ผมจะเราเล่าเฉพาะที่จำได้  

ตอนนั้นผมฝันว่าผมและเพื่อนไปทำสงครามที่ไหนสักแห่งทำไปเรื่อยๆแล้วก็สู้จนชนะแต่อยู่ดีไม่รู้เป็นอะไรในตอนที่สงครามครั้งใหม่กำลังจะเกิดขึ้นเครื่องบินมารับเราผมจำได้ว่าผมและเพื่อนที่รักทั้งหมดหลายคนเดินขึ้นไปบนหลังเครื่องบินซึ่งเป็นเครื่องบินลักษณะแบนมีใบพัดทั้ง 4 อยู่ข้างๆดังนั้นเราจึงไม่โดนปั่นซะก่อนแต่ตอนนั้นเองที่ขาผมเหยียบลงไปบนหลังเเครื่องบิน เครื่องบินก็เคลื่อนตัวออกและคนที่อยู่ข้างๆผมก็เสียหลักทรงตัวไม่อยู่ ไหลโดนใบพัดเครื่องปั่นตายกันเยอะ ผมเห็นเลือดเห็นเนื้อเห็นทุกอย่างชัดเจน พอเครื่องบินหยุด ผมหันไปอีกทีผมเห็นว่ามีเพื่อนคนเดียวที่รอด ซึ่งเขาเป็นคนที่ผมรักที่สุด ตอนนั้นเหมือนฝันมันไม่ต่อเนื่องกันเพราะอยู่ดีๆทุกคนก็ฆ่ากันแต่ทุกคนนั้นรักผมเหมือนกันหมด แต่ผมมีคนรักเพียงคนเดียวเป็นเหมือนความรักในทางเพื่อนผมและคนๆนั้นสู้ร่วมกันอาจจะมีศัตรูอื่นมาด้วย ผมสู้ไปเรื่อยและในตอนที่ผมกำลังจะโดนอีกฝ่ายฆ่าเพื่อนคนนั้นก็ช่วยผมไว้แต่มันเหมือนกับหนังคือผมกำลังเข้าไปดีใจที่เพื่อนคนนั้นมาช่วยเเต่อยู่ดีๆก็มีปืนยิงใส่หัวเพื่อนผมจนตาย ผมเสียใจที่เพื่อรรักตายกำลังจะเข้าไปหาคนที่ฆ่าแต่ไอ้คนที่ฆ่าคือคนที่เขารักผมสุดหัวใจเเละเขาอยากอยู่รวมด้วย ผมก็เลยไม่ได้ทำอะไรแต่ทีนี้ในโลกตอนนั้นเหลือผมกับคนอื่นเเค่ 3 คน ไอ้สองคนนั้นตัดสินใจที่จะฆ่ากันโดยผมจำได้ว่าผมเองก็จะฆ่าด้วยแต่ผมก็ฝันเห็นตัวเองมุมมองบุคคลที่3 กำลังนั่งท่าขัดสมาธินอนหลับอยู่เห็น ส่วน 2 คนมันหายไปไหนไม่รู้ ตัวเองในตอนนั้นกำลังถือปืนแล้วก็กินข้าวทั้งที่ยังหลับ จนทำไปเรื่อยๆเหมือนเวลาจะผ่านไปจนกระทั่งเห็นเป็นเพื่อนคนเดียวเดินมาหา ไอ้คนนั้นมันเดินมาบอกว่ามันฆ่าอีกคนตายแล้วโลกนั้นจึงเหลือเพียงผมกับมัน ผมไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้วผมเลยบอกมันไปว่า อยากตื่นกับโลกหรือเปล่าแล้วผมก็ฝันเกี่ยวกับหนังอเวนเจอร์ที่บอกว่าในคอนตัมเลียมผ่านไปแค่ไม่กี่นาที เเล้วผมก็ตื่น