เราเป็นคุณเเม่ค่ะ เคยสอบติดพยาบาลแต่เราเป็นซึมเศร้าช่วงนั้นเเย่มากๆคุยกับอาจารย์ที่วิทยาลัยเขาอยากให้เราดรอปไปรักษาตัวเองเพราะเรียนมีความเครียดสูงบวกกับต้องอยู่หอใน 4 ปี เเล้วเพิ่งมารู้ว่าตัวเองท้องตอนทำเรื่องลาออกพอดี เราเป็นซึมเศร้าตั้งเเต่ 15 เเม่เราก็เป็นโรคซึมเศร้าเหมือนกัน เราจึงคิดว่าเราคงไม่มีโอกาสที่จะหาย และคงต้องอยู่กับมันไปจนตลอดชีวิตของเรา เเต่เราไม่อยากตัดโอกาสตัวเองในการศึกษาต่อเพียงเพราะเป็นซึมเศร้า พอมีลูกเรารู้สึกได้เลยว่าเขาฮีลใจเราได้ดีมากจริงๆไม่ว่าจะดิ่งอะไรรอยยิ้มเขามันทำให้เราผ่านทุกอย่างไปได้ เราอยากเรียนพยาบาลเเต่ไม่อยากอยู่หอใน อยากกลับมาเจอลูกที่บ้านในทุกๆวัน เราอยากมีการงานอาชีพที่ดีเพื่อที่จะเลี้ยงเขาให้เติบโต พร้อมกับช่วยค่าใช้จ่ายดูแลคนที่บ้านเราไปด้วย อาจจะมีคำถามว่าทำไมไม่ไปต่อในที่ที่เขาปล่อยให้อยู่หอนอกละ หรือทำไมไม่ไป วพบ.ที่เขาอนุญาตให้อยู่หอนอก  ที่เราไม่อยากไปเพราะเราอยากใกล้ลูกแล้ว วพบ.ที่เราจะสมัครใกล้บ้านเราอยู่ในจังหวัดเดียวกัน ไป-กลับไหว เเล้วก็คำนวณค่าใช้จ่ายเเล้ว โอเค เราเลยอยากลองดูสักตั้งว่าจะทำเรื่องได้ไหม เราเคยบางกระทู้บอกว่าถ้ามีครอบครัวสามารถขอได้ ถ้าไม่ได้จริงๆจะได้เอามาประกอบการตัดสินใจในการสมัครค่ะ  เราเลยอยากลองใครเคยมีประสบการณ์ในการขออยู่หอนอกเเชร์เลยค่ะ