เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมอะมีแฟนอยู่แฟนคนนี้ผมได้เค้ามาจากการที่เรา ทำให้เค้าต้องทำผิด เค้าสละครอบครัวตัวเองเพื่อเลือกเรา ซึ่งเราเองก็รู้สึกผิดแหละแต่ทุกอย่างมันกลับไปแก้ไม่ได้แล้ว เราเองก็ต้องทำให้เขามั่นใจเพราะเขาอยากจะสร้างครอบครัวกับเรา ผมเองก็รู้ตัวว่าผิดเราก็รับปากกับเค้าว่าขอบคุณที่เลือกเราจึงย้ายมาอยู่ด้วยกัน ใจผมคิดไว้เลยว่าความรักที่ได้มาไม่ถูกต้องแบบนี้จะอยู่ด้วยกันสุขหรอ เราสองคนก็หมั่นทำบุญบ้างสร้างความดีด้วยกัน เค้าอายุมากกว่าเรา เค้ามั่นใจว่าเค้าไม่มีใครแน่นอน เราเองก็ตอบเค้าไปเหมือนกันว่าจะไม่ทิ้งเค้า (ใจลึกๆคือผมรู้สึกผิดมาตลอด 3 ปี ที่ไปทำเค้าแบบนี้) แล้วผมเองก็ไปทำผิดกับเทอ คือนอกใจเทอ เทอจับได้ ผมจึงขอโทษ เพราะมันเป็นอารมณ์คนที่ไม่ดีจริงๆ คิดแต่เรื่องอย่างว่ากับผู้หญิงคนนั้น แล้วแฟนก็ให้โอกาศผมอีกครั้ง ผมจึงรับปากแล้ววว่าไม่ทำ และครั้งนี้มันเป็นจุดพีค เพราะผมไปเจอ ผญ.คนนึง เห็นเค้าครั้งแรกผมก็รู้สึกชอบเค้ารักเค้า ผมเองก็ไม่รู้ทำไมถึงยังทำสันดานแบบนี้แต่ ผญ คนนี้ ผมรู้สึกไม่เหมือนทุกครั้งที่เตอเพราะผมแอบส่องเค้าในช่องนึง จนผมกลับมาอยู่ที่บ้าน ผมจึงทักเธอไป ซึ่งเหมือนเทอจะรู้ว่าผมชอบเทอ เค้าก็ตอบ และคุยกัน เราคุยเข้ากันเหมือรู้จักกันมานานเลย เหมือนว่า บุพเพ ที่คนสองคนมีใจให้กันเลย  เราคุยกับเหมือนจริงใจต่อกันมาก ผมเลยต้องบอกให้เค้ารู้ว่าผมมีแฟนแล้ว เค้าเลยไม่อยากจะยุ่ง แต่เป็นผมเองที่ผมแอบรักเทอ เทอก็คุยกับผมใน ฐานะ เอฟซี ผมก็บอกกับเทอไปว่า ไม่เป็นไรคุยแบบไหนก็ได้ถ้าทำให้เทอตอบผม ผมเองรู้สึกรักคนๆ ยิ่งกว่าแฟนผม ผมรู้สึกห่วงใยเทอ รอเทอ คิดถึงเธอ จนเพ้อต้องไปดูดวง ซึ่งไพ่หลายสำำนักทักแถบจะตรงกันว่า เราสองคนมีใจให้กัน ผมเองไม่ได้แค่ชอบแต่รักและอยากแต่งงานด้วย คือรุ้สึกว่ามันตรงมาก แต่เเค่เราเจอกันในเวลาที่ไม่เหมาะ ผมมีเวลาแค่ 2เดือน ที่จะได้แสดงให้เทอรู้ แต่ผมเองก็ควรเจียมตัว เจียมหัวใจว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว สำหรับผมกับแฟนมันกับว่าผมต้องกลับไปทำหน้าที่ตรงนั้น แต่หัวใจผมไม่เคยอยู่ตรงนั้นเลย ที่ผมมาหาเทอเพราะเเค่อยากบอกถึงความรู้สึกของผมที่มีต่อเทอเท่านั้นเอง ซึ่งผมไม่หวังอะไรเลยจากเทอ แค่อยากให้เค้ารู้ว่าผมรักเทอ ขอบคุณนะคับที่ีเสียเวลามาอ่าน  ที่เล่ามานี้ล้วนแล้วเป็นเวรกรรมที่เราทำไว้ ที่ทำำผิดมาเนอะกับคนอื่นเค้า