยกันจนเราเริ่มรู้สึกดีกับพี่เขามาก แต่มันเหมือนความสัมพันธ์แบบมาๆหายๆ พี่เขาเป็นคนประเภทเฟรนลี่ อัธยาศัยดี คุยน่ารักกับทุกคน เลยมีคนชอบพี่เขาเยอะมาก แต่เราก็ยังคุยกันจนพี่เขาจบ เราเลยห่างหายกันไป แต่ก็กลับมาคุยกันเองแบบถามไถ่ว่าสบายดีไหมอะไรประมาณนี้ ด้วยความที่เรายังลืมพี่เขาไม่ได้เลยยังรู้สึกเหมือนเดิมทุกอย่างด้วยความที่พี่เขาเป็นความรักครั้งแรกด้วยเพราะเราไม่เคยคุยกับใครหรือคบกับใครมาก่อน เราเลยบอกพี่เขาว่าเรายังรู้สึกดีกับพี่เขามากเลยนะ พี่รู้สึกยังไงกับเราหรอเห็นยังทักมาคุยยังกวนยังพูดเหมือนชอบเราเลย พี่เขาก็บอกว่าเขาตอบไม่ได้ เราถามต่อว่าอนาคตละจะเป็นเราได้ไหม พี่เขาก็ตอบไม่ได้เขาบอกอนาคตมันไม่แน่นอน เราร้องไห้หนักมากที่อยากจะออกมาจากความสัมพันธ์นี้แต่มันทำไม่ได้สักที พี่เขาบอกว่าไม่อยากให้เราร้องไห้ เขาบอกเราจะเจอคนที่กว่าเขาแน่นอน มันก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ
แล้วเราก็ไม่ได้คุยกับพี่เขา 3 เดือน แต่พอเราขึ้นปีหนึ่ง เรามาเรียน กทม มันมีเหตุการณ์จำเป็นที่เราต้องไปเจอกับพี่เขา เพื่อนเรากับเพื่อนพี่เขาเป็นแฟนกัน ( เราทั้งหมดรู้จักกันตั้งแต่มัธยมแล้ว) พอดีคุณครูที่พวกเราสนิทพารุ่นน้องมาประกวดโครงงานที่ กทม พวกเราเลยไปหาคุณครู ( พวกเราเคยทำโครงงานด้วยกันตอนอยู่มัธยม ) ซึ่งเราได้เจอกับพี่เขาอีกครั้ง มันเป็นความรู้สึกที่ยังมีอยู่ทุกอย่าง เราคุยกันสนิมสนมกันเหมือนเดิม ไปหาอะไรกินด้วยกันบ่อยๆ แต่เรารู้ว่ายังไงมันก็ไปต่อมากว่านี้ไม่ได้ เราครวทำยังไงกับความสัมพันธ์ครั้งนี้ดีค่ะ มันผ่านมา 2 ปีกว่าแล้วแต่เราจะไปไหนไม่ได้สักที
เราโครตทรมาณกับความรู้สึกนี้มากเลย🥺 เราอยากออกมามากเลย
วิธีมูฟออนจากรักแรก
แล้วเราก็ไม่ได้คุยกับพี่เขา 3 เดือน แต่พอเราขึ้นปีหนึ่ง เรามาเรียน กทม มันมีเหตุการณ์จำเป็นที่เราต้องไปเจอกับพี่เขา เพื่อนเรากับเพื่อนพี่เขาเป็นแฟนกัน ( เราทั้งหมดรู้จักกันตั้งแต่มัธยมแล้ว) พอดีคุณครูที่พวกเราสนิทพารุ่นน้องมาประกวดโครงงานที่ กทม พวกเราเลยไปหาคุณครู ( พวกเราเคยทำโครงงานด้วยกันตอนอยู่มัธยม ) ซึ่งเราได้เจอกับพี่เขาอีกครั้ง มันเป็นความรู้สึกที่ยังมีอยู่ทุกอย่าง เราคุยกันสนิมสนมกันเหมือนเดิม ไปหาอะไรกินด้วยกันบ่อยๆ แต่เรารู้ว่ายังไงมันก็ไปต่อมากว่านี้ไม่ได้ เราครวทำยังไงกับความสัมพันธ์ครั้งนี้ดีค่ะ มันผ่านมา 2 ปีกว่าแล้วแต่เราจะไปไหนไม่ได้สักที
เราโครตทรมาณกับความรู้สึกนี้มากเลย🥺 เราอยากออกมามากเลย