คือเรื่องมันมีอยู่ว่าผมเป็นทหาร 1/64 เรื่องนี้ผ่านมา2ปีแล้วนะครับ ตอนนั้นผมเป็นทหารใหม่ฝึกจบจนได้ลากลับบ้าน แต่ผมไม่ได้บอกแฟน เปิดประตูห้องมาเห็นแฟนกำลังขึ่นกลับผู้ชายคนอื่นตอนนั้นผมไม่ได้บอกเลิกเขานะครับ ผมตัดสินใจขี่รถไปไกลแสนไกลคือไปไหนก็ได้ที่ไกลจากจุดนั้น มีนไม่ได้รู้สึกเจ็บไม่ได้รู้สึกอะไรไม่ร้องไห้แต่ เป็นความรู้สึกชา หรืออะไรไม่รู้ แต่ขอไปไหนก็ได้ ไกลๆ คือผมคบกันมา3ปีแล้วครับตั้งแต่เรียน ได้แล้ว ตอนนั้นในหัวคิดแต่ว่า จบแล้วหรอ
เวลาทางครอบครัวเราถาม เราก็เงียบ คือครอบครัวของเราแล้วของเขาเจอกันแล้วครับ แต่จะเลือกกลับมาไหมผม ตอบเลยว่าไม่ แต่ถามว่าคิดถึงไหมคิดถึง แต่เหตุการที่ผมเจอ ผมไม่อยากให้อภัยเลย น่าแปลกดีนะครับ เราเป็นคนเลือกที่เดินออกมาแต่กับคิดถึงเอง เราไม่ได้บอกเลิก แต่เราหายไปจากเขาเลย พี่บล๊อกเฟส เปลี่ยนเบอร์ ตัดทุกอย่าง การหายไปแบบนี้พี่คิดว่า ดีไหมครับ?