เมื่อปี 62 มีโอกาสได้ได้ไปฝึกงานที่ภูเก็ตในโรงเเรมเเห่งหนึ่งเเถวป่าตอง-กะรน Secret Cliff Resort &Restaurant ช่วงมกราคม-เมษายน คือตอนนั้นเศรฐกิจดีมากๆ คนมาเที่ยวเยอะมากๆ ทะเลคือสวยโครตไม่ต้องมีคำบรรยาย พี่ที่ทำงานเอ็นดูเราทุกคนเลย ได้เพื่อนร่วมงานดีด้วยเป็นโชคดีของเราด้วยเเหละ วันหนึ่งรับเเขกเยอะมากๆ ลูกค้าที่เจออันดับหนึ่งเลยคือ รัสเซีย สองก็ จีน สามก็ฝรั่งเศส ถัดมาก็จะมี อเมริกา อังฤษ เยอรมัน อิตาลี เสปน บ้างตอนนั้นทำหน้าที่เป็น FB เเต่จริงๆเเล้วก็ทำทุกเเผนกเเหละ ก็เด็กฝึกงานเนอะ เป็นประสบการณ์ที่หาไม่ได้อีกเเล้ว เหนื่อยมากๆเเต่ได้พูดได้คุยกับเเขกทั้งวันคุ้มมาก ภาษาที่ได้เรียนมาคือใช้ได้หมดเลย ในห้องเรียนคืออีกฟีล เเต่พอได้เจอสถานการณ์จริงๆมันลื่นไหลไปเลย ฝรั่งเข้าใจไม่ต้องมายืนเเก้เเกรมม่าเหมือนครูฝรั่ง555 ได้ทิปเยอะมากๆ เพราะเราบริการดีรึป่าวจับใส่มือทุกครั้งเลย เคยได้สูงสุดคือ 1000฿ คือโรงเเรมที่ทำในส่วนที่เราทำมันจะเป็นโซน private ส่วนมากๆคนผู้ดีๆเขาจะชอบมาถ่ายรูปกันเพราะวิวสวยมากๆ เลยทำให้เราได้พบคนหลากหลายด้วยเเหละ เเละก็ผมก็เป็นเด็กฝึกคนเดียวที่ได้ทำตรงนั้นด้วย อาจจะด้วยหน้าตาด้วยรึป่าวก็ไม่รู้555 ปัญหาที่นั่นที่พบเจอก็ช่วงเเรกๆเลยก็การสื่อสารในการทำงานนี่เเหละมีหลายภาษาเกินก็ค่อยๆเรียนรู้เอาเพราะส่วนมากก็ได้ใช้เเต่คำเดิมๆนั่นเเหละ เเละก็อาหารด้วยไม่ถูกปากเลยพอหลังก็เริ่มปรับตัวได้ ราคาอาหารของเครื่องใช้คือเเพงมากๆ เเพงกว่าที่อื่นอะ ขนาด KFC เป็นเเฟรนชายเเท้ๆยังเเพงกว่าที่สาขาอื่นเลย ร้านอาหารน้อยมากที่จะเจอร้านถูกๆ ถ้าไม่ใช่คนในพื้นที่จริงๆ หลังจากฝึกเสร็จผ่านมาสี่ห้าเดือนโคหวิดก็ระบาด ตอนนนั้นได้ข่าวว่าภูเก็ตวิกฤตมากๆ เจ๊งระนาว ไม่รู้ว่าตอนนี้กลับมาปกติเเล้วยัง สำหรับผมก็ผ่านมาจะสี่ปีละก็คิดถึงที่นั่นมากๆครับ