ตอนแรกเราไปเรียนราชบุรีค่ะ แล้วไม่สบายเป็นซึมเศร้าเลยย้ายมาอยู่กับแม่ที่นครศรีธรรมราช มีเพื่อนอยู่ที่นี่สองคนค่ะ คนนึงเค้าเป็นผู้หญิงเลยอยู่ด้วยมากกว่า เค้าบอกกับหนูว่า ไม่มีกูก็ไปไหนไม่รอดหรอก หนูนี่แบบ ห้ะ แล้วอีกอย่างคือเค้าขี้นินทาค่ะ นินทาเสร็จเค้าก็ไปคุยกับคนที่เค้านินทา งงเลยค่ะ ซึ่งส่วนตัวแล้วเราไม่ได้ชอบนิสัยแบบนั้นเท่าไหร่ แต่ก็ต้องฟัง เออออ ไปตามเค้าเพราะเรากลัวไม่มีเพื่อน พักหลังมานี้เค้าเริ่มทำตัวเป็นจุดศูนย์กลางของโลกค่ะ เค้าจะคิดว่าเค้าถูกทุกอย่าง ทำงานกลุ่มเค้าไม่ยอมให้ใครเขียนเพราะเค้าบอกว่าคนอื่นเขียนไม่สวย เดี๋ยวเละ เลยปล่อยให้เค้าทำไป ไม่ยอมให้คนอื่นช่วยติดงานเพราะกลัวออกมาไม่สวย แต่งานที่เค้าติดออกมาก็เบี้ยว ไม่เป็นไปตามใจเค้าเค้าก็โมโห แต่ไม่ยอมให้คนอื่นช่วยนะคะ พอจะส่ง เค้าบอกว่า กูทำอยู่คนเดียวไม่เห็นมีคนช่วย หนูนี่แบบ เอ้า ไรวะ ตอนแรกคิดว่าเรานิสัยแย่เพื่อนคนอื่นเลยไม่คบ หนูเลยลองปลีกตัวออกมาอยู่กับเพื่อนอีกคนนึง เพื่อนคนอื่นๆ ก็มาคุยด้วย มานั่งด้วย เพราะเพื่อนคนนั้นไม่ชอบทุกคนนินทาทุกคน ชอบพูดแต่เรื่องคนอื่น ว่าร้ายคนอื่น นินทาเค้าอย่างงู้นอย่างงี้ ครึ่งชัวโมงผ่านไปไปนั่งคุยกันละ ตอนนี้ก็ยังวนๆอยู่กันค่ะ ทำงานอยู่กลุ่มเดียวกัน ว่าจะแยกทำงานละค่ะ เอาเพื่อนคนอื่นเข้ามาแทน แต่ก็กังวลนะคะ ว่าเค้าจะคิดยังไงกับหนู หนูควรทำไงต่อดีคะ รู้สึกว่าเค้าท็อกสิคมากๆ หนูอยากปลีกตัวออกมาให้ขาดเลยค่ะ😭😭