เกริ่นก่อนนะคะว่าที่บ้านไม่ได้ยากจนอะไรเลย ฐานะถือว่าดีกว่าทั่วไปด้วยซ้ำ คุณแม่เกษียณแล้วอยู่บ้านไม่ทำอะไร ช่วยธุรกิจที่บ้านนิดหน่อย แต่มีเงินใช้สบายๆ ครอบครัวไม่มีปัญหา คุณแม่ปกติไม่ได้เป็นซึมเศร้าหรือโรคอย่างอื่นค่ะ แต่ท่านมีนิสัยที่ชอบเก็บสะสมของจนทุกวันนี้บ้านรกมากๆ ทุกมุมห้องเต็มไปด้วยของอะไรก็ไม่รู้ ถ้าใครนึกภาพไม่ออก ลองดูภาพ เคส top 10 ของเพจ แมวบิน นักจัดระเบียบบ้าน ซึ่งเราตกใจมากตอนเห็นภาพ เพราะบ้านเราคือรกแบบนั้นเลย ของที่สะสมมีตั้งแต่ของใช้เด็กตั้งแต่ 20 ปีที่แล้ว (ของเล่น ตุ๊กตา เสื้อผ้า ชุดนักเรียน ของใช้ทารก) เสื้อผ้าเก่า 30 ปี เครื่อง electronics เก่า จนถึงขยะค่ะ หลายๆ ครั้งคุณแม่จะอ้างว่าเก็บไปให้หลานๆ ซึ่งก็มีให้ไปบ้าง แต่ก็เก็บกลับมาไว้ที่บ้านอีก ซึ่งท่านก็ซ่อนๆ ใส่ถุงกองๆ ไว้ ใส่ตู้บ้าง ทางเรากับคุณพ่อก็ไม่ทราบจนไปรื้อพบ ส่วนขยะก็มีพวกแพคเกจจิ้งสินค้าที่เป็นพลาสติก กระดาษ นิสัยอีกอย่างคือ ชอบเก็บพวกของฟรีจากร้านค้า และพวกอุปกรณ์ห้องน้ำจากโรงแรมค่ะ เช่น กระดาษทิชชู่ แปรงสีฟัน หลอด ช้อนส้อม จนเยอะมากและกลายเป็นขยะในบ้านเพิ่ม ในห้องคือมีแต่ถุงกระดาษ ถุงพลาสติก กล่องที่ยัดเก็บของไว้เป็นกองใหญ่มากๆ แทบไม่มีที่เดินแล้วค่ะ บางทีท่านก็หยิบของจากขยะที่เราทิ้งขึ้นมาเก็บ เป็นแบบนี้มาหลายปีมากๆ เรากับคุณพ่อพยายามเคลียร์ของออก แต่บางทีคุณแม่ทราบก็ไม่พอใจ โมโห หรือพอเห็นเราลื้อของจะลุกลี้ลุกลน เราเอาไปทิ้งยังเอาเก็บกลับมา อ้างว่าจะนำไปบริจาค แต่เราไม่เคยเห็นเค้าทำจริงๆเลย คิดว่าก็เอาไปซุกซ่อนในบ้านมุมอื่นที่เราไม่เห็นอีก บางทีพวกเราก็ไปเจอตามมุมต่างๆ ยังตกใจว่าเค้าเก็บไว้อีกหรอ ทั้งคอนโด และบ้านก็รกทั้งสองที่ อย่างคอนโดโล่งๆ ตอนนี้มีกองของเต็มเลยค่ะ 

หลังๆ เรารู้สึกว่ามันไม่ไหวแล้วค่ะ พอยิ่งอายุมาก อาการเหมือนจะหนักขึ้นอีก คิดว่าเป็นอาการจิตเวช โรคเก็บสะสมของ และอื่นๆ ในห้องคือล้อมรอบด้วยขยะ ของเก่าทั้งนั้น เค้ายังชอบลื้อของมาจัด แล้วก็ยัดกลับเข้าไปที่เดิมอีก ชีวิตคือหมกมุ่นกับสิ่งของที่ไม่มีประโยชน์แล้ว ทุกคน รวมถึงพี่น้องลุงป้าน้าอาพูดด้วยคุยอธิบายด้วยก็ไม่ฟัง และกลับไม่พอใจ อารมณ์เสียแทน วนลูปแบบนี้มาเป็นปีละค่ะ อีกพฤติกรรมนึงที่เป็นคือชอบทำความสะอาดบ้านตอนดึกค่ะ ชอบล้างห้องน้ำ ล้างจาน ถูบ้านตอนดึกๆ ทุกวันในช่วงเวลาที่เรากับคุณพ่อจะเข้านอน (4 ทุ่มถึงตี 3) ซึ่งรบกวนพวกเรามากๆ บางวันต้องนอนเร็วท่านก็เข้ามาถูบ้านทำให้เราตื่น และคุณแม่ก็จะนอนดึกๆ ตื่นสาย หรือนอนไม่พอ ซึ่งเราคิดว่านี่อาจจะเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้อารมณ์เค้าแปรปรวน ปวดหัว มึนหัว ความจำไม่ดี เราเลยดูที่ต้นเหตุว่าทำไมเค้าถึงแอคทีพตอนดึกก็ค้นพบว่า กว่าจะทานข้าวเย็นเสร็จก็ 2-3 ชั่วโมง เพราะนั่งดูทีวี ต้องดูละครก่อนที่จะไปทำอย่างอื่นได้ เราก็แนะนำว่าลองปรับเวลาทานข้าวเร็วขึ้น หรือ ดูละครย้อนหลังดีมั้ยจะได้ไม่ดึก แต่เค้าก็บอกว่าไม่ต้องยุ่งกับชีวิตเค้า ทั้งๆที่พฤติกรรมของคุณแม่มันกระทบคนอื่น อย่างคุณพ่อต้องตื่นเช้าไปทำงาน แต่นอนไม่สนิทบ้างเพราะคุณแม่ทำความสะอาดเสียงดัง เป็นต้น เรากับคุณพ่อแนะนำอะไรก็ไม่ฟัง จะพูดกลับตลอดว่าไม่ต้องมายุ่ง และก็อารมณ์เสียแทน ตอนนี้อายุไม่ถึง 60 แต่เหมือนจะเริ่มหลงลืมแล้วด้วยซ้ำ คุณแม่ดื้อ ไม่ฟังใครเลย ทั้งๆที่พฤติกรรมของเค้ามันจะเป็นผลเสียกับตัวเค้าเองในอนาคต และยังส่งผลกระทบต่อคนรอบข้าง 

เราไม่เข้าใจว่าทำไมคุณแม่กลับทำตัวแบบนี้ ทั้งๆที่พวกเราไม่ได้ลำบาก หรือ ต้องสู้ชีวิต ใช้ชีวิตกินอยู่อย่างสบาย หนักใจมากค่ะ เราคิดว่าเป็นโรคจิตเวชสักอย่างนอกจาก hoarding disorder ด้วย เราอยากพาไปรักษามากๆ ก่อนที่จะสายเกินแก้ เรื่องของรกก็ว่าจะจ้างคนมาลื้อออกเลย เพราะค่อยๆ ทำไม่เวิร์คจริงๆ แต่อยากแก้ที่ต้นเหตุกับตัวคุณแม่เองด้วย อยากปรึกษาว่าใครมีประสบการณ์ หรือมีคุณหมอ และโรงพยาบาลที่สามารถวินิจฉัย หรือ รักษาอาการข้างต้นที่อธิบายมามั้ยคะ ?